Náttúrufræðingurinn - 1968, Qupperneq 114

100
NÁTTÚ RUFRÆÐIN GURINN
unum sjálfum. Ekki er hægt að sjá, að um leitar af dýrum eða jurt-
um sé að ræða.
Þá het ég í nokkrum setbrotum fundið það, sem virðist vera
leifar af mjóum en all löngum ormum ca. 1 til \í/2 mm að sver-
leika (þvermáli).
VI. BLAÐFÖR.
Nokkur blaðför hafa fundizt í setbrotunum úr III og IV flokki
fátt af þeim er vel heillegt og öll frekar smá, greind liafa verið til
tegundar 4 eintök (Áskelsson 1960)
1 blað Vaccinium sp. (Bjöllulyng)
3 blöð Salix sp. (Víðir)
Auk þess sem hér hefur verið talið, eru nokkrar brotnar skeljar
sem ekki hafa verið greindar til tegundar og a. m. k. 2 smáar skeljar
nýlega fundnar (1963), sem hafa allt útlit iyrir að vera Nucula sp.
en ekki Lenuis eftir stærðarhlutföllum.
Sumt af skeljunum er að mestu eytt og förin ein eftir, en margt
af þeim er furðu heillegt, nokkuð lier á því að samlokur séu fylltar
af kalkspatkristöllum og því mjög brothættar og erfitt að ná þeim
heilum úr setbrotunum. Þar sem skeljar eru í brotsári setbrotanna,
má sumsstaðar sjá greinilegar breytingar á skeljunum af hita, sem
þær hafa komizt í snertingu við á leið sinni úr setinu upp á yfir-
borðið.
Samtals eru þetta furðu margar tegundir, þegar þess er gætt, að
ekki er um samfellcl setlög að ræða, heldur í brotakubbum dreifð-
um um móbergslögin og því ekki líklegt, að nærri allar tegundir,
sem setið hefur upphaflega haft að geyma, séu komnar í dagsljósið.
Þetta eru 15 tegundir samloka (Lamellibranchia), 9 tegundir sæ-
snigla (Gastropoda), 2 tegundir armfætlinga (Brachiopoda) auk
orma og blaðfara.
Ekki hafa steingervingarnir verið aldursákvarðaðir nema mjög
lauslega. J. Áskelsson telur líklegt, að aldur þeirra sé svipaður og
Breiðavíkurlaganna á Tjörnesi (Áskelsson 1960), þ. e. frá því nokkru
fyrir hina kvarteru ísöld, aðrir hafa haldið því fram, að skeljarnar
væru allmiklu eldri og benda þá á tegundir eins og Acteon noae
og Tellina ohliqua, en ýmsar tegundir vantar í Mýrdalsfánuna sem
eru í Tjörnesfánunni, svo sem Tapes og fleiri, sem mjög gerðu