Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1970, Page 30

Náttúrufræðingurinn - 1970, Page 30
172 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN Bæði fjallrjúpu og dalrjúpu hefur verið skipt niður í fjölmargar deilitegundir og byggist sú skipting einvörðungu á ytri einkenn- um, einkum lit og stærð. Að því er fjallrjúpuna varðar, en hún er eins og áður var sagt eina rjúputegundin á íslandi, hefur deili- tegundum hennar verið skipt í flokka eftir sameiginlegum útlits- einkennum. Þannig skiptir Johansen (1956) þeim í þrjá höfuð- flokka: Ameríkuflokkinn, Asíuflokkinn og Evrópuflokkinn. Fjall- rjúpur á íslandi (L. m. islandorum) og á Spitzbergen, Franz Jósefs- landi og Bjarnarey (L. m. Iryperboreus) eru vegna útlitseinkenna taldar til Ameríkuflokksins (Salomonsen 1936, Vaurie 1965), og eru því sennilega þangað komnar frá N-Ameríku um Grænland. Hins vegar teljast fjallrjúpur í Skandínavíu (L. m. mutus) og í skozku hálöndunum (L. m. millaisi) til Evrópuflokksins, sem tal- inn er vera kominn til Evrópu frá Asíu. Af þessu leiðir, að endar útbreiðslukeðjunnar eru annars vegar á Islandi, Grænlandi, Spitzbergen, Franz Jósefslandi og Bjarnarey (Ameríski flokkurinn), en hins vegar í Skandínavíu og Skotlandi (Evrópuflokkurinn). Af þessu verður að draga jtá ályktun, að ís- lenzka fjallrjúpan sé skyldust fjallrjúpudeilitegundum Grænlands, en Jtær eru L. m. captus á NA-Grænlandi, L. m. rupestris á S- Grænlandi, bæði að austan og vestan, og L. m. saturatus á NV- Grænlandi, en fjarskyldastar fjallrjúpum Skandínavíu og Skotlands. Af jæssum sökum þótti höfundi forvitnilegt að atltuga eggja- hvítuefni þessara deilitegunda, þótt erfiðlega gengi að afla efni- viðar, enda er hér aðeins um frumathuganir að ræða, |tar sem at- huganir af Jressu tagi hafa ekki verið gerðar áður á rjúpum, svo höfundi sé kunnugt. Undirstöðuatriði um rafdrátt (electrophoresis) sem tækni við sundurgreiningu eggjalivítu (prótína) Það er alkunna, að eggjahvítu-sameindir eru Jteim eiginleikum búnar að geta breytt jóna-ástandi sínu (hleðslu sinni) eftir Joví í hvers konar upplausn Jiær eru. Þannig verða þær flestar — hlaðnar við basíska pH-gráðu (pH > 7), en -J- hlaðnar við súra pH-gráðu (pH < 7). Með öðrum orðum, hleðsla eggjahvítu er liáð sýrustigi þeirrar upplausnar, sem hún er í hverju sinni. Annar eiginleiki

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.