Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1970, Blaðsíða 50

Náttúrufræðingurinn - 1970, Blaðsíða 50
192 NÁTTÚ RUFRÆÐINGURIN N upplausnartöflu Carpenters (1966) og leiðrétt fyrir hæð frá sjávar- máli samkvæmt formúlu Juday and Birge (Hutchinson 1957). Sýrustig (pH) var mælt með Beckman pH-mæli. Til stöðlunar voru notaðar þrjár mismunandi stuðpúða-lausnir. Næmni tækisins er ±0.02—0.03 pH-einingar, en nákvæmni vart meiri en ±0.05 pH- einingar. Alkaninitet var mælt með því að títrera 50 ml sýni með 0.02 N brennisteinssýru. Phenolphthalein-alkalinitet var fundið með pltenolplithalein indikator, heildar-alkalinitet nteð blönduðum indikator (bróm-kresól grænt-methyl rautt). Mælinákvæmni má ætla, að hafi verið innan við ±3 mg/L. Hitastig var mælt með nákvæmum yfirborðshitamæli (±0.02°C) og vendimæli í dýptum undir yfirborði. Næringarsölt voru mæld með litrófsmæli (Unicam SP 500 Spectrophotometer). Ólífrænt fosfat eftir aðferð Murphy og Riley (1962), nítrat og sílikat eftir aðferðum Mullin og Riley (1955, 1955a), nítrít eftir leiðarvísi Stricklands og Parsons (1968), sem byggður er á hinni upprunalegu aðferð Barnes og Folkard (1951), og ammoníak samkvæmt aðferð Richards og Kletch (1964). Mælinákvæmni er áætluð sem hér segir: Fosfat ±3%, nítrat ±5%, sílikat ±3% og nítrít ±3%. Talið er, að ammoníakaðferð sú, sem hér var notuð, mæli einnig óstöðug amino-sambönd í vatn- inu. Ógerningur er að meta nákvæmni hennar, en hún er vart meiri en ±10%. Nokkur ammoníakgildanna tel ég mjög vafasöm. Eru þau sett í sviga í töflu 1. Niðurstöður og ályktanir. Niðurstöður efnagreininganna eru sýndar í töflu 1. Nokkur at- hyglisverð atriði koma fram eins og nú skal greina. 1. Stórfelldur hitamismunur — um 16°C — er á vatninu úr lieitu og köldu lindunum, sem renna í vatnið austanvert. 2. Alkalinitets- og sýrustigsgildi eru þegar allhá í innrennslis- vatninu, en sýrustigið hækkar til stórra muna í Mývatni sjálfu og nær hámarki við útrennslið í Geirastaðakvísl. Þessar breytingar standa vafalaust í sambandi við gróður plöntusvifs í vatninu. Koldioxyd-nám plantnanna leiðir til röskunar í jafnvæginu: 2hco- co;-;- + có2 + h2o
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.