Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1972, Blaðsíða 9

Náttúrufræðingurinn - 1972, Blaðsíða 9
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 87 TAFLA 2 Eiginleikar glersalla úr Bláhnúki, Illagili og Loðmundarfirði. Nr. Þensla við hitun í 800-820 °C. Bundið vatn SiOo 1 Grár glersalli \ið Grænagil 3,5x 1.3% 68,38% 2 Grænn glersalli við Grænagil .... 2,0x 6,8% 64,16% 3 Grár glersalli ofarlega í Bláhnúki . 3,2x 0,75% 68,40% 4 Dílóttur glersalli úr Illagili 6,0x 1.7% 7U5% Samanburðarsýni af glersalla úr Loðmundarfirði 23,Ox 4,36% 71,60% Kirkjufell er myndað við sömu kringumstæður og Bláhnúkur, þótt engan veginn sé um algerar hliðstæður að ræða í berggerð eða upp- byggingu. Aðalfjallið er gert úr straumflögóttu líparíti, ýmist ljós- leitu eða dökku og hrafntinnukenndu, sem myndar næstum óslitið klettabelti hið efra. Víða sést gróf stuðlun og áberandi kleyfni eftir straumflöguninni, sem veldur því, að fram koma í hömrunum ýmis- lega löguð, tröllslega stór sveigmynztur. Þegar haft er í huga, að straumflögunin myndast þvert á stefnu mesta þrýstings, verður ijóst, að liliðarþrýstings frá kviku, sem tróðst upp og ýtti frá sér því, sem fyrir var, líkt og einkennir hraungúla, hefur gætt hér. Undir og sums staðar utan í líparíthömrum Kirkjufells finnst hrafntinnugljá- andi berg og glersalli sams konar og áður var lýst í Bláhnúki, aðal- lega þó sem brak úr moluðum eitlum (þekkjast á stuðlabrotunum) í glersalla. Brakið gæti hafa myndazt þannig, að stór stykki hrundu fram úr hlíðunum, þegar gúllinn var í myndun vegna þrýstings inn- an frá og eins vegna þess að jökulveggirnir, sem héldu að gúlnum, bráðnuðu, eða stykki úr þeim flutu upp. Það væri því hliðstæð myndun við bólstrabreksíurnar í móbergi. f gúlnum, sem rnyndar topp Kirkjufells er venjulegt straumflögótt líparít strax og kemur inn á sjálft aðalfjallið. Þar hefur kælingar frá jökulvatni ekki gætt, en þó mun toppurinn myndaður í sama gosi og hlóð upp biksteins- og glersallamyndunina í neðri hluta fjallsins. Af afstöðu berggerð- anna í Kirkjufelli má helzt ráða, að gosið hafi náð að bræða jökulinn í gegn og sé toppgúllinn þannig hliðstæður basaltdyngjunum á kolli stapanna.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.