Náttúrufræðingurinn

Ukioqatigiit

Náttúrufræðingurinn - 1972, Qupperneq 52

Náttúrufræðingurinn - 1972, Qupperneq 52
126 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN næstum saman niðri við sandinn. Eftir giljunum falla lækir í ótal smáfossum, og eru sumir þeirra reyndar allverulegir, eins og Hunda- foss og Magnúsarfoss, að ógleymdum Svartafossi, sem hvergi á siun líka, þó ekki sé vatnsmagninu eða drununum fyrir að fara, en hann er svo sem hálftíma göngu ofar í Vesturgili. Birkiskógurinn umvefur þessi gil og gerir þau ógleymanleg, og innan um birkið vex reyniviður (Sorbus aucuparia) á stangli. Austan við gilin taka brátt við klettar neðan brekknanna og ekki er minni gróskan á syll- unum hér en undir birkinu, og reyndar hefur birkið tyllt sér alls staðar hér, þar sem nokkur möguleiki er að ná rótfestu. Ofan við skógarbrekkurnar fremst í heiðarsporðinum eru túnin í Skaftafelli, gömlu túnin, sem víða eru hvítflikrótt af kúmeni (Caram carvi), en á seinni árum hafa Skaftafellsbændur flutt hey- skap sinn að nokkru niður á sandinn austan Skaftafellsár. Upp frá bæjunum taka fyrst við þurr holt en síðan raklend Skaftafellsheiðin, víða með allgróskulegu víðikjarri, gulvíði og loðvíði, en mýrasund- um með starategundum, fífu og öðrum votlendistegundum á milli. Birkikjarr nær þó upp með Vesturgili langleiðina að Svartafossi, víða blandað vöxtulegum gulvíði. Allmikið ber á stórum og há- um moldarbörðum vestan til í heiðinni, en þau eru nú víðast að gróa upp, og hið sama má segja um holtin upp frá bæjunum. Á þessum börðum vex aðallega lyng og þegar ofar kemur í heiðina, upp undir Skerhól, taka við lyngbrekkur, þar sem mest ber á kræki- lyngi (Empetrum iiigrum), bláberjalyngi (Vaccinium uliginosum) og öðrum algengum móaplöntum. Sumar lægðir og dældir ofan til í heiðinni eru með snjódældasvip, þar verður lyng minna áberandi, en grasvíðir (Salix herbacea) kemur í staðinn. Allvíða í heiðinni eru flög, sum þurr en önnur rök, og smátjarnir eru á stöku stað þar sem vaxa lónasóley (Ranunculus trichophyllus), lófótur (IIip- puris vulgaris), fjallnykra (Potamogeton alpinus) og þráðnykra (Potamogeton filiformis); en hrafnafífa (Eriophorum scheuchzeri), mýrastör (Carex nigra), hrafnastör (Carex saxatilis) og mýrasauð- lcLukur(Triglochi?i palustre) með bökkunum. Skerhóll er frekar lítt gróinn ofantil, en hann er urn 525 metra hár, þó vaxa jrar skriðu- og melategundir og setja nokkurn fjallasvip á gróðurinn. Bak við hólinn eru falleg mýradrög og jafnvel tjarnir með jrráðnykru og trefjasóley (Ranunculus hyperboreus) og fífum, störum, hálmgresi (Calamagrostis neglecta) og bláberjalyngi í kring. Uppi á brúnum norðan Skerhóls, Skorabrúnum, er smájrýfð halla-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.