Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1974, Page 41

Náttúrufræðingurinn - 1974, Page 41
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 35 þannig að hún er orðin um 160—170 m syðst. Einkennandi er, að flest þessara neðansjávarfjalla eru flöt að ofan. Ýmsir jarðfræðingar hafa ritað um Reykjaneshrygginn á undan- förnum árum (m. a. Talwani, Windisch 8c Langseth, 1971) og telja flestir, að hann sé eingöngu orðinn til við eldsumbrot á sjávar- botni. Botnskriðskenningin gerir ráð fyrir, að botn Norðuratlants- hafs sé hluti af stórum jarðskorpuplötum, sem hreyfast til norð- vesturs annars vegar og suðausturs hins vegar, hvor plata um 1 cm á ári að jafnaði. Mót þessara platna eru um miðjan Miðatlants- hrygginn, og þar fylgja eldsumbrot í kjölfar þessarar hreyfingar, bæði neðansjávar og ofansjávar, þ. e. á íslandi. Niðurstöður athugana á jreim botnsýnum, sem Lynch hefur skaf- ið upp, og eins frásagnir af eldgosum sýna, að gosvirkni er mikil á Reykjaneshryggnum. Sýnin eru öll mjög fersk og aðstæður allar þannig, að eðlilegt er að gera ráð fyrir, að hér sé um að ræða mjög ungar gosmyndanir, orðnar til á nútíma. Engar jökulminjar, eða nokkur ummerki Jress, að jökull hafi legið á svæðinu, eða í nánd við Jrað, fundust. Þó er hugsanlegt, að neðri hluti sumra hryggj- anna sé frá jökultíma. Botnsýni, tekin af rannsóknaskipinu Trident í júlí 1971 sunnar á hryggnum og aðrar mælingar, framkvæmdar frá ]>ví skipi, gáfu sörnu niðurstöður (Schilling 1973). Elest botn- sýnin virðast vera úr einni gosmyndun, hvert fyrir sig, en botn- sýni L 73-37 og L 73-43 sýna Jró ótvírætt, að um fleiri en eina hraunmyndun er að ræða á Jjessum stöðum. Það er ])ví líklegt, að margir hryggjanna séu orðnir til við fleiri en eitt gos, bæði sprungu- og dyngjugos. í Jressu sambandi er fróðlegt að bera Reykjanes- hrygginn saman við gosbeltið á Reykjanesskaga. Þar liggja eld- stöðvar greinilega í þyrpingum (klösum), og kemur Jretta tiltölu- lega vel frarn á jarðfræðikorti Guðmundar Kjartanssonar (1960). Er um 5 til 6 slíkar gosjjyrpingar að ræða á Reykjanesskaga, og hefur áður verið bent á tilvist þeirra (Guðm. Pálmason og Kristján Sæmundsson, 1974). Sú tilgáta er sett hér fram, að neðansjávarhryggirnir séu í raun og veru orðnir til við gos í slíkum þyrpingum og séu einn eða fleiri hryggir og stapar í hverri þyrpingu. Þar sem gosin verða neðan sjávarmáls hrúgast gosefnin upp, í stað Jress að breiðast út líkt og hraun á landi. Á Jressu svæði gæti verið um 4 til 5 slíkar þyrpingar að ræða: Eldeyjarþyrping, Geirfuglaskersþyrping, Eld-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.