Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1974, Side 107

Náttúrufræðingurinn - 1974, Side 107
N ÁTTÚ RUFRÆÐINGURINN 101 athyglisgáfu sína og glöggskyggni á mörgum sviðum í ríki móður náttúru. Af hátterni skúmsins á varpstöðvum hans hér við Bakkahlaup og Jökulsá er aftur á móti nokkuð aðra sögu að segja en þá, er Hálfdán þekkir, og sýnir hún, svo ekki verður um deilt, hve fuglar eru fljótir að breyta aðferðum sínum við fæðuöflun, þegar skortur er á þeirri fæðu, sem þeim er eðlilegust. Og hefst nú samtalið: „Það er ætlun mín, Guðmundur, þar sem þú hefur gefið ýmsu nánar gætur, að biðja þig að segja mér eitthvað af kynnum þínum af skúmnum, sem faðir þinn fylgdist svo vel með, þegar hann ann- aðist æðarvarpið hjá ykkur í Lóni.“ „Það er þá fyrst að segja, að tneðan ég man eftir mér, en ég er fæddur 20. ágúst árið 1898, hefur skúmurinn alltaf verið viðurloða við varpið hér og stundum drepið fullorðna fugla, bæði blika og kollur. Og þetta gerir hann enn. En svo gerist það árið 1968, að hann rænir hreiður. Og það vex svo, að í fyrra mun hann hafa rænt um áttatíu hreiður á svonefndum Flæðum, sem eru norðan við Lónin. Þar drap hann fyrst sex kollur, því ummerkin leyna sér ekki. Það er afkastamikill fugl, þegar hann er í vígahug, enda rammefldur." „Hvernig hagaði hann sér við að drepa kollurnar?“ „Það sá ég nú ekki, við hreiðrin, en geri ráð fyrir því, að það liafi verið eitthvað svipað og þegar hann kæfir þær. Venjulega drepur hann þær þannig, þegar þær eru yfirbugaðar, að hann bítur utan um höfuðið á þeim af slíku afli, að nefkrókurinn gengur inn í heila. Ég hef líka oft séð þá hjálpast að við að yfirbuga þær, og það allt upp í fjóra saman. Og þegar þeir sækja að þeim, svona margir í einu, þá koma þær engum vörnum við. Þeir halda þessu líka áfram með eggjaránið. Þeim er alveg sama, hvort eggin eru ný eða farin að unga. Þeir éta bara ungan úr þeim, hversu þrosk- aður sem hann er. Aftur á móti er það svo með hrafninn, að hann étur mjög lítið, nema á meðan eggin eru glæný.“ „Bera krummar þau líka ekki oftast burtu?“ „Jú, það gera þeir.“ „En sást þú skúmana ræna hreiðrin?" „Já. Svo þekki ég líka auðveldlega, hvort það er skúmur, hrafn eða kjói, sem rænir þau. Skúmurinn fer svo illa með dúninn, því hann brýtur eggin í hreiðrunum, svo skurnið lendir saman við
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.