Samvinnan - 01.08.1950, Qupperneq 21

Þar segiv m. a., gott væri ef foreldr-
ar gætu tekið börn sín með sér á
göngutúra úti á víðavangi, ekki að-
eins í þeim tilgangi að fá nauðsyn-
lega hreyfingu og anda að sér úti-
loftinu, lieldur líka til þess að sjá
með þeim ýmis undur náttúrunn-
ar, sem hvar vetna blasa við aug-
um, ef vel er að gáð. Til þess að
framkvæma þetta, þurfa foreldr-
arnnir alls ekki að vera neinir
náttúrufræðingar. Langt í frá. En
þau þurfa að eiga dálítinn á-
huga og lag. Það er ekki nauðsyn-
legt að kunna nöfnin á blómateg-
undunum, þótt gott sé, mikilsverð-
ara er að geta bent á hvernig blóm-
in loka krónum sínum á kvöldin,
eða að segja frá starfi skordýranna.
Það er of sjaldan, sem foreldrar
hugleiða þessi efni með börnum
sínum úti í náttúrunni. Allt of
mörguni hættir til að nota tímann
til þess að sýna börnum einhver
mannvirki, rétt eins og þeir haldi
að maðurinn hafi skapað heiminn
og að bifreiðin sé merkilegra fyrir-
brigði en trén.
BARN, sem á annað borð hefur
áhuga fyrir því, sem það sér í nátt-
úrunni, lærir margt án nokkurrar
utanaðkomandi hjálpar. En önnur
geta gengið um skóg eða grasvöll
án þess að taka eftir nokkru nema
bréfarusli, flöskubrotum og öðru
slíku, sem hirðulaust ferðafólk hef-
ur skilið eftir. Þessum börnum
þarf að lijálpa til þess að sjá dá-
semdir náttúrunnar, blómin, grös-
in, skordýrin, steinana og þau þús-
und önnur atriði, sem blasa við at-
hugulum manni á viðavangi. Eng-
inn lækur er svo tær, að þar sé ekki
eitthvert lít'. Skordýrin eru alls
staðar, smásilungur skýst undan
liolbakka, steinarnir í botninum
eru af svo mörgum litum og lög-
unum og í gróðri lækjarbakkans
er allt iðandi af lífi. Ilmur blóm-
anna er margbreytilegur eins og
útlit þeirra. Og svo er hægt að taka
ýmislegt með sér heim og skoða
það betur. Hér er ekki verið að
(Frarnh. á bls. 26)
9
m
9
9
9
•
9
9

21