Samvinnan - 01.09.1956, Qupperneq 39

miðar að ýmsum greinum hafa verið
geymdir handa útlendingum fram á
mitt sumar. Alls verða seldir iy4 milljón
aðgöngumiðar að hinum fjölmörgu
keppnisgreinum leikanna, en í Ástralíu
búa 9 milljónir, svo ekki mun skorta á-
horfendur.
Gistivandræði
og gestir á heimilum.
ÞAÐ VARÐ FLJÓTLEGA lýðum ljóst,
að gistihús borgarinnar rúmuðu ekki
nema nokkurn hluta þess mannfjölda,
sem væntanlegur er til leikanna. Var hér
mikill vandi á ferðum, sem leystist á þann
hátt, að borgarbúar hlupu undir bagg-
ann. Þúsundir fjölskyldna hafa boðizt til
að skjóta skjólshúsi yfir Ólympíugesti
fyrir lítið eða ekkert gjald. Nú hefur
þetta verið skipulagt og vissa fengin um,
að ekki þarf að úthýsa neinum.
Fögur borg og nýtízkuleg.
. MELBOURNE ER MIKIL iðnaðar- og
verzlunarborg og þar búa 1 y2 milljón
manns eða 60% allra íbúa í Viktoríu-
fylki, en Melbourne er þar höfuðborg.
Borgin er hreinleg og vel skipulögð,
strætin ákaflega breið og byggingar svip-
hreinar og fagrar. Melbourne stendur við
Port Philip flóa og er næst stærsta borg
Ástralíu. Mikið er af fögrum görðum í
borginni en Yarra fljótið liðast í gegn um
hana. Á eystri bakka þess er blómagarð-
urinn, sem er stolt og prýði Melbourne-
borgar.
Allt til að auka ánægjuna.
ÍÞRÓTTAKEPPNIR í ýmsum greinum
vekja mesta athygli á Ólympíuleikunum,
en þar verður að sjálfsögðu margt ann-
að, sem girnilegt verður að sjá og heyra.
Er þar um að ræða ýmsar listsýningar,
til dæmis í húsagerðarlist, höggmynda-
list, teikningu, málaralist og bókmennt-
um. Svo verða leiksýningar og hljóm-
leikar, ballettsýningar og óperur, og alls-
konar skemmtanir bæði inni og úti undir
berum himni.
Hvað um þátttöku íslendinga?
PLESTIR ERU þeirrar skoðunar, að
réttast sé að sitja heima að þessu sinni,
og hníga mörg rök að því. Það yrði ærinn
kostnaður, jafnvel þótt aðeins einn mað-
ur yrði sendur til keppni. Það yrði
væntanlega að gera þátttakendur ónæma
fyrir nokkrum hitabeltissjúkdómum og
þeir yrðu að vera að minnsta kosti í heil-
an mánuð í Melbourne til að jafna sig
og venjast loftslaginu. Svo kemur það til,
að haustið leggst snemma að hér og veð-
ur gerast válynd. Það yrði því erfitt fyrir
væntanlega keppendur að halda við þjálf-
uninni. Að öllu þessu athuguðu er ekki
líklegt að íslenzkir íþróttamenn næðu
sínum bezta árangri í Melbourne. En hitt
er vonandi, að okkar ágætu núverandi
íþróttamenn og aðrir nýir geri hlut ís-
lands glæsilegan eftir fjögur ár, á 17.
Ólympíuleikunum í Róm árið 1960.
Gísli Sigurðsson.
Landsmótið
(Framh. af bls. 10)
skarpastur þar varð Páll H. Jónsson,
kennari á Laugum, sem talaði af hálfu
Norðlendinga. Hlaut hann bókarverð-
laun fyrir.
Ræðumenn stóðu sig allir mjög vel
og mátti varla á milli sjá, hver snjall-
astur væri. A sunnudagskvöld var svo
dansað til hálf tólf.
Margir bjuggust til brottferðar um
hádegisbilið á mánudaginn, en þó var
enn fjöldi fólks, þegar lúðrasveitin hóf
hornablástur kl. tvö. Síðan var dansað
á pallinum til kl. fjögur.
Harry Frederiksen flutti kveðjuorð
og sagði þessu fyrsta landsmóti sam-
vinnumanna slitið.
Óhætt er að fullyrða, að mótið tókst
mjög vel og var þeim til sóma, er að
því stóðu. Slíkar útiskemmtanir eru
alltaf háðar veðrinu, og í þetta skipti
tókst mjög vel til um það.
Andstæðingar samvinnustefnunnar
sjá ofsjónir yfir gengi hennar og eru
jafnan fljótir til níðskrifa um það, sem
vel er gert. Blað íhaldsins lét ekki sinn
hlut eftir liggja að þessu sinni og
spann upp svo fáránlega lygaþvælu,
að hún er út af fyrir sig ekki svara-
verð. Það er vel, að nokkur þúsund
manns voru viðstödd landsmótið í
Bifröst og geta borið fréttaflutning
íhaldsblaðsins saman við veruleikann.
Annars verða drukknir menn oft úr-
illir, ef þeir eru teknir úr umferð, svo
að vorkunn er, þótt fréttaritari um-
rædds blaðs vandaði ekki staðnum
kveðjumar.
Auðnin bjarta...
(Framh. af hls. 7 5)
sínum um bændabýli og blómlega
byggð. í annálum er þess getið, að jök-
ulhlaup hafi drepið menn og fénað og
eytt gróðurlönd í Öræfum. Sú hætta
er jafnan yfirvofandi, þvf að
„eldur býr í ógnardjúpi
undir köldum jökulhjúpi.“
Þetta er fullkomið sannmæli, þar eð
jökulhlaupin úr Oræfajökli hafa stafað
af eldgosum.
Laugardagur 17. júlí rann upp
bjartur og fagur. Nú átti að fara í
Bæjarstaðaskóg. Stundu fyrir miðjan
morgun fóru menn að skríða úr húð-
fötum sínum. Síðan voru tjöld upp
tekin og neytt morgundtykkjar. Á
dagmálum var lagt af stað. Farkostur-
inn var stór flutningabíll. Stýrði hon-
um Helgi Arason, Fagurhólsntyri.
Raðað var og hrúgað í bílinn fólki og
farangri, svo að varla mátti greina
sundur menn og muni.
Nú skulum við litast um á Fagur-
hólsmýri, en hún er í daglegu tali köll-
uð Mýri. Lýsa skal umhverfinu og síð-
an leiðinni, sem farin var.
Á Mýri bjó á árunum 1883—1936
Ari (d. 1939) hreppstjóri Hálfdánar-
son bónda Odda — nú í eyði — á Mýr-
um austur, maður fjölfróður og lang-
minnugur. Kona Ara var Guðrún Sig-
urðardóttir, bónda Kvískerjum Ingi-
mundarsonar. Nú búa þarna 3 böm
Ara, þau Guðný, kona Jóns Jónsson-
ar, Sigurður, oddviti Öræfinga og
Helgi, bílstjóri og raffræðingur. Á
Mýri er útsýn mikil og stórfengleg, en
ekki hlýleg. Að baki gnæfir Öræfajök-
ull við himin sjálfan, heiður og svip-
tiginn. Kennir kulda af návist hans.
Upp úr honum skaga þrír hnjúkar, er
heita Knappur, Rótarfjallskambur og
Hvannadalshnjúkur. Tveir þeir fyrr
nefndu sjást að heiman, en Hvanna-
dalshnjúkur ekki. Til austurs sést til
Hnappavalla. Til suðurs blasa við
sandar og hinn víði ver. í útsuðri rís
Ignólfshöfði fram við hafið, áþekkur
Þórðarhöfða í Skagafirði. í vestri þen-
ur sig Skeiðarársandur og í fjarska
sjást Síðufjöllin, Fljótshverfi, Lóma-
gnúpur og Skeiðarárjökull. Vatns-
flaumur mikill er á Skeiðarársandi,
eins og áður er getið.
Leiðin liggur norður frá Mýri með-
fram fjalli, er smáhækkar. Eftir
skamma stund er komið fram á ás
nokkurn. Blasri þá við breið og djúp
hvilft undir fjallinu. Þarna em Hofs-
bæirnir. Græn og grösug flæðiengi em
þar til vinstri handar, en inni í kvos-
inni em stór og slétt tún og hlýleg
byggð.
39