Samvinnan - 01.08.1958, Qupperneq 7

i; . -. j JiWyjaj. * ***** • J
' i ■
800—1000 manns starfa við fisk-
iðjuver þýzkra samvinnumanna
íslendingar eru ekki aðeins fiskveiða-
þjóð, heldur í vaxandi mæli fiskiðnaðar-
þjóð, sem tilreiðir fiskinn á ýmsan hátt
fyrir erlenda neytendur. Þar ber frysti-
húsin hæst, enda hafa framfarir heima og
erlendis verið hraðastar á því sviði. Þó er
enn alltof mikið um útflutning á fiski sem
hráefni, sem keyptur er af verksmiðjum
erlendis, er gera hráefnið miklu meira
virði og tilreiða fyrir húsmóðurina. Á
þessu sviði eiga íslendingar enn eftir að
læra mikið, og er þar hvað mest áberandi,
að ekki skuli hafa tekizt að byggja upp
mikinn niðursuðuiðnað til útflutnings.
Samvinnan hefur fengið frá systurblaði
sínu „Neytandanum“ í Hamborg nokkrar
myndir til að gefa lesendum örlitla inn-
sýn í starf þýzkra samvinnumanna á
þessu sviði. Þýzka sambandið (GEG) setti
á stofn fiskiverksmiðju í Hamborg 1921,
og hefur hún vaxið hröðum skrefum. 1
Þýzkalandi eru til sérstakar verksmiðjur,
sem ekkert gera nema t. d. reykja fisk,
sjóða niður, tilreiða fisk í hlaup eða
súrsa. En samvinnuverksmiðjan gerir allt
þetta í mjög stórum stíl. Gefa myndim-
ar nokkra hugmynd um, hversu stórbrot-
in starfsemin er, en þessi verksmiðja ein
veitir 800—1000 manns atvinnu. Það væri
ekki ónýtt að fá nokkur slík fyrirtæki hér
á landi, en hráefnið ætti ekki aðeins að
vera nægilegt, heldur betra og ferskara
en annars staðar. Hér er svið, þar sem
íslendingar eiga mikið óunnið.