Samvinnan - 01.08.1958, Page 8

Önnur verðlaun í smásagnakeppni Samvinnunnar
4HIIS
eims
Það getur víst varla talizt til stórtíð-
inda, þótt tvær flöskur liggi saman í
hillu, einkum þegar hillan er naglfast
húsgagn í vínverzlun. En flöskur hafa
sál, og margar meira að segja mjög við-
kvæma sál. Og þar sem fína, franska
koníaksflaskan er einmitt ein slik, svar-
ar hún alls ekki, þegar óbreytt brenni-
vínsflaska yrðir á hana. — Ætti ég að
leggjast svo lágt að tala við flösku af
hennar tagi? hugsar hún. — Fjarstæða.
En sessunautur hennar í hillunni er
ekki á því að láta hunza sig alveg, hún
segir hressilega:
— Ertu mállaus eða hvað?
Ekkert svar.
— Nú, hvað er þetta, ekki er það mín
sök, þó að afgreiðslumaðurinn þekki
ekki franskt koníak frá venjulegu
brennivíni.
En þetta er meir en kbníaksflaskan
þolir:
— Búa eintómir molbúar hér í þessu
landi?
— Sei, sei, ekki þennan gorgeir, góða
mín. En ég skal fyrirgefa þér, — þú ert
ung og nýkomin.
— Ég kem beint frá Erakklandi, segir
hin mun þóttafyllri en áður.
— Já, það leynir sér ekki, segir brenni-
vínsflaskan, og svo bætir hún við: — Ég
átti nú einu sinni heima á Spáni, og þá
var ég líka í fallegum fötum eins og þú
— ef ekki fallegri.
— Að hugsa sér, segir sú franska
hæðnislega — hver skyldi trúa.
— Já, segir brennivínsflaskan, og nú
talar hún meir við sjálfa sig, — síðan
hefur margt drifið á dagana, bæði gott
og illt, einkum þó illt.
— Nú hvað áttu við?
— Veiztu þá ekki, að við erum sjald-
an nokkrum til góðs.
— Ekki trúi ég því, að ég geri neinum
illt, ég skil að þú, — fyrirgefðu hrein-
skilni mína, — þú ert ekki nerna brenni-
vínsflaska.
— En þú, ha, ha, brennivínsflaskan
hlær kuldalega, — þú ert fín frönsk
flaska, já, sei sei, ég sé það og heyri, en
ef þú heldur að það breyti einhverju,
skjátlast þér, auk þess verður þú bráðum
óásjáleg eins og ég, það getur þú bölvað
þér uppá.
Um höfundinn
Guðný Sigurðardóttir er fædd í Reykja-
vík 22. ágúst 1915. Hún nam við Kvenna-
skólann, stundaði verzlunarstörf hjá Silla
og Valda og hefur alltaf átt heimili í Rvík.
Guðný giftist árið 1937 Þórði Benedikts-
syni, lögregluþjóni. Þau eiga þriggja her-
bergja íbúð á 4. hæð í sambýlishúsinu no.
43 við Hringbraut og búa þar. Þau eiga
tvo drengi, sem nú eru 13 og 14 ára.
Guðný fékkst nokkuð við ritstörf áð-
ur en hún giftist. Fyrsta smásagan, sem
birtist eftir hana, hét „Núllið“ og birtist
hún í sunnudagsblaði Alþýðublaðsins
1936. Um það leyti birtust einnig smásög-
ur eftir Guðný í Iesbók Vísis og Eim-
reiðinni. Hún kveðst hafa gert hlé á rit-
störfum, meðan drengirnir voru ungir,
en nú er hún byrjuð af fullum krafti aft-
ur.
— Ég. segir koníaksflaskan hneyksluð,
— aldrei, heldur vildi ég brotna í þúsund
mola.
— O, sei sei nei, það vildir þú ekki.
Allt er betra en að brotna.
Koníaksflöskuna langar til að svara
einhverjum skætingi, en hún hefur feng-
ið franskt uppeldi og þessvegna stillir
hún sig, og segir kurteislega:
— Svo þú áttir einu sinni heima á
Spáni?
— Já, fyrir mörgum árum. Ég hef
ferðast mikið og kynnst mörgu fólki.
— Það hlýtur að hafa verið skemmti-
legt?
— Nei. Hvar sem ég hef komið, hef ég
séð sorg og eymd. Ég hef séð lítil börn
Eftir
Guðný Sigurðardóttur
gráta, konur skjálfa af ótta og menn
breytast í villidýr. Aðeins nokkra mán-
uði hef ég verið hamingjusöm, já — mjög
hamingjusöm.
— Jæja, segir koníaksflaskan, og nú
virtist áhugi hennar vakna.
— Það var, á meðan ég var lýsisflaska.
— Ég hef aldrei hevrt þá víntegund
nefnda.
— Afsakaðu, — lýsi er ekki vín, held-
ur meðal sem lítil börn taka inn til þess
að verða hraust og pattaraleg.
— Að hugsa sér.
— Já, þá leið mér vel. Börnin voru
kát og fjörug, allir voru glaðir. Auðvitað
grettu greyin litlu sig, þegar þau drukku
lýsið, það skil ég vel. Lýsi er feitur vökvi,
sjálfsagt mjög bragðvondur. Ojá, ég vildi
að ég hefði fengið að vera lýsisflaska á-
fram, þá hefði mér alltaf liðið vel.
í þessu komu tveir menn inn í búð-
ina.
— Eina brennivínsflösku, segir annar,
8 SAMVINNAN