Samvinnan - 01.04.1983, Blaðsíða 28

Samvinnan - 01.04.1983, Blaðsíða 28
Sumargestir Austur í sveit þar á ég mér hús í móa. Þar ymur loftið af hrossagauki og spóa. Lóa og rjúpa læðast þar undir veggjum og litlar mæður kúra á sínum eggjum. Þar höfum við búið tvö sumur með hugprúðum hjónum sem hingað leita um óravídd yfir sjónum. Við leigðum þeim hús sem var áfast við okkar og fundum að annríki þeirra var fjarska mikið á stundum. Þau komu hingað fullvís um frónsins gæði og fundu hér stað til að annast börn sín í næði. En prúðbúin voru þau morgunn sem miðja daga. Og mikið voru þau iðin að snyrta og laga. Með aðdáun nutum við alls þess er hjónin sungu þó ekki væri það samið á vora tungu. En kætin og gleðin sem geisluðu úr hverju stefi, gerðu mig léttan í huga og hverju skrefi. Maríuerla, þín minning er færð í letur. Mundu að ég er að bíða þín heilan vetur. hagnýta skólagöngu fyrir almenning með gróskufullu félagslífi o.fl. eru komnar frá danska prestinum og skáld- inu Nikolási Grundtvig. Við höfum ekki meiri visku en þessir menn. í allri þekkingu og upplýsingum okkar hættir okkur til að gleyma þeim, en við það eigum við á hættu að glata arfinum sem við höfum þegið frá þeim og teljum svo sjálfsagðan í lífi okkar. En um leið er fordæmi þeirra mikil- væg hvatning og örvun. Peir reistu af litlu, en okkar er aðeins að ávaxta pundið. Við getum hugleitt tvö dæmi þeirra erfiðleika sem áður hafa mætt Islend- ingum, og við getum reynt að bera þá saman við það sem nú er mest í um- ræðu manna á meðal. 8. júní síðastliðinn voru tvö hundruð ár liðin síðan eldflóðið mikla steyptist ofan hlíðar úr Lakagígum á Síðuafrétti. 20. júlí voru tvö hundruð ár síðan hraunflóðið stöðvaðist við Systrastapa með eftirminnilegum hætti. Tæpur fimmtungur þjóðarinnar týndi lífi vegna Móðuharðindanna af Skaftáreldum. 23. janúar síðast liðinn var áratugur liðinn síðan jörðin opnaðist á Heimaey í miðri blómlegri byggð, og eru þeir at- burðir okkur reyndar enn í fersku minni. • Enginn á heimtingu á einskærri vel- gengni Dragi hver ályktanir um vanda fyrri tíðar og erfiðleika líðandi stundar. Við vitum að ein syndin sem okkur ber að forðast er sú að ætla að hefja okkur upp yfir sköpunarverkið eða þykjast betri og meiri menn en þeir sem erjað hafa á undan okkur. Við ykkur sem nú eigið gleðistund og fagnaðardag segi ég aftur á móti með orðum meistara Jóns Vídalíns: „Þegar skýin hafa um hríð skyggt fyrir sólina skín hún fegur en nokkru sinni áður“. Eins og meistari Jón segir er okkur það skapað að á skiptist skin og skúrir. Enginn maður á heimtingu á einskærri velgengni og hamingjan kemur innan að og ofan að og verður ekki í aðra staði sótt. Eg óska þess og bið að þið geymið sólargeislana jafnan innra með ykkur þegar ský dregur fyrir á lífsins leið. Hvað sem líður hörðum vordögum eins og nú eru verðið þið þá ævinlega sólar- megin í lífinu og þá hafið þið styrk til að mæta hverju viðfangsefni og vaxa við hverja raun. Fyrir skólans hönd endurtek ég árn- aðaróskir mínar til ykkar, bið ykkur allrar blessunar og segi Samvinnuskól- anum slitið í 65. sinn. + 28

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.