Andvari - 01.01.1932, Síða 20

16
SigurÖur Stefánsson prestur í Ögurþingum.
Andvari
Eins og fyrr var sagt, var Sigurður kosinn prestur í
Ögurþingum árið 1881 og fekk veitingu fyrir kallinu
7. september sama ár.
Heldur þótti það tvísýnt til frama ungum manni, Ifé-
lausum og án frændastyrks, að ráðast þangað vestur.
Voru hinir stærri bændur taldir ráðríkir og held-
ur ótillátssamir við þá, er minna áttu traust undir sjálf-
um sér. Prestakallið var tekjurýrt og mjög erfitt; hafði
þar eigi verið prestur hin síðari ár, heldur þjónað af
nágrannaklerkum.
Ekki lét Sigurður sér þetta í augum vaxa. Reyndust
ísfirðingar honum og hinir mestu drengir, og sagði
hann, að orðrómur um heimaríki hinna stærri bænda
og meinbægni við klerka mundi hafa verið ómur frá
löngu liðnum tíma. En satt var það þó, að í Ögurþing-
um voru þá stórbændur ekki allfáir, er varla litu upp
til miðlungsmanna.
Ögurprestakall tekur yfir tvo hreppa, Súðavíkurhrepp
og Ögurhrepp. Það er strandlengja kringum fjóra firði,
14—15 mílur danskar á lengd. Vegir eru afartorsóttir
á landi, og prestakallið því mjög erfitt.
Sigurður prestur tók á starfi sínu með mestu kost-
gæfni. Þóttu sóknarmönnum mikil umskipti, er þeir
höfðu verið prestlausir um nokkurn tíma, en fengu nú
ungan hirði og hinn snjallasta klerk. Bar margt til þess,
að Sigurður náði þegar mikilli virðingu í kalli sínu;
Hann bar ljós í dimmt hús að því leyti, að prestþjón-
usta lítil hafði verið í prestakallinu næstu ár á undan;
hann var ungur og mjög skyldurækinn, snjall predikari
og alvörugefinn trúmaður. Hann var nærgætinn í einka-
málum og hlaut af því vináttu hinna smærri, en þeir
sem á fleira litu, þóttust einnig skilja það, að hann
hefði þar fótfestu, er hann steig fram.