Andvari - 01.01.1874, Qupperneq 164

íö'O
Um þúfuasléttun
kálgarbar apretta íljótt upp aptur og þab enda sjálfkrafa,
hvab þá heldur ef þeim væri hjálpab til þess. Vér vitum,
ab græba má út íiög og graslausa mela, og l'á gras uppúr.
Öllu íljótast og hægast er þó ab græba út þau flög, þar
sem grasrótinni heíir verib snúib nibur til ab fúna, því
lnín eykur, eins og ábur er aagt, gróbur í jörbinni. — Annara
er fiagslétta ekki öldúngis ný hér á landi. Björn prófastur
Halldórsson getur um hana í Atla, og telur hana mega
vera bæbi góba og grasgefna. Mælt er, ab Magnús sýslu-
mabur Ketilsson í Búbardal hafi látib flagslétta í túni sínu og
þótt vel geíast. Mín eigin reynsla er, ab flagsléttur eru eins
iljótar til ab spretta og þaksléttur, ab öllu sauitöldu, og þar hjá
endast þær lengur til grasvaxtar. Ef vér, ab dæmi útlendra
búmanna, sábum í flagsléttuna fyrsta ár einhverju fóbur-
grasi, sem hér getur sprottib, þá er hinum örbugasta steini
úr götu hruudib. En þótt enda engu sé sáb í flagsléttur,
þá má fá gras upp úr þeim vonum fljótara, meb því ab
bera á þær áburb, og aunab þab, sem eykur grasvöxt.
þ>ab er víba í túnum hjá oss, ab til eru reitir, sem ekki
er tilvinnandi ab slá, og sem betra væri ab öldúngis ekki
fylgdi túninu, svo þab væri þeim mun minna. þab mundi
ekki stórum inínka, heldur auka heyfenginn, þótt slíkir
reitir væri gjörbir ab sléttu flagi og lægi svo eitt ár, því
mjög víba stendur svo á, ab mikib meira má fá af heyi á
útjörb, en af reitunum, á þeimtíma, sem menn eyba til
ab vinna þá. — Eg skal svo ekki fara fieirum hvatarorbum
um þetta mál, en víkja ab hinu eiginlega umtalsefni.
þegar gjöra skal flagsléttu, þá er farib eins ab og
sagt var um þaksléttuna, ab jörbin eba þýfib er plægt upp
í teiga. þegar þýfi er plægt um í fyrsta siun, þá geta
plógtorfurnar ekki oltib vel né reglulega um, vegna þess
þær verba misbreibar og misþykkar. Vib þessu verbur