Andvari - 01.01.1875, Qupperneq 57

Fjárh* *gnr og reikningar Tslamle,
53
cptirstöfeva, eíia gjör nokkur grein fyrir1. þess heffei þd
átt afe mega vænta, afe menn heffei fengife afe vita, hvafe
af þeim heffei orfeife á endanum, hvort þær heffei verife af-
hentar hlutafeeigendum, efea látnar hverfa í sjófeinn. Hife
fyrra er reyndar líklegra, eptir því sem skýrt er frá um
tvær ekkjur, sem hafa fengife ótekin eptirlaun eptir
heiltár2, þ<5 þetta sfe beint á máti lagagrein í tilskipun 31.
Mai 1855, er innleifeir á íslandi lög 5. .lanuar 1851 um
eptirlaun, því þar segir í 14. gr.: „þegar eptirlaun efea
bifelaun eru ekki hirt í heilt ár, hverfa þau þafe ár í þann
sjáfe, er þau áttu afe gjaldast ár”3. þar sem er skýrt frá
ekkjum embættismanna mefe börnum, þá vantar, afe þar
er ekki skýrt frá aldri barnanna, og er þó þetta öldángis
naufesynlegt, þarefe börnunum er venjulega veittur styrkur,
efea máfeurinni vifebót eptirlauna, sem eru mifeufe vife 18
ára aldur barnanna, og á þafean af afe hverfa.
Skýríng stjórnarinnar um óvissu útgjöldin, sem þetta
ár voru sett til 6000 rd., efea hækkufe um 2000 rd. frá
þvi sem áfeur haffei verife, telur mefeal annars „til vísinda-
legra starfa og þessháttar 1000 rd.”, sem er sama upp-
hæfe og fyr, en hvorki er hér skýrt frá, hverir fengife
hafi þenna slyrk, og ekki heldur fyrir hvafe hann sé veittur.
Sama er afe segja um „fcrfeastyrk handa embættismönnum”,
sem er talinn 600 rd., afe þar er hvorki getife um, hverir
embættismenn bafi fengife styrk, og ekki heldur til hverra
ferfea efea hversu mikife hver hafi hlotife. þetta eru þó
einmitt þær skýríngar, sem menn vilja og þurfa afe fá,
ef nokkur not eiga afe þeim afe verfea. — þafe sem sérí-
lagi er talife sem „kostnafeur vife ferfe stiptamtmanns Fin-
') Skýrslur um landshagi V, 716—717.
*) Sk^rsl. um landsh. V, 544 sbr. við V, 716.
») Ugasafn ísl. XVI, 214.