Fálkinn - 19.12.1941, Blaðsíða 21

JÓLABLAÐ FÁLKANS 1941
15
allir lifandi. Svo að gleðin var
mikil lijá okkur á báða bóga.
Nú fengum við að vita nánari
deili á skipbrotsmönnunum.
Skipið þeirra, sem logarnir voru
að eta upp þarna við bliðina á
okkur, var barkskip frá Horten.
Það kom frá New York og liafði
farið þaðan saina daginn, sem
við lögðum af stað frá Hamborg.
En þá böfðu þeir verið átján um
borð. Skipið bafði liaft fullfermi
af benzíni og átti að flytja það
til Cette. Á leiðinni böfðu þeir
skipverjar lirept versta veður og
mist bátana og ýmsan usla ann-
an bafði veður og sjór gert um
borð bjá þeim. En þó lók út yfir
á jólamorguninn, þvi að þá kom
upp eldur í lestinni. Sprenging
varð í skipinu að vörmu spori og
við liana týndu ellefu menn lífi
- allir þeir sem voru fram á
þegar sprengingin varð.
Hugsið yður nú, lesandi góð-
ur! Ef alt befði gengið eftir á-
ætlun og við befðum getað siglí
áfram leiðar okkar þessa jóla-
nótt, þegar ófyrirsjeð atvik urðu
til þess, að við lágum eins og
rekald úti á miðju Atlantsbafi,
þá befðum við aldrei fengið tæki-
færi til að bjarga þessum bág-
stöddu mönnum. Þeir liefðu orð-
ið ömurlegum örlögum að bráð
og síðasti dvalarstaður þeirra
befði orðið á bafsbotninum, eins
og svo margra djarfra drengja,
sem lent bafa i greipum Ægis
og beðið ósigur. Þeir sein björg-
uðust af skipinu voru skipstjór-
inn, fyrsti og annar stýrimaður,
seglsaumarinn, limburmaðlirinn
og tveir básetar.
Ekki böfðu skipbrotsmenn-
irnir fengið tækifæri til að halda
jólin og komustum við að þeirri
niðurstöðu að það væri skylda
okkar að gera okkur glaðan dag
með þeim og um kvöldið lijeld-
um við jólaveislu á nýjan leik.
Norsku sjómennirnir þökkuðu
bæði guði og okkur fyrir bina
undursamlegu björgun og það er
ekki of sagt, að við vorum brærð-
ir líka og þökkuðum guði þessa
bestu jólagjöf, sem bægt var að
gefa okkur: að það skyldi verða
hlutskifti okkar að bjarga þess-
um mönnum — og það á sjálf-
um jólunum.
.Jeg befi nú eiginlega ekki
neinu við þetta að bæta. Þó skal
jeg geta þess, að eftir að við
vorinn allir sestir að jólaveisl-
imni siðari fór norski skipstjór-
inn að segja okkur ýmsar fárán-
legar sögur, sem vægast talið
gátu heitað skröksögur. Skips-
mönnum lians þótti þetta mjög
miður og við kunnum þvi illa
líka. En við þögðum og ljetum
bann rausa.
----Við komum við á Ber-
mudaeyjum og setlum skip-
brotsmennina á land þar og
skildi þar með okkur. Þaðan
fóru þeir svo með póstskipi lil
New York og loks með farþega-
slcipi heim til Ivristianíu.. -
Löngu síðar beyrði jeg það, frá
cinum þeira sem björguðust, að
þegár norski skipstjórinn kom
til Kristianíu, þar var aðalskrif-
stofan, liefði liann náð í spor-
vagn og ætlaði upp til útgerðar-
manns sins, til þess að kynna
honum komu sína. En áður en
sporvagninn nam slaðar við á-
fangastaðinn bljóp skipstjórinn
út. Vagninn liafði verið á nokk-
uð braðri ferð og maðurin datl
og varð undir sporvagninum.
Þetta slys kostaði liann báða fæt-
urna. í því ástandi kom bann
beim, veslings maðurinn!
Það eru margir, sem kalla at-
burði líka þessum, sem lijer er
lýst, tilviljun. Aðeins skrítna til-
viljun. En það er margt milli
liimins og jarðar, sem við skilj-
um ekki ennþá.
Allur er varinn góður.
Nokkrum árum fyrir styrjöldina
fór Lebrun Frakklandsforseti í
heimsókn til London og gisti hjá
franska sendiherranum þar. Um
sáma leyti skaut upp í sendisveitar-
bústaSnum Iveimur frönskum bruna-
liðsmönnum með skygða hjálma og
í skrautlegum einkennisbúníngum.
Höfðu þeir með sjer mörg slökkvi-
tæki og' stór og 20 rauðmálaðar
vatnsfötur úr striga og settust að
í anddyri sendisveitarinnar. Starfs-
i'oikið amaðist við þeim og vildi
koma þeim á burt. En slökkviliðs-
mennirnir gátu komið því í skiln-
ing um, að það væri lög i Frakk-
tandi, að þegar forseti ríkisins væri
nætursakir annarsstaðar en í for-
Setaliöllinni í París, skyldu tveir
slökkviliðsmenn með nægilegan
slökkviútbúnað fylgja honum og
taka ábyrgð á, að liann brynni ekki
inni!
Meðal tekna indverska furstans
Aga Khan, æðsta sálnahirðis 100
miljón múhaineðstrúarmanna, er á-
litlegur skildingur, sem fæst fyrir
sölu á vatninu, sem hann baðar sig
i dags daglega. Baðvatnið er sett
á flöskur. Sanntrúaðir múhameðs-
trúarmenn þykjast hafa fyrir satt,
að þetta skolp liafi lækningakraft
og kaupa það fyrir 25 krónur flösk-
una.
ÓDÝR JÓLAGJÖF — EN GAGNLEG.
Eins oc/ flestir vita er pappiv góður éiiiangrari oc/ þessvegna skjól-
cjóður. Þessvegna hafci margir notað ha'nn milli laga á fatnaði. Finskir..
hermenn nota mikið skjólvesti úr vatnshelclu efni, með mafgfölcl-
um pappír milli laga, og reynast þau ágœtlega, svo lengi sem ekki
kemst væta ctð pappírnnm. Konurnar c't myndinni ern ctð húa til svontt
vesti til jójagjafct handa hermönnuntim.
NORSK JÓL 1 LONDON.
Mynclin er frá siðustn jólum í Eondon. Að venju hefir verið safnað
jólagjöfum hanclct norsknm sjómönntinti, þó engar jólagjafir hafi kotnið
að heiman. Það eru Norðmenn húseltir. i Englancli og innlent fólk
þar, sem hefir lagt þær til. Jólatrjeð sjest á bak við, en tvær norsk-
ar telpur í þjóðbúningtim erii að afhenda jölabögglanci.
* Ailt með íslensknin skipuin! *