Fálkinn - 22.11.1961, Síða 35

GABRIELA
Frh. af bls. 18
KATLA H.F. Laugavsgi 178
apótekinu og það var venja að bjóða
honum í fjölskylduboðin.
— Nei, svaraði Julian. — Bösinger
er farinn til Stuttgart.
— Það verða þá bara við og Cecilia
frænka, skaut Doris inn í.
— Nei, fyrirgefið. sjö, sjö diskar, leið-
rétti Julian Brandt. Hann hafði alveg
gleymt Ceciliu frænku.
Wolfgang var glaður yfir því, að ekki
höfðu afglöp hans orðið tilefni til þess-
arar fjölskyldusamkundu. En hann var
forvitinn engu að síður.
— Hver er þá sá sjöundi, spurði
hann.
Julian Brandt horfði kindarlega í
kringum sig. Hann þorði ekki að líta
framan í neinn. Það var eitthvað
þvingað við bros hans, þegar hann
sagði:
— Það er nú einmitt það, sem átti að
koma ykkur á óvart. Ég hafði hugsað
mér að kynna fyrir ykkur í kvöld ....
tilvonandi eiginkonu mína.
Það varð grafarþögn. Börnin og
Minna voru sem steini lostin af undr-
un Enginn þeirra þorði að líta framan
í húsbóndann, en hann gat séð á and-
litum þeirra hvað þau hugsuðu.
Tilvonandi eiginkona hans!
Ætlaði hann að kvænast aftur? Og
orðinn þetta gamall? Áttu þau nú að
fara að búa með ókunnugri manneskju?
Bar honum ekki skylda til að spyrja
þau leyfis? Þau voru öll uppkomin? I
átján ár höfðu börn Brandts lifað móð-
urlaus. Rétt eftir fæðingu Doris hafði
hún yfirgefið heimilið. og upp frá þeim
degi hafði Minna verið þeim sem móð-
ir. Þeim fannst þetta öllum fráleit til-
hugsun.
Julian Brandt hóf aftur máls:
— Ég skil vel, að þetta kemur ykkur
á óvart. Ég hef ekki sagt neinum að
ég væri að hugsa um að kvænast aftur.
Tilvonandi eiginkona mín er frá Rends-
burg, af mjög góðum ættum. Faðir
hennar og ég vorum skólabræður. Hann
endaði raunar sem hershöfðingi í hern-
um. Gabriela .... Gabriela er sem sagt
yngri en ég. Ykkur furðar ef til vill á
því, hvar ég hafi hitt hana? Af hreinni
tilviljun hérna í apótekinu. Síðan hitti
ég hana aftur í vor þegar ég var í
sumarleyfi mínu í Kissingen. Hún er
tízkuteiknari og starfar í Frankfurt.
Hún er mjög fín og vel uppalin ung
stúlka. . . Hann brosti aftur, en brosið
var þvingað. — Ég er sannfærður um,
að ykkur mun öllum geðjast vel að
henni. Og hún mun efalaust kunna vel
við sig hér í húsinu.
Julian Brandt þagnaði og drakk eins
og sjálfkrafa úr kaffibollanum. Þögnin
umhverfis hann varð þyngri og þyngri.
Börnin horfðu ekki á hann. Þau sátu
bara með samanbitnar varir og störðu
út í loftið.
Þegar þau hreyfðu sig loks sneru þau
sér öll að Minnu. Ævinlega þegar þau
vissu ekki hvað Þau áttu að gera, voru
í vandræðum eða höfðu áhyggjur af
einhverju, þá leituðu þau hjálpar hjá
henni.
Andlit Minnu var sem höggvið í
stein. Grófar hendur hennar fitluðu við
borðdúkinn. Loks var það Julian
Brandt, sem rauf hina óþægilegu þögn.
— Nú, sagði hann. — Hefur enginn
ykkar neitt að segja?
Loksins leit Wolfang á föður sinn:
— Hvað viltu að við segjum? Ég
veit að ég tala fyrir okkur öll, þegar
ég segi, að við erum aldeilis orðlaus af
undrun. Enginn okkar þekkir þessa
konu, sem þú ætlar að planta hér niður
í húsinu okkar. Ég fyrir mitt leyti óska
ekki eftir að kynnast henni. Og móðir
okkar getur hún aldrei orðið, það er
alveg áreiðanlegt. Eða hvað? Hvað segir
þú. Albert? Og þú Doris?
Albert kinkaði kolli, en Doris tár-
felldi. Loks var það Minna, sem tók til
máls:
— Með fullri virðingu, byrjaði hún,
PEYSA
Frh. af bls. 25.
handveg á sama hátt (98 1. á)
Geymið lykkjurnar.
Ermar: Fitjið upp 52 1. á
prjóna nr. 2% og prjónið 30
umf. brugðningu (2 sl., 2 br.)
Sett á prj. nr. 3, prjónuð ein
umferð slétt, aukið út svo
74 1. séu á. Prjónaðar 3 umf.
slétt prjón með grunnlit,
prjónið því næst mynstur-
rönd nr. 1 (1. og seinasta 1.
er ætíð prjónuð með grunnlit)
Bregðið til baka.
Næsta umferð: Aukið út
jafnt svo 80 1. séu á. Haldið
áfram með „lýsnar“, aukið
út 1 1. hinum megin í 9. hverri
umf., þar til 102 1. eru á.
Haldið áfram þar til ermin
er 41 sm. löng. Fellið af 3 1.
í byrjuninni á næstu 2 umf.
og 2 1. í byrjuninni á næstu
6 umf. (84 1.).
Axlastykkið: Setjið 1. á
hringprj. í þessari röð: bak,
ermi framstykki, ermi (366
lykkjur). Haldið áfram með
mynsturrendurnar 1—2■—3—
4, prjónið ætíð 2 umf. af
grunnlit milli randa. í ann-
arri umf. eftir mynsturrönd
1 eru 9. og 10. 1. prjónaðar
saman (330 1.). í annarri
umf eftir mynsturrönd 2 eru
8. og 9. 1. prjónaðar saman
(294 1.). í annarri umf. eftir
mynsturrönd 3 eru 14 1. prjón-
aðar slétt síðan eru hver 3.
og 4. 1. prjónaðar saman út
umf. (224 1.). í annarri umf.
eftir mynsturrönd 4 eru
prjónaðar 4 1. sléttar, síðan
2 1. prjónaðar saman út prjón-
inn, þar til 4 1. eru eftir (116
lykkjur). Prjónið 6 umf. með
grunnlitnum. Sett á hring-
prjón nr. 2%, prjónuð 9 sm.
breið brugðning (2 sl. 2 br).
Fellt laust af.
Frágangur: Gengið vel frá
öllum endum á röngunni.
Peysan pressuð á röngunni
nema brugðningar. Saumið
ermasauminn saman og erm-
arnar í handveginn. Pressið
saumana.
fX’lkinn 35