Fálkinn - 17.10.1962, Blaðsíða 21

I
i gegnum
„Þetta er nú eitthvað annað en hótel
Höfn í gamla daga“, heyrðum við að
einhver viðstaddur sagði. „Mér hefur nú
alltaf fundizt kampavín vera hálfgert
ropvatn“, bætti annar við. Við dvöld-
umst stundarkorn inni á bar og hlust-
uðum á tal manna. Þeir báðu um þre-
falda snapsa margir hverjir, og við
heyrðum, að einn bað um fimmfaldan.
Það var skálað, drukkinn hver dropi
í grunn. Við viljum bæta því hér við,
að það sá ekki á mönnum, þótt vel væri
teygað, enda ráðdeildarmenn og kunnu
augsýnilega þá list, að ofhlaða sig ekki,
— hvorki í landi né á sjó.
Dansinn var stíginn af fjöri, jafnt
gömlu dansarnir sem þeir nýju, og virt-
ust skipstjórarnir vera vel heima í dans-
listinni. Við og við fóru þeir í leik, sem
Svavar Gests stjórnaði, og var mikið
gaman hent að þeim. Þannig leið hófið,
við söng, leik og dans. Og að því enduðu
fóru menn glaðir hver til síns heima
eftir að hafa skálað fyrir góðri veiði á
næsta sumri.
Magnús Magnússon leitarstjóri á flugvilinni á Austursvæðinu og frú hans í
góðum félagsskap (myndin hér að ofan). Garðar Finnsson, skipstjóri á Höfr-
ungi II. frá Akranesi (efri myndin hér að neðan) og Þorsteinn Gíslason, skipstj.
á Guðrúnu Þorkelsdóttur (bróðir Eggerts á Víði II. neðri myndin). Og loks svíf-
ur Bragi Björnsson frá Sjónarhóli, skipstjóri á Guðmundi Péturssyni í dansinn
með konu sinni.