Fálkinn - 17.10.1962, Blaðsíða 39

— Hvað kernur pá{agaukurinn
þessu hjónaskilnaðarmáli við?
— Ég œtla að leiða hann sem
vitni — hann hefur lœrt öll
ókvœðisorðin sem maðurinn minn
noiar um mig.
*
_e
— Hvert í þreifandi. Nú hafa
þeir sett mig inn!
— Þú ferðast alltaf á öðru
farrými.
— Já, ég neyðist til þess, því
lánardrottnar mínir ferðast á
þriðja.
mjólkin syði upp úr.
— Ég gerði það. Klukkan var
nákvæmlega 3.32 þcgar hún sauð.
— Ekki horða með fingrunum,
Tumi. Til hvers heldur þú cíð guð
hafi gefið þér ga'lana.
— Já, en mamma, gaf hann
okkur ekki fingurnar líka?
Ný uppgötvun: Regnhlíf með sjón-
pípu.
— Jœja, Hans. Varstu að biðja
hann pabba um samþykkið?
— Nei, þetta var bara bifreiðar-
slys.
— Hvers vegna í ósköpunum
ber stúlkan fram matinn með hatt
á höfðinu?
— Hún er ekki ráðin í því
hvort hún verður hérna.
— Fyr má nú vera smekkur-
inn, sem karlmennirnir hafa!