Fálkinn - 18.09.1963, Blaðsíða 31

sannleikur í því að Erminio gerði henni
upp orð, sem henni hefði aldrei dottið
í hug að segja og að hann tæki kurteisi
fyrir ást, Ettore fyrir sitt leyti var að
missa þolinmæðina og eftir því sem
hann sagði, hótaði hann blóðsúthelling-
um. Sá tími kom, að ég þurfti að fara
til Terni með vörubíl frænda míns.
Svo að ég sagði við Erminio einn morg-
uninn: „Því fyrr sem þetta er útkljáð
því betra, auk þess þarf ég að fara.
Komdu nú til Piazza Mastai á barinn
og gerðu út um málið við Ettore og
Fiammettu."
„Ég fer ekki fram á meira,“ svaraði
hann.
Við fórum til Piazza Mastai og ég
kallaði á Fiammettu út úr turninum
og tók um handlegg hennar, ég tók líka
um handlegg Erminio og gekk þannig
inn á barinn og sagði: „Ettore, hérna
eru trúlofuðu hjúin.“
Það var snemma og það var enginn
á barnum. Ettore kom á augabragði
fram fyrir borðið og hrópaði:
„Sjáðu tii, er þetta brandari? Hvað
meinarðu með trúlofuðu hjúin?“
„Við skulum setjast,“ sagði ég rólega.
„Nú skulum við láta fara fram svolitla
samprófun. Þú, Erminio, endurtekur
bara það, sem Fiammetta sagði við þig
í gærkvöldi.“
„Hún sagði,“ svaraði hann ófyrirleit-
inn „að hún þyrfti að velja milli mín
og Ettore, að hún vissi það og vildi
aðeins fá svolítinn tíma.“
„Og þú, Fiammetta, hvað hefur þú
að segja?“
„Að ég sagði hið gagnstæða, að hann
hefði enga ástæðu til að gera sér vonir.“
„Já, en þú sagðir það á vissan hátt,
eins og þú vildir gefa mér í skyn, að
Kæri Astró.
Með von um að þér svarið mér sem
fyrst, þar sem það er í annað skipti,
sem ég skrifa yður, því mér er farið
að lengja svo eftir svari.
Mig langar að vita um heilsuna, fjár-
málin og svo hvort ég kemst ekki bráð-
um til útlanda.
Vinsamlegast sleppið fæðingarstað,
stund, degi, mánuði og ári.
Með fyrirfram þakklæti,
Sædís.
Svar til Sædísar.
Á þeim þrem bréfum, sem þú hefur
ritað þættinum má sjá að þú hefur
sérstakan áhuga á að vita um möguleika
á ferðum til útlanda.
Níunda hús fellur í merki Vatnsber-
ans, þannig að margar vonir þínar eru
tengdar til útlanda eða jaínvel dvöl
þar. Samskipti þín við útlönd yrðu þér
þó ekki til sérstakrar ánægju ef af
yrði, og litlar horfur eru á að þú getir
komizt utan af eigin rammleik. Hins
vegar eru aðrir þættir, sem benda til
þess að vonir þínar rætist að einhverju
leyti í þessu sambandi þó síðar verði,
ég gæti haft svolitla von, þegar öllu
væri á botninn hvolft.“
„Trúið því ekki.“
Ettore, sem hafði staðið með hendur
á mjöðmum, skarst í leikinn á þessu
augnabliki, hann leit út eins og villtur
göltur. Hann gekk að Erminio og setti
krepptan hnefann, sem var eins stór
og barnshöfuð, undir nasir honum og
sneri hnefanum eins og hann vildi láta
hann þefa vel af honum og sagði svo:
„Hér er þitt val, hnefinn eða ferð heim
til Viterbo aftur. Og farðu nú ...“
„En ég. .“
„Farðu, ræfils tuskan þín, annars,
jafnvel þótt þú sért frændi Alessandro,
sem er vinur minn .“
Þegar við vorum komnir út úr barn-
um, neri Erminio saman höndum. „Ég
verð kyrr þar sem ég er,“ sagði hann.
„Sástu hvernig hún horfði á mig? Og
hvernig hún brosti til mín?
Ég finn það, ég finn það, allt sem ég
þarf, er að vera staðfastur, og þá kem
ég því í kring. A, konur, konur, þú
þekkir þær ekki eins vel og ég.“
„Hlustaðu nú á,“ sagði ég „hvers
vegna kemurðu ekki með mér til Terni?
Það verður ágætis ferðalag og við mun-
um skemmta okkur vel.“
„í guðsbænum, ekki núna, þegar hún
er að því komin að taka ákvörðun. Ég
verð að vera hér. Ég verð að hamra
járnið, meðan það er heitt.“
Svo að ég fór einn um kvöldið. Ég
var í burtu í þrjá daga og kom að
kvöldi hins fjórða. Ég fór af tilviljun
til Piazza Mastai og sá, að Fiammetta
var að taka til í turninum áður en hún
lokaði eins og hún var vön á hverjum
degi um þetta leyti. Ég fór yfir til
hennar og hún sagði strax: „Mér þótti
aðallega fyrir tilstuðlan náinna félaga
þinna.
Ég álít að þú eigir eftir að komast
til talsverðra metorða í lífinu þar eð
þú hefur bæði Mána og Úranus í tíunda
húsi. Þú átt samt á hættu að verða bit
bein rógtunga og ekki skaltu ávallt
treysta því að þeir, sem eru brosandi
viðmælendur þínir séu þér haldgóðir
vinir. Þér mundi vegna vel í einhvers
konar félögum, sem hefðu góðgerðar-
eða mannúðarstarfsemi á stefnuskrá
sinni. Hins vegar þarftu að varast að-
gerðir öfundarmanna þinna.
Þú hafðir Sól í merki Hrútsins á fæð-
ingarstund og hefur því talsverðan
metnað til að komast áfram í heiminum
og jafnvel að skapa þér nafn. Hjálp
vina þinna mun reynast þér mikils virði
í þessum efnum og fyrir tilstuðlan þeirra
mun mörg ósk þín rætast, sérstaklega
ef um kynsystur þínar er að ræða. Karl-
menn kunna hins vegar að reynast þér
óáreiðanlegir.
Svo að við víkjum aftur að ferða-
lögum, þá eru ágætar afstöður í sam-
bandi við stuttar innanlandsferðir, eða
þá sjóferðir. Ágætt væri fyrir þig að
miða ferðir þinar við að þú sæir, sem
mest til sjávar eða vatns.
þetta leitt með Erminio. En þetta var
honum að kenna.“
„Hvað hefur komið -fyrir?“
„Hvað, veiztu það ekki? Ettore og
honum lenti saman í gærmorgun. Til
allrar hamingju voru nokkrir strákar
frá bílskúr í nágrenninu viðstaddir til
að skilja þá. En samt sem áður sló hann
hann í andlitið og á eftir voru augu
Erminio blá og bólgin.
„Það er þér að kenna fyrir að vera
með þetta daður.“
„Það er honum að kenna fyrir að
vera svona þrjózkur. En veiztu hvað
hann sagði við mig? „Þú hefur heimilis-
fang mitt í Viterbo. Láttu mig vita
strax og þú hefur tekið ákvörðun, þú
gætir meira að segja sent mér sím-
skeyti.“
,Ah, ástin hindrar fólk í að sjá skýrt.“
„Algjör sannleikur."
Nokkrum mánuðum síðar fór brúð-
kaupið loks fram í kirkjunni San Pas-
quale Bailonne. Eftir athöfnina" átti aS
halda brúðkaupsveizluna á veitingahúsi
í nágrenninu, í Via della Lungarina.
Fyrir utan kirkjuna stalst ég burtu
ásamt nokkrum öðrum gestum. Það
rigndi og við vorum að flýta okkur, ég
heyrði allt í einu nafn mitt kallað:
„Alessandro."
Ég sneri mér við og sá Erminio bendw
mér frá þröngri götu.
„Ég var í kirkjunni og fylgdist með
allri athöfninni. Ég var nálægt altar-
inu,“ sagði hann.
„Falleg athöfn, var það ekki?“
„Og veiztu hvað? Hún sá mig, þótt
ég feldi mig bak við súlu. Og aðeins
augnabliki áður en hún sagði ,,Já“ við
prestinn, sneri hún sér við og brosti til
Framhald á næstu síðu.
Ég held að þú þurfir yfirleitt ekki
að gera þér miklar áhyggjur út af heils-
unni fram yfir það, sem almennt ger-
ist hjá fólki, þó að komi tími og tími,
sem erfiðlega horfir. T. d. kann tíma-
bilið umhverfis 43. aldursár þitt að reyn-
ast nokkuð erfitt og gæti einnig komið
fram á ástvinum þínum eða börnum.
Talsvert mun reyna á álit þitt og heið-
ur út á við 45. aldursár þitt og útlit
fyrir að þú þurfir að gera ýmsar breyt-
ingar til að komast betur í samræmi
við þarfir líðandi stundar. 48. aldursár
þitt verður með athafnameiri árum ævi
þinnar og er þátttaka í félags- og menn-
ingarmálum undir sérstaklega hag-
kvæmum afstöðum þá. Þegar þú ert 51
árs eru mjög hagstæðar afstöður til
ferðalaga, sérstaklega þegar um stuttar
ferðir er að ræða.
★
FÁLKINN 31