Fálkinn


Fálkinn - 17.02.1964, Blaðsíða 12

Fálkinn - 17.02.1964, Blaðsíða 12
ÞÆTTIR ÚR ÆVI JOHN F. KENNEDY VI. SEIVI VIÐ IVfllNNU Joseph Kennedy sneri ekki baki við stjórnmálunum, þegar hann lét af sendiherrastörfum. Útvarpsræðu hélt hann gegn láns- og leigulögunum í janúar 1941. Um vorið flutti hann ræðu við Oglethorpe-háskólann í Atlanta og sagði þá: „Land þetta skyldi ekki ganga til ófriðar, sökum þess að við unnum Churchill, en hötum Hitler. Við megum ekki hemja flóðbylgju þeirrar miklu breyt- ingar, sem nú ríður yfir Asíu og Evrópu. Tilraunum til þess lyki með óförum og vansæmd utanlands með vonbrigðum og gjaldþroti heima fyrir.“ En þegar Bandaríkin urðu stríðs- aðili, sendi Joseph Kennedy Roosevelt skeyti: „Tilnefnið vígvöllinn. Ég bíð skipana yðar.“ Skeytið komst ekki í hendur Roosevelts. Allnokkru siðar hitti Joseph Kennedy að máli John McCormack þing- mann, sem sagði honum að Roosevelt hefði látið í Ijósi undrun sína við sig, Joseph Kennedy hafði ekki boðið fram starfskrafta sína, í þágu styrjaldarrekstursins. Þegar Joseph Kennedy heyrði það, skrifaði hann Roosevelt. Þeir skiptust á nokkrum bréfum, en Joseph Kennedy tók ekki við starfi sínu í þágu ríkisins. 12 KALKINN Joe lauk síðara prófi sínu við Harvard-háskólann sumarið 1941. Hann gekk þá í flugh'er flotans. í maí 1942 hlaut hann liðsforingjatign og flugréttindi. Til Englands var hann sendur í septemer 1943. Hann varð flugmaður á Liberator-flugvél í flugsveit, sem fylgdist með ferðum kafbáta í hafinu um- hverfis Bretlandseyjar. Hann var frábærlega öruggur flug- maður. Þegar hann átti að baki áskilinn flugstundafjölda og hafði þannig áunnið sér tilkall til áhættuminni starfa, taldi hann flughöfn sína á að fljúga annað tímabil til. Þegar því lauk sumarið 1944, bjóst flug- höfnin til heimferðar. Kathleen varð blaðamaður við Washington Times Herald veturinn 1939—’40. Því starfi sínu sagði hún lausu sumarið 1943 og gekk í þjónustu Rauða krossins. Hún var send til Bret- lands. Þar vann hún við her- mannaheimili í Hans Crescent í Knightsbridge í London. Ekki höfðu fyrnzt kynni hennar og Williams Cavendish, mark- greifa af Hartington. Þagar William Cavendish bauð sig fram til þings í West Derbys- hire í febrúar 1944, fékk hún orlof til að styðja hann í kosn- ingabaráttunni. Hann náði ekki kosningu, en stuttu síðar til- kynntu þau trúlofun sína. Þótt jafnræði kunni að hafa sýnzt með þeim, var meinbugur á ráðahagnum. Cavendish-ættin hafði verið í fylkingarbrjósti í siðaskiptunum í Englandi á 16. öld og hafði ávallt síðan verið talin til máttarstólpa ensku kirkjunnar. Aftur á móti var Joseph Kennedy einn kunnasti leikmaður kaþólsku kirkjunnar í Bandaríkjunum og hafði af henni þegið ýmsar vegsemdir. Kaþólska kirkjan leyfir því aðeins sóknarbörnum sínum að ganga í hjónaband með mót- mælendum, að börn, sem getin verða í hjónabandinu, verði alin upp í kaþólskum sið. Að þeim kostum taldi William Cavendish sig sem næsta her- toga af Devonshire ekki geta gengið. Hik kom þá á Kathleen, en Joe taldi í hana kjark. Loks féllst hún á borgaralega hjóna- vígslu. Kathleen og William Cavendish voru gefin saman í hjónaband í maí 1944. Eftir björgun skipshafnar- innar á PT-109, dvaldi Jack um hríð á sjúkrahúsi. Venja var að veita orlof skipstjórum, sem orðið höfðu skipreika. Jack afþakkaði orlofið. Hann tók við öðru skipi, hraðbát, sem í tilraunaskyni ver verið að breyta í fallbyssubát. Tundur- skeytapípurnar vpru teknar úr bátnum. í stað þeirra var kom- ið fyrir tveimur litlum fallbyss- um og nokkrum brynvörðum vélbyssum. Jack steig 1. sept> ember um borð í bátinn, sem bar einkennisstafina PT-59. Fjórir skipverja hans á PT- 109 fylgdu honum yfir á þennan nýja bát. Breytingun- um á bátnum var lokið 7 sept- ember. Höfn bátsins var á Vella Lavella-eyju við gamla kin- verska verzlunarstöð, Lambu Lambu. Japanir og Bandaríkja- menn börðust þá um Choiseul- eyju. Til hraðbátastöðvarinnar í Lambu Lambu bárust 2. nóv- ember þau fyrirmæli í skeyti að senda hraðbát til strandar Choiseul-eyju til að sækja flokk landgönguliða, sem Japanir höfðu umkringt á ströndinni. PT-59 var annar tveggja báta, sem lágu í höfn. Bátarnir voru umsvifalaust sendir af stað. í skeytinu hafði verið gefin upp staðarákvörðun tveggja inn- rásarskipa, sem verða áttu leið- sögubátar þeirra. Hraðbátarnir komu til Choiseul-eyjar um sólarlag. Eftir nokkra leit fundu þeir innrásarskipin, sem biðu skammt undan staðnum, þar sem Japanirnir krepptu að landgönguliðunum. Innrástr- skipin sóttu landgönguliðana upp í fjöru. Að öðrum bátnum kom leki, svo að PT-59 sótti í

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.