Fálkinn - 10.08.1964, Page 30

LITLA
SAGAIM
EFTIR
WILLV
BREINHOLST
IR!
U R!
Ekkja Kildrelunds loðkápu-
framleiðanda, hin umfangs-
mikla frú Hild Kildrelund loð-
kápuframleiðandi bjó með börn-
um sínum tveimur í háreistri
súlumprýddri yfirstéttarvillu í
útjaðri bæjarins. Morgun einn
árla meðan fúrin lá enn í bóli
sínu undir æðardúnssænginni
og hafði dregið hana upp yfir
axlir, var barið hógværlega að
dyrum og stofupían Anna bar
inn hraðbréf á silfurbakka.
— Sefur frúin?
Frúin hallaði höfðinu lítið
eitt,
— Hvað viljið þér, Anna?
spurði hún syfjulega og gaut
augunum þreytulega á klukk-
una á náttborðinu.
— Jú, sagði Anna, það er
hraðbréf frá héraðsfógetanum í
Tudstrup.
Frúin reis upp við dogg. Ekk-
er var henni svo á móti skapi
og að vera vakin svona í býtið
á morgnana. Klukkan var tæp-
lega tíu.
— Opnið það, sagði hún stutt
í spuna. Anna opnaði 3keytið
og rétti það húsmóður sinni í
rúminu. Frúin tók á móti því
með syfjulegum geispa og fór
að lesa. í bréfinu stóð þetta:
„Kæra frú!
í fyrsta sinn sem mér gafst
kostur á að skrifast á við yður,
var þá er þér bjugguð hér í
sumarlystihúsi yðar í Tudstrup
Hegn ásamt með sonum yðar
tveimur, Svend og Knud. Nú
munu sex ár liðin. Eins og yður
sjálfsagt rekur minni til, varð
Svend til þess, þá sjö ára að
aldri, að bana einni nythæstu
mjólkurkúnni minni með riffli
og út af þessu einstæða veiði-
mannaafreki hins unga drengs
spunnust nokkur bréfaviðskipti.
Næsta sumar varð Scháfer-
hundur yðar, Fylla, fjórum ám
mínum að bana og þar eð
hvorki þér né Fylla virtust hafa
áhuga á að útvega múl, skipt-
umst við enn á nokkrum bréf-
um og höfðum sama hátt á
þegar Knud sonur yðar, ásamt
nokkrum jafnöldrum sínum,
notuðu einn heystakk minn fyr-
ir bálköst á Verzlunarmanna-
helginni en nokkrir neistar úr
því báli kveiktu einnig í drátt-
arvél sem þar stóð hjá.
Næsta sumar skrifuðumst við
í tilefni af því að Knud hafði
farið reynsluför í nýkeyptum
lúxusbíl yðar og verið svo
óheppinn að aka honum gegn-
um stálvírsbúr á landareign
minni og varð það fimm gæsar-
ungum að aldurtila
Sumarið þar á eftir höfðum
við ekki samband okkar á
milli nema hvað þér hringduð
til mín eitt sinn og lýstuð fyrir
mér hvílík ógn og skelfing
mundi dynja yfir mig og minn
búskap, ef ég brygði ekki skjótt
við og stútaði kvígukálfi einum,
sem hafði rutt sér braut hálfa
leiðina inn í svefnherbergi yðar.
Þér höfðuð sterk orð um það
ábyrgðarleysi að ég tjóðraði
ekki nautpening minn betur og
þá fyrst lauk símtalinu þegar
eigandi kvígukálfsins, Mikkel-
sen bóndi í Norðurgarði, birtist
og fjarlægði kálfinn.
í fyrrasumar hafði ég aftur
þá ánægju að skiptast á — við
skulum kalla það orðsendingar
— við yður. Eins og þér ef til
vill munið var tilefnið ekki
annað en það að synir yðar,
dulbúnir sem hinir hræðilegu
bófar úr Villta vestrinu Hopa-
long Cassidy og Davy Crockk-
ett, réðust í hrossastóð mitt með
slöngvivað, og hröktu þannig
kynbótahestinn Príns ofan í
skurð þar sem hann lét líf sitt.
Á hestasýningunni árið áður
hafði Prins borið sigur af hólmi
og fengið heiðursverðlaun hjá
Hrossaræktarsambandi Nebel-
söds-héraðs.
Loks átti ég bréfaviðskipti
við yður um haustið skömmu
eftir að þér og synir yðar höfðu
yfirgefið sumarbústaðinn og
voruð flutt í bæinn á ný. Til-
efnið var það að Svend og
Knud höfðu með baunabyssu
brotið sautján rúður í fjósi
mínu og ennfremur með boga
lagt að velli þrjár hænur, í
einni Hróar hattar-leifturárás á
bæinn minn. Loks birtust þeir
hér í gerfi sioux-indíánanna
Svarta fótar og Hvíta skýs og
tóku eiginkonu mína til fanga
og bundu hana við brunnpóst-
inn í því skyni að dansa stríðs-
dans í kringum hana og þar á
eftir sörguðu þeir úr höfuð-
leðri hennar nokkra þumlunga
með bitlausum búrhníf og lögðu
síðan á flótta æpandi og gól-
andi í gegnum hveitiakra mína.
Þegar ég nú skrifa yður á
nýjan leik, kæra frú Kildre-
lund loðkápuframleiðandi, geri
ég það til þess að enginn geti
borið mér á brýn að ég hafi
í hefndarskyni fyrir einhverja
af ofannefndum ástæðum látið
undir höfuð leggjast að rækja
skyldur mínar sem góður ná-
granni og tilkynna yður, svo
þér getið gert nauðsynlegar
ráðstafanir þar að lútandi, að
kæra frú, sumarbústaður yðar
Sténdur í Ijósum logum.“
30
f- ALK.INN