Draupnir - 01.05.1893, Blaðsíða 153
158
,,f>essi með stóra, rauða steininum; hvaðan hafið
þjer fengið hann herra biskup ?“
,,Biskup Míinster gaf mjer hann einu sinni, þá
er jeg var að baða mig með honum í Kaupmanna-
höfn“.
,,Hann er þá kjörgripur frá góðum manni“, sagði
hún hátt. Fólk kom nær. Biskup sagði í lægra
rómi : „Hví ræðið þjer svo mjög um hringinn?11.
,,Af því að jeg hjelt, að hann ætti að sjást“,
svaraði hún, brosti þá háðslega og gekk burtu.
Björn biskup horfði á eptir henni og hugsaði;
,,Hún gerir gys að mjer í allra manna viður-
Vist. Alltaf er húsfrú Guðríður sjálfri sjer lík“.
Jón biakup Vídalíu var nú kominn iun aptur og
nam staðar við borðið, þar sem Vigfús frá Leiru-
læk sat og tefldi. Biskup sagði: ,,|>jer teflið við
yður sjálfan Vigfús?“
Kúsi leit upp og hló. — ,,Svo er mjer hægast
herra! þá hefi jeg bæði töglin og hagldirnar á
valdi mínu. Jeg er nú reyndar að tefla við kölska
Urn manninn, sem veik úr sætinu þárna“. Hann
henti á auðan stól.
f.Um manninn?" endurtók biskup.
t,Já, um Jón prest frá Hítárnesi, sem þjer þekk-
eu kölski vill hann ekki. Sjáið, hann er orð-
'Qn skák og mát; karlskrattinn".
,,Jón prestur hvatti sporið með fram veggjunum
°g þuldi í sífellu.
i.Kveðið heldur brúðkaupsvísur Vigfús“, sagði
hiskup og settist á stólinn.
nþað hefi jeg gert, herra biskup ! En mfnum vís-
um er svo háttað, að enginn má heyra þær. —