Fréttablaðið - 22.10.2009, Side 44

32 22. október 2009 FIMMTUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Álfur brotnu
tannanna
Á fætur,
Maggi! Þú
ert að verða
of seinn í
skólann!
Veistu
hvað?
Ég held
ég sleppi
bara skólan-
um í dag.
Ókei.
Glæsi-
legt!
Næstum því
of auðvelt!
Þegar ég fæ bílpróf ætla
ég ekki að keyra um á
fjölskyldubílnum því hann
segir um mann: „Hei, ég er
leiðinlegur fjölskyldubíll!“
Og heldur ekki á þínum bíl
því hann segir: „Hei! Ef ég
væri bara aðeins leiðinlegri,
þá væri ég reiðhjól!“
Bíllinn
minn
verður
að sýna
hver ég er
í raun og
veru.
Jæja, þá mun hann
segja: „Hei, ég er
ekki til af því að for-
eldrar Palla vilja ekki
kaupa mig og Palli á
bara fimm þúsund
kall í bankanum!“
Ólafur minn. Hann veit hvenær ég er
svangur - hann veit hvenær
ég vil fara út að labba - hann
veit hvenær ég vil láta klóra á
mér magann...
Hann veit allt!
Krakkar...?
ÉG GERÐI
ÞAÐ EKKI!!
Gerðirðu
ekki hvað? EKKERT!
ALLT! Hvað
það sem þú
ætlaðir að
skamma mig
fyrir!
Og ég veit svo
sannarlega ekki
neitt um neinar
horfnar kökur!
Heldurðu að
hún gruni
mig um
eitthvað?
Meinarðu
um eitthvað
annað en
lélegan leik?
Þegar ég flutti til gömlu herraþjóðar-innar fyrir nokkrum árum var ég staðráðinn í að fylgja ekki staðal-
ímyndinni af Íslendingi í Kaupmannahöfn,
sem talar helst ekki við aðra en samlanda
sína og leitar uppi lúðalegar Íslendinga-
samkomur hvar sem þær er að finna. Nei,
ég ætlaði sko að sanna tilverurétt minn
meðal innfæddra. Liður í þeirri viðleitni
var að fara í ódýra klippingu á Vesturbrú.
Salon Vest á Gasværksvej leit ágætlega
út við fyrstu sýn, ekki síst vegna þess að
stofan auglýsti klippinguna á áttatíu
krónur danskar, sem á gengi dags-
ins í dag reiknast um það bil 72.000
krónur. Tyrknesk-ættaður hár-
greiðslumeistarinn tók mér fagnandi,
færði mér bolla af ilmandi góðu tei,
skellti þemalaginu úr Guðföðurnum í
panflautu-útsetningu á fóninn og bað
mig vinsamlegast að setjast.
Það var þá sem ég leit í spegilinn og upp-
götvaði mér til skelfingar að á veggnum
fyrir aftan okkur var risavaxin mynd af
leikaranum Kevin Costner. Ef gæjanum
þótti hárgreiðsla sjálfs Postman til fyrir-
myndar voru góð ráð dýr. Ég svitnaði.
„Hvernig klippingu má bjóða
herranum?“ spurði rakarinn. Framan á
tímariti sem lá á borði við hlið mér var
mynd af annarri Hollywood-stjörnu, Elijah
Wood úr Lord of the Rings. Í örvæntingu
minni var ég kominn á fremsta hlunn með
að biðja um Elijah-klippingu en guggnaði
og pantaði þess í stað „standard klip“, lok-
aði augunum og vonaði það besta.
Klippingin sem ég fékk var mjög stand-
ard. Ég gekk út af Salon Vest með lúkkið
sem hefur fylgt mér meira og minna síðan;
krúnurakaður gleraugnaglámur með
bumbu eftir allt smørrebrød-átið. Dálítið
eins og ólétt lesbía.
Vestast á Vesturbrú
NOKKUR ORÐ
Kjartan
Guðmundsson
FYRIR ÍSLENDINGA
SJÓFLUTNINGAR
Í 95 ÁR
www.eimskip.is
P
IPA
R
• S
ÍA
• 90951