Ljósberinn - 01.06.1952, Blaðsíða 5

LJOSBERINN
53
ÞORSMQRK
\Jér elólziAm joi^ uort póótur^rón
Vér elskum þig, vort fósturfrón,
sem forna vegsemd ber.
Með hjarta, máli, heyrn og sjón
vér hélgum líf vort þér.
Svo frajntíð verði fornöld lík,
af fremdarverkum sœl og rík,
og samtíð að því stuðli sterk
við stórt og göfugt verk.
Og fána vorn vér hefjum hátt
til heiðurs, land vort þér.
Hann blaktar yfir sœmd og sátt
og sigurteikn hann er.
í litlum þrem er hugsjón há,
og hélgur kross oss minnir á
að sœkja fram með sannri dáð,
unz síðsta sigri er náð.
Vér aldrei gleymum áa frœgð
né íslands fornu tíð.
En meiri sœmd og gœfugnœð
skal gefast vorum lýð
í framtíð, ef vér fylkjum oss
um fánans hvíta og rauða kross,
í feldi blám er blasir mót,
þá blómgast land og sjót.
Friðrik Friðriksson.