Vaka - 01.12.1929, Blaðsíða 24

278
VILM. JOXSSON:
[vaka]
verksmiðjuin, að langt tekur fram þvi, sem heimtað er
af nokkurri lyfjabúð að afgreiða.
Eg lagði þá spurningu fyrir bæði þau lyfjafirmu, er
ég hefi nefnt hér að framan, hvort þau teldu, að hægt
væri að birgja lyfjabúðir með tilbúnum verksmiðju-
lyfjum frá áreiðanlegum verksmiðjum, svo fjölbreytt-
um og í nægilega breytilegum skömmtum til þess, að
þær gætu svarað öllum nauðsynlegum og venjulegum
kröfum, án þess að nokkur eða svo sem nokkur lyfja-
samsetning eða lyfjatilbúningur þyrfti að fara þar fram.
Og þær svöruðu því báðar svo hildaust játandi, að mér
skildist, að ég hefði ekki þurft að hafa nokkurn var-
nagla í spurningunni.
Ég þykist nú hafa leitt all-veruleg rök að því, að sú
lyfjaverzlun, sem hyggir eingöngu eða aðallega á hinum
gamaldags iðnaði einstakra lyfsala, sé hvergi nærri í
ákjósanlegu lagi, enda ná verksmiðjulyfin meiri og meiri
útbreiðslu og lyfsalarnir nálgast hægt og hægt það
mark, sein framtíðin ætlar þeim eflaust að staðnæmast
við, að verða eingöngu útsölumenn tilbúinna verk-
smiðjulyfja. Miðar þessu þó hægar áfram en ætla mætti,
en af skiljanlegum ástæðum, ef vel er aðgætt. byfsal-
arnir inunu yfirleitt álíta þetta niðurlægingarleið fyrir
stétt sína, spyrna fast á móti því, sem koma skal og
standa vel að vígi. Þeir eru mikilsvirt stétt í þjóðfélög-
unum, vel efnum búnir yfirleitt, studdir rótgrónum
erl'ðavenjum og kenningum og víðast hvar alla vega
lögbundnum sérréttindum. Meðal annars er þeim tryggð
svo að kalla öll smásala verksmiðjulyfjanna og eru víða
jafnvel alveg einráðir um, hvaða verð þeir setja á þau.
En þar, sem svo er ekki, eru lyfjataxtarnir aðallega
miðaðir við sæmilegt verð fyrir lyfsalana á þeim lyfj-
um, sem þeir sjálfir húa til, og verð tilsvarandi verk-
smiðjulyfja ler svo yfirleitt þar eftir. Er lengi h.ægt að
halda lífinu í lélegum iðnaði með þessari aðstöðu. En
aðalstoð liins úrelta fyrirkomulags eru þó ekki Ivfsal-