Vikan - 01.01.1959, Blaðsíða 3

VIKAHI
Útgefandi: VIKAN H.F.
Ritst jóri:
Jökull Jakobsson (ábrri.)
Auglýsingast jóri:
Ásbjörn Magnússon.
Framkvæmdastjóri:
Hilmar A. Kristjánsson.
Verð í lausasölu kr. 10,00. Áskriftarverð I
Reykjavík kr. 36,00 á mán. — Áskriftar-
verð utan Reykjavíkur kr. 216,00 fyrir
hálft árið. Greiðist fyrirfram.
Ritstjórn og auglýsingar:
Tjarnargata 4. Sími 15004, pösthólf 149.
Afgreiðsla, dreifing:
Blaðadreifing h.f., Miklubraut 15. Sími
15017.
Prentað í Steindórsprent h.f.
Kápuprentim í
Prentsmiðju Jóns Helgasonar.
Myndamót gerð í
Myndamótum h.f., Hverfisgötu 50.
Vikan, Reykjavík:
Þar sem Isiendingar hafa svo mikinn áhuga á
dulrænum efnum, þætti mér ekki ótrúlegt að
þeim þætti gaman að heyra um dularfullan at-
burð sem gerðist i pósthúsinu í Reykjavík fyrir
nokkru. Þar á ég pósthólf og kem þar við nær
daglega að vitja um póstinn. Það er siður minn
að skilja eftir í hólfinu, þau bréf, sem ég nenni
ekki að sinna strax og sæki þau þá seinna, þegar
betur stendur á.
Fyrir nokkru vitjaði ég um póst í hólfinu og
sá þá bréf með póststimpli utan af landi. Eg
opnaði bréfið og ákvað að láta það liggja í póst-
hólfinu til morguns ásamt blaðapósti sem ég
nenti ekki að taka með mér. Bréfið skildi ég
vitaskuld eftir opið.
Því má nærri geta að mér brá í brún daginn
eftir, þegar ég opnaði hólfið og sá ekki betur en
bréfið væri horfið en annað komið í þess stað.
Þegar ég gætti betur að, sá ég að þetta var
sama bréfið. En einhver andi hafði þá fleygt
gamla umslaginu en sett bréfið í nýtt umslag,
límt það vandlega aftur, skrifað utan á það, sett
á það frimerki og meira að segja nýjan Reykja-
víkurpóststimpil! Mér þótti þetta kynlegt í meira
lagi og vissi ekki hvort hér var um að ræða
greiðvikni eða reimleika. Hvað er þitt álit?
J-
SVAR: Við þorum ekki aö taka beina afstööu
til rnálsins. Vildum þá benda á þaö aö þesskonar
greiðvikni, sem þú lýsir í bréfinu mun heyra und-
■ir Rannsóknarlögregluna en reimleikar aftur á
móti undir Sálarrannsóknarfélagiö.
Kæra Vika!
1 47. tbl. birtir þú bréf frá mér, sem ég hef
þó aldrei skrifað. Efni bréfsins er ég þó sam-
þykkur. Þar sem ég hef verið setjari við Vikuna
frá upphafi og blandað geði við marga ritstjóra
og blaðamenn hennar má það augljóst vera að
ég hefði tjáð ykkur efni bréfsins munnlega og
fengið svar á sama hátt. — En nú sé ég í sama
tölublaði, í greininni um Ævintýri Loftleiða, að
það athyglisverðasta sem ritstjóri Vikunnar sá í
Ameríku var það ,,að þar á ritstjórnarskrif-
stofunum er það ekki siður að blanda geði við
prentara og setjara heldur er allt sent þar á milli
þráðlaust.“ Hér hefur eitthvað þvilíkt gerst og
yrði það til mikilla bóta ef hægt væri að losna við
blaðamenn og ritstjóra úr prentsmiðjunum á
þann hátt.
Pjetur St.
Ræri Pjetur:
Við höfum aldrei haldið þvl fram að umrœtt
bréf liafi verið frá þér. Pú ert ekki eini maður-
inn, sem heitir þessu nafni á Islandi. Bréfið var
greinilega undirskrifað Pétur St. þegar þaö barst
okkur í hendur, hinsvegar hefur orðiö Pjetur
úr því þegar það kom úr höndum prentaranna.
Svona lagað þyrfti ekki að koma fyrir, ef sam-
band blaðamanna og prentara vœri þráðlaust eins
og í Ameríkunni. — Og þá gœti Uka veriö að
prentarar gcetu vitnaö rétt í biaöagreinar.
Ritstj.
Elsku Vika:
Við erum tvær vinkonur og erum að deyja úr
forvitni. Viltu segja okkur hvort það er karl-
maður eða kvenmaður sem svarar póstinum.
Stúlla og Gunna.
SVAR: Má ekki segja.
Kæra Vika.
Ég er kaupsýslumaður, og sel margvíslegar
vörutegundir. Þó er ég ekki svo heppinn að vera
bókaútgefandi. Mikið held ég að þeir séu sælir,
bókaútgefendur hérlendis. Þarna fá þeir hverja
stórauglýsinguna í útvarpinu, ókeypis, því kvöld
eftir kvöld, eru lesnir bókakaflar, og ég get ekki
meint að þessi upplestur sé til nokkurs gagns fyrir
bókamenn, heldur einungis til þess að auglýsa
höfund og bókatitil. Hvað veldur því að bókaút-
gefendum er svo hampað í útvarpinu, að undr-
un vekur? Margir af minum vinum, sem stunda
kaupsýsiu, eru undrandi mjög, og spyrja sem svo:
Hvað eigum við, sem seljum ekki bækur, að
gera, til þess að fá vörutegund okkar auglýsta
ókeypis? Nú vita allir að bækur eru ekki gefnar
út á Islandi nema rétt fyrir jólin, að undan-
Framhald á bis. 23.
I’ENNAVIIMIK
Steinunn Vigfúsdóttir, við pilta 18—22 ára,
Elsa Tómasdóttir, við pilta 18—22 ára, Ragnhild-
ur Pálsdóttir og Herborg Herbjörnsdóttir báðar
við pilta 17 -20 ára og Gerður Kristinsdóttir,
viö pilta 17—21 árs, allar eru stúlkurnar á Hús-
mæðraskólanum, Laugalandi, Eyjafirði. Guðný
Þorsteinsdóttir, Miðstræti 16, Neskaupstað, við
pilta 17—19 ára. Inga Aradóttir, Anna Ingva-
dóttir og Fjóla Ai'adóttir allar á Húsmæðraskól-,
anum, Laugalandi, Eyjafirði, við pilta 18—20 ára.
Erla Jónsdóttir, Nesjavöllum, Grafningi, Árnes-
sýslu, við pilta 18—19 ára. Hildur Ottisen, Syðri-
Brú, Grimsnesi, Árnessýslu, við pilta 22—25
ára. Díana Eiríksdóttir og Diddý öskarsdóttir,
báðai' Húsmæðraskólanum Laugarlandi, Eyja-
firði við pilta 19—21 ára. Inga Ástvaldar, Hús-
mæðraskóianum Staðarfelli, Dalasýslu við pilta
18—25 ára. Hreinn Guðvarðsson og Magnús
Ólafsson, báðir að Hvanneyi'i, Borgarfirði, við
stúlkur 17—45 ára. Sigtryggur Vagnsson og
Jónas Jónsson, báðir að Hvanneyri, Borgarfirði
við stúlkur 17—22 ára. Terry Bates, 4, Downedge,
St. Albans, Herts, Englandi, við stúlkur 15—17
ára. (Skrifar á ensku). Hulda Magnúsdóttir,
Keisbakka, Skógarströnd, Snæfellsnessýslu, við
pilta 15—22 ára. Halla Hjartardóttir, Knairarhöfn,
Hvammssveit, Dalasýslu, við pilta 28—35 ára.
Gylfi Jónsson, Miðhúsum, Álftaneshreppi, Mýra-
sýslu, við stúlkur 15—18 ára. Jón A. Jónsson,
sama stað, við stúlkur 16—20 ára. Hjörleifui'
Sveinsson, við stúlkur 17—20 ára, Vignir Dyrving
og Bragi Gíslason, báðir við stúlkur 16—19 ára;
þeir eru allir á Bændaskólanum að Hvanneyri,
Borgarfirði. Ólöf Jónsdóttir og Gunnhildm- Valdi-
marsdóttir við pilta eða stúlkur 15—17 ára;
báðar eru þær á Núpi, Dýrafirði, V-lsafjarðar-
sýslu.
A TAKMÖRKUNUM
TEÓNDAHJÓN 1 Flóanum voru á leið
heim úr kirkju og var húsfreyjan
hnuggin mjög og kom loks að því að
hún táraðist. Bóndi spurði þá hverju
þetta sætti. Þá svaraði konan:
„Að þú skulir ekki skammast þín að
láta mig ganga um eins og slægða löngu
og allar hinar konurnar í kirkjunni eru
óléttar."
ylNNUKONA á Kjalarnesinu hafði
eignast bam í lausaleik og gat ekki
í fljótu bragði nefnt föður að því.
Hreppstjóri kom ásamt öðmm manni
á bæinn og krafðist þess að fá vita um
faðerni barnsins. Eftir allmikla vafn-
inga nefndi konan eina tíu karlmenn
þai' í grendinni, sem til greina gætu
komið. Hreppstjóri skrifaði nöfn þeirra
á blað, þögull og þolinmóður en leit síð-
an til konunnar og sagði:
,,Þú hlýtur að geta nefnt mér ein-
hverja fleiri.“
„Viljiði ekki reyna að moða úr þessu
fyrst,“ svaraði konan.
fTJVEIR æringjar fóru á samkomu
Hjálpræðishersins hér í Reykjavík
og hlýddu á ræður og sálmasöng. Að
samkomunni lokinni gekk sú er henni
hafði stjórnað um salinn og mælti nokk-
ur orð við hvern einstakan.
„Hafið þér fundið Jesúm?“ spurði
hún annan æringjann.
„Nei, er hann týndur?“
—o—
TALI KARLS í Bdduprentsmiðju er
vanur að láta allt flakka, sem hon-
um dettur í hug. Fyrir nokkur undan-
farin jól hefur hann gefið út bæna-
kver og myndskreytt faðirvor handa
börnum. Hann var spurður hvort hann
hefði haft einhvern ágóða af sölunni.
„Já, það má græða á öllum andskot-
anum,“ svaraði Óli.
'l/'IÐ próf í Laugarvatnsskólanum
* hljóðaði ein spurningin á þessa leið:
„Hvaða jökull er milli Vatnajökuls og
hafs ?“
Enginn treysti sér til að svara spum-
ingunni. Nú geta lesendur Vikunnar
spreytt sig á henni.
PILTUR einn í Verzlunarskólanum
var spurður í landafræðitíma í
hvaða átt hann þyrfti að fara til að
komast frá Timbuktu til Karachi. Til
þess að vera alveg viss um svara rétt,
sagði hann: „Ég mundi fara fyrst í
norður, unz ég kæmist á Norðurpólinn.
Síðan mundi ég bara fara í suður.“
VIKAN
LANHSBbKASAFN
226503
ÍSLANDS
3