Vikan - 19.03.1959, Page 23

WHIRI A-WHIP ÍS VFI AR
eru á eftirfarandi stöðum:
Oliustöðin, Hvalfirði. Ingólfsbar, SeyðisfirðL
Hótei Akranes, Akranesi Hótel Grænaborg, Norðfirði. *
Kaupfélagið, Akranesi. Kaupfélagið Björk, Eskifirðl.
VerzL Bjarna Guðjónssonar, Borgarnesi. Kaupfélagið, Reyðarfirði.
Kaupfélagið Hellissandi. Vilhj. Björnsson, Fúskrúðsfirði.
Lúðvik Þórarinsson, Ólafsvík. Kaupfélagið Höfn i Hornaflrði.
Verzl. Sig. Agústssonar, Stykkishóimi. Kaupfélagið, Hvolsvelll.
Kjöt og fiskur, Patreksfirði. Smárabar, Vestmannaeyjum.
Verzlunarfél. Dýrafjarðar, Þingeyri. Veitingastofa Ólafs Ámasonar, Grindavik.
Kaupféiagið, Flateyri. Ríóbar, Keflavíkurflugvelli.
Kaupfélagið, Suðureyrl. Isbarinn Hafnargötu 29, Keflavik.
Verzl. E. Guðfinnssonar, Bolungarvik. SöluskáUnn Dis, Hafnarfirði.
Gamla^bakaríið, lsafirði. Mánabar, Hafnarfirði.
Hótel Blönduóss, Blönduósi. Biðskýiið við Ásgarð, (Hafnarfjarðarveg).
Isbarinn, Aðalgötu 5, Sauðárkróki. Verzl. Vestrið, Garðastræti 2, Reykjavík.
N. Herm., Hofsðsi. Kjörbarlnn, Reykjavik.
Anna Hertervig, Siglufirði. Stjörnukaffi, Reykjavík.
Brynjólfur Sveinsson, ólafsfirði. Verzl. Þröstur við Hlemmtorg, Reykjavik.
V. Óskarsson, Dalvik. Isborg, við Miklatorg, Reykjavik.
Blaða- og sælgætissalan, Akiu-eyri. Söluskálinn við Hálogaland.
Hótel Garðarsbraut, Húsavik. Söluskálinn Langholtsveg 119.
Rauða myllan, Raufarhöfn. Spluskálinn Búðargerði 9.
Signar og Helgi, Þórshöfn. Kjöt og ávextir, Hólmgarði.
Sigbj. Brynjólfsson, Lagarfljótsbrú. Gosi, Skóiavörðustíg 10.
★ ALLAE WIIIRLA WHIP ISBLÐIRNAR SELJA EINNIG
RJÓMAÍSINN frá ISBORG.
Lítið inn strax i dag. * *
WHIRLA-WHIP ISBUÐIRNAR
„Það var ekki svo einfalt/' svaraði „Big Boy“
Thompson. „Maðurinn er einkennileg skepna.
Nokkrum mánuðum síðar var ég í Philadelphia.
Irene átti að syngja þar. Ég stóðst ekki freist-
inguna. 1 heila viku elti ég hana á röndum. Mér
fannst mér borgið, Nan myndi aldrei- komast að
þessu, en Nan hlýtur að hafa lesið það í stjörn-
unum eða eitthvað svoleiðis. Þegar ég kom heim,
voru hún og börnin farin.“
Aftur heyrðist hvellt blistur frá félögum hans.
„Til Hena!“ hrópuðu þeir í kór.
„Til Keno,“ svaraði „Big Boy“ Thompson, „hún
skildi eftir miða. Sagðist ekki geta áfellzt mig.
Að ástin vœri nokkuð, sem við réðum ekki við.
Hún óskaði mér góðs gengis ásamt Irene. Ég
vissi, að það var úti um mig, ef ég missti Nan.
Ég fékk mér far með flugvél til Reno og grát-
bað hana um að koma aftur.
„ „Það skal ég gera,“ sagði Nan loks, „því
að eins og ég sagði þér einu sinni, verð ég fyrst
að hugsa um þig og börnin. Ég er búin að lofa
að giftast hinum manninum. Ég verð að segja
honum frá því. Ég ætla að hringja til hans."
„Hún gekk að símklefanum," sagði „Big Boy“
við strákana tvo.
„Ég sá hana gegnum rúðuna. Hún var alvar-
Ieg í bragði. Það komu tár fram í augu henn-
ar. Síðan kom hún aftur- til mín.
„ „Þetta er þá í lagi, Bill,“ sagði hún. „Hann
sagðist skilja, og að han nskyldi bíða eftir mér,
jafnvel þótt hann yrði að biða alla ævi.“
„Þessvegna, strákar minir,“ „Big Boy“ Thomp-
son lagði frá sér glasið, „ér ég hættur. Ég vil
ekki hætta á neitt. Ég skal gefa Nan minnsta
tilefni til þess að hugsa um þennan mann.“
„Skotliðarnir þrír“ frá Yale ’28 þögðu allir.
Skyndilega datt ,,Cassy“ Bowen dálítið í hug.
„Heyrðu, „Big Boy“,“ spurði hann, „er þessi
maður í rauninni til?“
„Big Boy“ Thompson greip andann á lofti.
Hann setti upp undrunarsvip.
„Ja, svei mér ef ég veit það,“ svaraði hann.
S P A II G
Svenni: „Þú ættir að gifta þig, Gvendur minn.“
Gvendur: „Það segir þú satt. Ég hef oft und-
anfarið óskað þess að ég ætti konu, þar eð hún
ætti eflaust saumavél og þar af leiðandi vélar-
olíu. Mig vantar nefnilega vélarolíu á dyrnar á
bílnum mínum, þær ískra."
o---—o
Maðurinn nainn og ég eigum kunningjahjón,
sem eiga heima í Hveragerði. Um nokkra ára bil
hefur það verið siður hjá okkur að hittast í
Skiðaskálanum í Hveradölum til þess að snæða
saman málsverð. Þessi kunningjahjón okkar eiga
einn son, sem alltaf hefur ltomið með þeim í
Skíðaskálann. Um daginn, þegar við hittumst
þama einu sinni sem oftast, þá var sonurinn ekki
með, og við spurðum, hvar hann væri. Þá sagði
móðir hans: „Hann er heima að laga sinn eig-
inn mat. Nú þegar hann er orðinn svo stór, að
við getum þolað hann, þá þolir hann okkur ekki.“
o-------------------------o
Eitt sinn var flugstjóri að ræða lítillega við
farþegar eftir að flugvélin var komin á loft.
Þegai- hann hafði rætt við flesta þeirra, kom
hann að presti, sem sat í næsta sæti aftan stjórn-
klefans, og sagði: „Herra, mér er sönn ánægja
að hafa yður hér, það fylgir þvi svo mikið ör-
yggi.“ Þá mælti presturinn: „O, blessaðir verið
þér, ég er aðeins undirtilla og tek þar af leið-
andi engar stórákvarðanir sjálfur."
o---o
Stina litla var svo feimin, að hún sagði aldrei
eitt aukatekið orð við fullorðna. Eitt sinn fór
Stína með inömmu sinni spottakorn í strætis-
vagni. Þegar þær voru á leiðinni sá mamma
hennar, að hún var komin í hróka sami-æður við
tvær nunnur. Þegar þær voru að fara út úr vagn-
inum sagði mamma Stínu við aðra nunnuna:
„Ég skil ekki, hvað tepan mín var ræðin við
ykkur, hún sem talar svo lítið.“ Þá svaraði nunn-
an: „Það er mjög eðlilegt. Hún hélt að við vær-
um mörgæsir.”
o---o
Eitt sinn bauð Nasser nokkrum vestrænum
barnakennurum til Karlró. Hann hélt þeim veizlu
á heimili sínum, sem í voru einnig nokkrir fræði-
menn, landar hans. 1 miðri veizlunni segir Nass-
er: „Mig langar til þess að sýna ykkur vestur-
landamönnum, hve fróðir merm eru hér í Kaíró.
í þeim tilgangi vil ég leggja eina spurningu fyrir
landa minn Nagib.“ Að svo mæltu kallaði Nasser
kauða til sín og varpaði þessari spurningu fyrir
hann: „Hvað hét frægur general, sem fæddist í
Korsíku?"
Nagib mælti vandi-æðalega: „Ég veit það ekki,
herra."
Nasser mælti þá: „Hvað er að heyra þetta.
Farðu fram í ísskápinn minn og fáðu þér vænan
sopa af koníaki úr flösku, sem ég á þar. Gáðu
að því, hvort þetta rifjast ekki upp fyrir þér
á meðan."
Nagib fór fram og kom áð vörmu spori aft-
ur, allur eitt sælu bros.
Nasser leit á hann og sagði: „Jæja, ég sé að
þú manst nafn hans núna."
Nagib hróðugur: „Já herra, hann hét General
Electric."
o---o
Jón var við dánarbeð meðeiganda sins í fyrír-
tækinu. Þá mælti sá sjúki: „Ég vil játa það fyr-
ir þér, Jón minn, að ég stal eitt sinn 100 þús-
und krónum fx-á fyrirtækinu."
Jón: „Það gerir ekkert til, vinur, þvi það var
ég, sem gaf þér inn eitur.“
o-------------------------o
Læknirinn: „Það bezta, sem þú getur gert, er
að hætta að drekka og reykja."
Sjúldingurinn: „Ég verðskulda ekki það bezta.
Hvað er það næstbezta?"
VIKAN
23