Vikan - 07.01.1960, Qupperneq 30

Fyrir:
Bifreiðar
Landbúnaðarvélar
Bifhjól
Flestar stærðir
MARZ TRADING COMPANY H.F.
Klapparstíg 20. — Sími 1-73-73.
Eftirlætisbarn
Framliald af bls. 11.
En iim leið varð mér ljóst, að hann leit ein-
mitt þnnnifí á mig. Hann var bara hrifinn af
mér — þrátt fyrir það.
Það er furðulegt, hve margs maður getur
orðið vísari á svo örskammri stund, enda þótt
enginn segi neitt, og að manni skuli verða
auðið að hugleiða og skilja svo margt i cinni
andrá.
Þennan dag kunni ég þvi vel, hversu langan
tíma það tók að komast heim með strætis-
vagninum, kunni því vel að mega sitja þar
og hngsa. Ég virti fyrir mér samferðafólkið,
án þess að ég væri beinlinis að horfa á það.
Andspænis mér sat kona nokkur, og ég veitti
því athygli, að það var gat á öðrum hanzkan-
um hennar. Ef til vill átti kona þessi son,
sem sleit svo miklu af sokkum, að henni
gafst aldrei tóm til að hugsa um sinn eigin
fatnað, eða þá, að hún vissi, að hanzkinn var
svo slitinn orðinn, að það svaraði ckki fyrir-
höfninni að staga i hann. Ef til vill hafði
hún ekki heldur efni á að kaupa sér nýja
hanz^a. Kannski varð hún að meta það meira
að láta sóla skóna litla drengsins . . .
Faðir minn striddi mér með því, að ég
gengi í giftingarþönkum. En það var ekki satt.
Það var allt annað, sem ég var að brjóta heil-
ann um. Mér var farið að koma það til hug-
ar, að eflaust mundi Hennig geta fengið
stúlku, sem var mér fremri. Og allt í einu
fannst mér sem hann væri mér á allan hátt
betri en ég átti skilið.
I rauninni gekk það kraftaverki næst, að
Iiann skyldi vera hrifinn af mér. í hvert
skipti, sem hann hrosti til min, var það meiri
hamingja en svo, að ég ætti liana skilið. Og
ég óskaði þess af heilum hug, að sá dagur
kæmi, er ég verðskuldaði ást hans, að hann
jAI.MÁTTUGUR!^
Þvottabali á teppinu
minu!
'i0
VIKAN