Vikan - 16.06.1960, Blaðsíða 25

Elskhugi er eitt af
því hlægilegasía, sem
menn geta hugsað
sér...
— segir Rossano Brazzi, sem
leikur aðalhlutverkið í kvikmynd-
inni „South Paciíicu, sem Laug'
arásbíó hefur sýnt nú að undan-
förnu
UPPHAFLEGA var þessi Don Juan kvik-
myndanna lögfræðingur. Rossano Brazzi
nam lögfræði heima í Firenze og stundaði
hnefaleik og knattspyrnu i frístundunum. Stuttu
eftir lokaprófið vann hann sitt fyrsta — og hing-
að til eina — réttarmái. Þar var um að ræða
unga og fátæka stúlku sem ákærð var fyrir að
hafa stolið nokkrum kjúklingum. Brazzi var verj-
andi hennar — auðvitað — og varnarræða hans
var svo áhrifamikil að stúlkunni voru gefnar full-
komlega upp sakir. E’n allir voru samt á einu
máli með það að Brazzi væri mikið betur kominn
í kvikmyndum en í réttarsalnum.
— Þeir sögðu að ég mundi græða miklu meiri
peninga og umgangast margar fagrar konur, sagði
hann brosandi. — Og hvernig haldið þið að ég
hafi getað staðist slíkt.
— Ég hef eignast óteljandi vini hérna í Holly-
wood, hélt Brazzi áfram. — Gary Cooper, Cary
Grant, James Stewart, Mitzi Gaynor, og síðast
en ekki sízt Gretu Garbo, sem við hjónin þekkj-
félagi, sem ég hef tekið fram yfir alla aðra er
um vel síðan við áttum heima á Italíu. En sá
Katharine Hepburn. Hún er kona með stórbrotna
persónugerð og ein bezta leikkona sem Ameríka
hefur eignast. Fyrstu kynnin voru þau, að okkur
lenti saman í heiftarlegu rifrildi, en það var upp-
hafið að langri og tryggri vináttu. Áreksturinn
átti sér stað er verið var að taka kvikmyndina
„Sumarcevintýri“. Hún sagði sinar setningar —
á sinn hátt. Og ég svaraði á minn hátt, eða sam-
kvæmt þeim skilningi sem ég lagði í hlutverkið.
Ég hafði það á tilfinningunni, að hún væri að
reyna að gera hlut minn á einhvern hátt hlægi-
legan og andrúmsloftið varð æ þyngra eftir því
sem á leið. Loksins missti Katharine þolinmæðina,
di út úr myndatökusalnum og kallaði: „Hér
verður ekki tekin nein kvikmynd með Katharine
Hepburn og Rossano Brazzi.“
„Þú vilt ekki hafa leikara, heldur brúðu til að
leika á móti þér. Svo Þú skalt bara fara út í búð
og kaupa þér eina, ekki skal ég skemma fyrir
þér,“ öskraði ég á eftir henni alveg frá mér af
reiði.
En hún heyrði ekki hvað ég sagði — hún var
farin og skellti hurðinni harkalega á eftir sér.
Og leikstjórinn reif hár sitt og klæði ... En um
kvöldið hringdi siminn á gistihússherberginu mínu.
Það var Katharine. „Ég vildi gjarnan fá að tala
við þig,“ sagði hún og lagði á. Þegar ég kom
heim til hennar, í glæsilega skrauthýsið við Canale
Grande, byrjaði ég á Því að segja henni hve mikið
álit ég hefði á henni sem listakonu.
„Ég hef dáðst að þér, frá þvi að ég man eftir
þér fyrst," sagði ég — og ég sá að henni þótti
hrósið gott, „en ég vil frábiðja mig frá því að
vera hafður að fífli.“
Katharine rétti mér brosandi hendina. Næsta
dag stóðum við saman fyrir framan myndavél-
ina sem góðir vinir og vinnufélagar. í
AUÐVITAÐ urðum við að heyra állt kvenna-
gullsins á amerísku kvenfólki i dag. —
Brazzi leit á okkur með dreymandi augna-
ráði. — Það eru svo margar fallegar konur i
Ameriku, að ég er hissa að ég skuli ekki vera
íarinn úr hálsliðnum. En klæðaburðinn kann ég
ekki við — þessar þröngu síðbuxur og flaksandi
skyrtur eru sannarlega ekki kvenlegar. Konur
eiga að vera kvenlegar, t. d. eins og þær ítölsku.
„Ég elska Lidiu meir og meir eftir þvf sem árin
líða — hún er fyrirmyndar eiginkona“.
Ég álit að ítalska konan sé sú fullkomnasta í
heiminum. Þær leggja áherzlu á að vera kven-
legar frá toppi til táar. Og alla þessa hjónaskiln-
aði á ég bágt með að skilja. Fólk verður að hafa
einhverja þolinmæði til að bera og læra að taká
tillit til náungans. Ekki svo að skilja að hjón eigi
ekki að rifast við og við. Þvert á móti, slíkt
skerpir bara ástina og hreinsar loftið ...
Sjálfur hefur Brazzi verið giftur Lidiu sinni
í samfellt 20 ár, „tuttugu hamingjusöm ár“, segir
hann sjálfur. Á fimmtán ára brúðkaupsafmælinu
sínu „giftu" þau sig aftur og endurtóku aila helgi-
athöfnina og það, sem brúðkaupinu fylgdi — og
nú finnst mér ég vera nýgiftur aftur, sagði Brazzi.
— Ég elska Lidiu meir og meir eftir því sem
árin liða, hún er alltaf eins og ég vil hafa hana
og er fyrirmyndar eiginkona. Hún veit að ég lít
á annað kvenfólk — en bara lít. Það sýnir það
bara, að ég er ungur ennþá!
Heima í Róm hafa Brazzi-hjónin nýlega komið
sér fyrir í nýrri íbúð. Það er stór og glæsileg
íbúð á efstu hæð í nýbyggingu í miðri borginni,
með dásamlegu útsýni yfir hina helgu borg.
— Og nú finnst mér tími til kominn að ég fari
að draga mig til baka sem leikari, en, snúa mér
þá að kvikmyndaframleiðslu. Ekki get ég hugsað
mér að yfirgela kvikmynda-„bransann“ alveg^ —
jjeþ aldrei. Hvað ætti ég að starfa annað? Sþunda
hnefaleika — sparka bolta? Nei, ég verð ailtaf
að vera einhvers staðar í námunda við ástina.
„Mér líkar ágætlega að vinna hér vestan
hafs og geðjast vel að lifnaðarháttum fólks-
ins hér í Hollywood — þeir eru alls
ekki eins og blöðin lýsa þeim yfirleitt: róg-
ur, öfund, lauslæti og hálf geðveikir aum-
ingjar“.
25