Vikan - 28.07.1960, Qupperneq 2

\
Wtaw&«a«vWt-'.
QiSSISlto-
h.-.smceður um 'and
HY"na' TTrlTað toun um,
oW hata kom.st a ^ ^
06 Þ°ð bnTðarÞvo«aetnt en
CLOZOHE í þvottavéWna.
ssst-=SVj=
* ÞVÍ '' ^Ceg ðhritðÞvotto-
hvorW skoðvœnteg^ ^ Wuta
vinduna ne n ___ það sem
^voUavéiarinnar Uorinn Verð-
meSt ^ og 'blœiallegri en
or hremnr og
nokkru sinni iy^

FÆST
ALLSTAOAR
heildsölubirgðir: EGGERT KRISTJÁNSSON & CO. H.F.
3$
ili
★ Eitt allsherjarfrí
★ Heimtufrekja á hæsta stigi
★ Einar á gráa Moskvítsinum
ÞVÍ EKKI AÐ LEGGJAST í DVALA ..
Iværa Vika.
Hvers vegna er ekki gefin út reglugerð um
það, að við skulum öll leggjast i dvala að
minnsta kosti þrjár vikurnar af júlí og fram
yfir „verzlunarmannahelgina“? Flest meiri-
háttar fyrirtæki virðast að minnsta kosti ætlast
til þess, og því þá ekki að lcoma einhverju skipu-
lagi á alla þessa bölvaða ekkisen fría-vitleysu?
Það hefur einhverntíma verið gefin út ómerki-
legri reglugerð og af minna tilefni.
Og hvers vegna er ekki öllum hinum mörgu
frídögum ársins safnað saman í eitt allsherjar-
frí og slegið saman við sumarfríið, svo að menn
þurfi þá ekki að vinna nema annað misserið,
en geti lifað í vellystingum praktuglega án þess
að hreyfa hendi til starfa hitt misserið? Eða
þá að skipta þessu þannig niður, að fólk ynni
ekki nema annan mánuðinn, þannig að helm-
ingur þjóðarinnar ynni en helmingurinn ætti
frí á víxl? Það mundi verða manni mun þægi-
legra á allan hátt en sú óskipulagða vitleysa,
sem við eigum nú við að búa. Komdu þessum
lillögum á framfæri — það ætti ekki að saka,
þótt úrbæturnar láti sennilega á sér standa.
Vinsamlegast.
Jóhann.
Uppástungum Jóhanns er hér með komið a
framfæri. Okkur hafa borizt nokkur önnur
bréf í svipuðum dúr, og eins má heyra það
á tali manna, að yfirleitt er fólk sáróánægt
yfir því, að mörgum meiriháttar fyrirtækj-
um skuli vera lokað í allt að þrjár vikur,
eða jafnvel vel það, um hásumarið Þetta —
og hin mörgu frí yfirleitt — veldur mörgurn
vcrulegum óþægindum, eins og eftirfarandi
bréf frá „reiðuni útkjálkakarli“ ber með
sér ...
ERU ÞEIR, SEM EINHVEJU RÁÐA,
ALDREI VIÐLÁTNIR?
Póstur sæll.
Mig langar til að skammast dálítið svo að
sem flestir heyri, og sný mér þess vegna til
þín. Ég er nefnilega fokreiður og ekki að á-
stæðulausu, eins og gefur að heyra. Það var
ýmislegt, sem ég þurfti að leysa af hendi suður
í henni Reykjavík, og margt af því var þannig
lagað, að ég átti erindi við ráðamenn í opin-
berum stofnunum og fyrirtækjum. Nú er það
svo, að útkjálkamenn geta ekki hlaupið að heim-
an og suður í Reykjavík hvenær sem er; þess
vegna ákvað ég að gera eina ferðina og koma
þessu öllu af á sem fæstum dögum, og þar sem
mér var ekki ókunnugt um að margar af þess-
um stofnunum og fyrlirtækjum loka skrifstofum
sinum þegar kemur fram i júlímánuð, afréð ég
að hafa tímann fyrir mér og reisti suður
snemma í júní. En viti menn — víðast hvar þar
sem ég átti erindi að reka á slikum stöðum, var
mér svarað því til, að ráðamennirnir, sem ég
þurfti einmitt að tala við, væru ekki aldeilis
V I Ií A N