Vikan


Vikan - 02.03.1961, Blaðsíða 20

Vikan - 02.03.1961, Blaðsíða 20
OSTUR OG KEX Ostur er bæði hollur og ljúffeng- ur. Kex með osti er oft haft á kaffi- borð, en er einnig mjög gott með rauðvíni. Ostur er að sjálfsögðu einnig ágætur á brauði, en þá verður að gæta þess að hafa brauðsneiðarnar þunnar, svo að ostbragðið njóti sin. Gráðaostur (roquefort) er oftast skorinn með hnif og lát- inn í topp á brauðsneiðina. Er hann mjög góður með ristuðu brauði. Smurostur er hrærður með örlitlum majones eða rjóma og sprautað á kex eða þunnar, iitlar rúgbrauðs- eða hveiti- brauðssneiðar. Ofan, á ostinn er algengast að láta hreðkur (radisur), tómata eða gúrk- ur, en einnig er ágætt að hafa t. d. appelsinur, epli, banana og niður- soðna ávexti. Ólivur eru skornar i sneiðar og asíur saxaðar smátt. Hnetur (vaihnetur) eru góðar með smurosti. Salatblöð og steinselja eru bæði til prýðis og hollustu, þeg- ar það er til. Sé rauðvin borið með, þarf það að standa við stofuhita a. m. k. nokkrar klukkustundir, áð- ur en það er borið fram. Mjólkurostur er skorinn í sneiðar, ræinur eða rif- inn niður; góður með kexi eða hrökkbrauði. Góðar rjómakökur (blúndur). % bolli siróp, 2 bollar hveiti, 2 bollar haframjöl, 2 bollar syk- ur, Yt bolli rjómi, 1% tesk. lyftiduft, 375—400 gr bráðið smjörliki, vanilja. Öilu er blandað vel saman, látið með tveimur teskeiðum á vel smurða hveitistráða plötu, bakað við 225° i 8—10 mín., látið kólna aðeins á plötunni, áður en þær eru teknar af plötunni yfir á slétta kökugrind (annars aflagast þær). Súkkulaði er brætt yfir gufu og smurt á helminginn af kökunum og kokteilber eða vínber látið til skrauts, ef vill. Rjóminn er þeytt- ur og kökurnar lagðar saman tvær og tvær. Gott er að setja öriitinn vaniljusykur í rjómann. Ath. að leggja kökurnar ekki saman með rjómanum, fyrr en rétt áður en þær eru bornar fram. m i d i i 1 i ■ Amerísk terta (2 kökur). 125 gr smjörliki, 125 gr sykur, 200 gr hveiti, 2 tesk. lyftiduft, 4 eggjarauður, 2 msk. mjólk. Venjulegt, hrært deig, skipt í tvö meðalstór tertumót; söxuðum rúsín- um stráð yfir. Marange. 4 eggjahvitur, 250 gr sykur. Eggjahviturnar eru þeyttar mjög vel, sykrinum blandað varlega sam- an við, látið í toppa ofan á deigið i mótinu, bakað neðarlega í ofnin- um við hægan hita. pí^lli pwns Þeir hættu að saga og litu undrandi upp á Palla prins, en svo hlógu þeir háðslega og héldu áfram að saga. En Palli gafst ekki upp, snjóbo'Itarnir þutu niður. Einn þeirra hittti sögina, svo að hún þeyttist úr höndum skógarhöggsmannsins. Og hugsið ykkur, einn bolti hitti annan skógarhöggsmanninn i framan, svo að hann fékk blóðnasir. Þá hættl Palli skelkaður að kasta. „Fyrirgefðu,“ hrópaði hann. Það var ekki ætlunin að slasa ykkur. Ég varð bara svo öskuvondur, þegar þið ætluðuð að drepa tréð.“ Allt í einu hvein i loftinu, og einn, tveir og þrlr, þarna stóðu ekki lengur tveir skógarhöggsmenn, heldur tröllkarílinn og nornin hans. Augu tröllkarlsins skutu gneistum af reiði. „Svei, þér!“ hrópaði hann „Hvers vegna geturðu ekki verið slæm- ur, þótt ekki væri nema (mu sinni? Núna hefurðu komið upp um okkur, af því að þú baðst fyrirgefningar. Hvernig í ósköpunum á ég að ná í þig?“ ■— Við þettu snerist hann á liæli og hvarf ásamt norninni, svo að snjórinn þyrlaðist upp á eftir þeim. Palli andaði léttara og settist á grein til að hvíla sig. En svo stökk hann fy'llt i einu upp. Eikitréð! Hvernig skyldi því liða? Aum- ingja tréð, kannski vr.r það svo mikið meitt, að það mundi deyja. •— Hann klifraði rösklega niður. Jæja, þetta Ieit ekki sem bezt út, sárið var djúpt og Ijótt. Hvernig í ósköpunum átti hann að fara að þvi að lækna það? Þarna stóð hann og klóraði sér i höfðinu. Hann vissi ekki mikið um það, hvernig ha n ætti að lækna tréð, en hann varð að reyna. Kannski gat hann nolað frakkann sem sárabindi. Hann sótti band i skyndi, fór úr nýja frakkanum og batt hann yfir sárið á trénu. Þetta lcrit alls ekki sem verst út. Nú vonaði hann, að þetta gengi vel, þvi að það var ekki miklu meira, sem hann gat gert. Skyndilega heyrði hann rödd, sem hvíslaði: Palli, Palli.“ Einkennilegt, — það var alveg eins og tréð væri að hvisla. Gat það verið? Satt að segja gat það ekki verið neinn annar. „Já“, hvíslaði Pa'li svo varlega á móti. Þá þaut svo undarlega í greinum trésins, of bessi einkennilega, hvíslandi rödd hélt áfram: „Þakka þér fyrir, að þú vildir lána mér frakkann þinn, Palli litli, en taktu hann bara - ! r. Ég hef svo mörg ör og sár frá fyrri árum, að eitt í viðbót gerir hvorki til né frá. Það þarf meira til að hnekkja gömlu tré eins og jvér.“ Frmmhald á bls. 26. * 24 oui

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.