Vikan - 30.03.1961, Page 12
.
'mwm,
ÞEIR BÚA YFIR DULRÆNU AFLI, SEM ER ÞESS MEGN
UGT AÐ LÆKNA, ÞEGAR ANNAÐ HEFUR BRUGÐIZT,
Þór Baldurs:
Læknar
í Afríku
Til eru menn, sem eiga yfir aÖ ráða
einkennilegu valdi, sem er ]jess megnugt
að leggja ill örlög á menn eða eyða þeim.
Meðal þessara manna eru liinir svonefndu
galdralæknar Afríku, sem eru um allt megin-
landið, frá landamærum Eþíópiu til Góðrar-
vonarhöfða í suðri.
Flestir galdralæknar telja veikindi vera
afleiðingu illra verka anda og til að lækna
liau verði að vita, hvernig hægt sé að
kveða þá niður. Fljótt á litið virðist hér
vera um hrein liindurvitni að ræða, en
sannleikurinn er sá, að galdralæknar hafa
getað læknað i mörgum þeim tilfellum, er
allar lækningaaðferðir hafa brugðizt.
Þeir, sem búa i námunda við Afríkubúa,
bændur, kaupmenn og veiðimenn vita bezt
um hin undarlegu dulmögn, sem galdra-
læknarnir ástunda.
í síðustu ferð minni gegnum Transwaal
hai- fyrir augu mér langa röð bifreiða,
sem var um hálf míla á lengd og lagði
leið sína að litlum kofa í miðjum dalnum.
Þetta var sönnun þess, livað hvitir Afríku-
húar halda um hina afrísku galdralækna,
j)ví að eigendur bifreiðanna voru hvítir
menn, sem biðu þolinmóðir eftir hjálp og
lækningu galdralæknisins.
Sú skoðun, að veikindi geti læknazt með
því að stökkva á brott vondum anda, er
ekki bundin við Afríku eina, slikt má einnig
sjá í Nýja testamentinu.
Hver er sannleikurinn í því, að unnt sé
að lækna fólk með því að leysa það úr álög- *
um? Er Nýja testamentið ekki sannleikanum
samkvæmt, eða hafa læknavísiindi meðalanna
rangt fyrir sér? Ég er ekki að leggja til,'að' ,
galdralæknar ættu að vera á lista sjúkrasam-
lagsins yfir heimilislækna, en það, sem ég.
vildi segja, er, að rannsókn á aðferðum þeirra
mundi stuðla mjög að þvi að auka þekkingu
okkar á þeim öflum, sem stjórna andlegu
og geðrænu líferni okkar.
I il allrar óhamingja er visindamönnum
aðeins umhugað um það, sem unnt er að
\ega, og mæla og telja, og hættir til að
fordæma sein lileypidóma mörg fyrirbæri,
sem eiga sér þó raunverulega stað. Til er
margt jiað, sem ekki er unnt að vega og
mæla, því að svo margt er til í lifinu, sem
skólarnir gera enga grein fyrir.
Galdralæknirinn ver miklum tima til iðk-
ana helgiathafna og æfinga, sem mundu
virðast mörgum Vesturlandabúum undar-
legar. Afleiðing þessara leyndu athafna, sem
hann ástundar, er sú, að hann getur haft
áhrif á einhver náttúrulögmál, sem gera
honum kleift að framkvæma afrek, sem
eru enn ráðgáta vestrænum lælinavísindum
og hinum óinnvígða virðast einhver tegund
galdra.
Ég rakst á ágætt tilfelli, mann, sem hafði
verið læknaður af galdralækni. Hann sagði
mér frá því, hvernig hann hafði farið af
heimili sínu á svæði blökkumannanna til.