Vikan - 17.08.1961, Side 26

ABÆTTJ5RETT1R
Drykkur í barnaafmæli.
2 egg, 2 msk. sykur, 2—3 msk.
. kakaó, % 1. mjólk.
Eggin eru þeytt mjög vel með
sykrinum. Kakaóið sáldrað saman
við, blandað i ásamt mjólkinni.
Hellt í glösin. Borið fram með kök-
um og ávöxtum.
ís og ávextir.
ísinn er linfrystur. Ávöxtum
ásamt ávaxtasafa skipt i glcsin.
ísinn látinn yfir og appelsínusneið
iátin á barm hvers glass. Rör látin
í glösin og skeiðar bornar með.
Ágætt meðal annars í barnaafmæli.
Súkkulaðikexkaka.
26 stk. þunnt ferkantað kex (t.
d. maríukex), 250 gr palmin-
feiti, 1 msk. kókosmjöl, 2 egg,
3 dl flórsykur, 5—6 msk. kakaó,
vanilja.
Eggin þeytt með sykrinum.
Kakaói, flórsykri og bræddri kaldri
feitinni bætt í. Síðast vaniljudrop-
nnum. Aflangt mót er klælt með
smjörpappír. Neðst er jninnt lag
súkkulaðideig, síðan kexlag og til
skiptis kex og súkkulaði. Látið
storkna. Hvolft á fat og skorið
niður. Geymist vel á köldum stað.
Karamellubúðingur.
6 dl mjólk, 4 msk. sykur, xk
tesk. vaniljusykur, 3 egg.
Pannan er hituð. 2 dl af sykri
látnir á og hrært í því þegar syk-
urinn er byrjaður að bráðna. Þegar
froða hefur myndast og karamellan
er fallega gulbrún, þá er henni
rennt innan í mótið. I.átið storkna.
Mjólkin er hituð. Eggin þcytt með
sykri og vaniljusykri. Mjólkinni
hellt saman við og hitað að suðu.
Hellt í gegnum sygti niður i mótið.
Látið stífna í vatnsbaði, bezt i ofn-
skúffu. Gæta v-erður þess að það
sjóði ekki.
Þegar búðingurinn er jafnhlaup-
inn (eftir um 1 klst) er hann kæld-
ur. Síðan hvolft á fat og skreyttur
með þeyttum rjóma.
Fljótlegur ábætir.
Ananassneiðum er raðað á fat.
Ferskju er hvolft á hverja sneið.
Skreytt með rjómatoppum og rifnu
súkkulaði stráð yfir.
Framhald á bls. 35.
B3NQ£I
Skemmtilegur bangsi prjónaður
úr „Mohair“-garni.
Efni: 1 hnota af hvítu „Mohair“-
garni.
Prjónar nr. 2%. Nokkur smástykki
af filti. 1 hnappur og dálítið af
svampþynnu, sem klippt er niður
og bangsinn fylltur með.
Fitjið upp 10 1., fyrir annan fót-
inn. Prjónið sléttbrjón 10 cm.
Geymið lykkjurnar á prjóninum.
Fitjið upp jafnmargar lykkjur og
áður og prjónið jaflangt.
Þegar bæði stykkin eru jafnlöng,
eru þau prjónuð saman og prjónað-
ar þannig 20 umferðir, eða ca. 35
cm frá uppfitjun.
Siðan er stykkinu skipt aftur og
10 1. prjónaðar fyrst, jafnlangt og
áður, einnig 10 1. sem eftir eru.
Fitjið upp 20 1. fyrir hendur,
prjónið 8 umferðir. Fellið af. Saum-
ið þessi stykki saman og snúið við.
Saumið bangsann saman frá
röngu. Skiljið eftir dálitið op, ó-
saumað á fætinum og stoppið upp
með niðurklipptri svampþynnunni.
Þetta stopp er mjög hentugt, því
þegar kemur að því að þarf að þvo
bangsann, þornar hann mjög fljót-
lega.
Byrjið að stoppa hausinn, þegar
hann er nægilega stór, er hálsinn
hertur saman. Stoppið síðan búk-
inn, hendur og fætur. Saumið hend-
urnar við búkinn. Búið til eyru
þannig að taka smástykki af höfð-
Framhald á bls. 35.
26 VIKAN
Hjónnkornin:
líygTgfd Og: dranmar
— Jón . . .
— Já . . .
— Jón . . . vaknaðu . . .
— Já . . .
— Vaknaðu maður . . . vaknaðu.
Það er glaðasólskin . . .
— Þúsund krónu snaps, ah . . . En
það sólskin . . . innvortis . . .
— Hvað ertu að segja, Jón? Þús-
und krónu snaps. . . Er Þig nú að
dr/vrmo niif fhirQT't rótt
það er blátt áfram hlægilegt að fara
að skæla út af svona ... Þó mann
dreymi ...
— Snertu mig ekki . . . heyrirðu
það, flagarinn þinn. Það er nógu and-
styggilegt að sofa hjá manni, sem
drekkur þúsund krónu snafsa og er
svo þar að auki að svínast með alls-
berum arabagálum, sem dilla til nafl-
anum . . . snertu mig ekki . . . heyrirðu
það ...
einu sinni. Þúsund krónu snaps — það
munar ekki um það. Þú mundir telja
það eftir, ef ég bæði þig um þúsund
krónur fyrir einhverri almennilegri
spjör utan á mig*. . .
— Ha . .. æ, láttu ekki svona, gæzk-
an. Þetta var bara draumur. Við Jói
vorum í Lidó . . . A-ha-æ . . .
— Þið Jói — það var Þá ekki á
verra von. Að þú skulir geta verið
þekktur fyrir að láta sjá þig með
öðrum eins bölvuðum óreglugemsa og
flagara. Það hefur líklega verið
þokkalegt hátternið á ykkur . . .
— Þetta . . . var bara draumur
skilurðu.
— Þúsund krónu snafs . . . drukkuð
þið marga . . .
— Ég var víst með þann fjórða,
þegar Þú vaktir mig — illu heilli.
— Illu heilli, segirðu? Að þú skul-
ir ekki skammast þín. Þú hefðir verið
vís með að hella í þig einum niu eða
tíu, ef ég hefði ekki vakið þig. Bara
fjögur þúsund kall á einu bretti! Ég
hef bara aldrei heyrt annað eins, og
það kvæntur maðurinn. Það mátti
sannarlega' ekki seinna vera, að ég
rumskaði við þér.
— _Eg hef aldrei á ævi minni bragð-
að jafn dýrlegan drykk. Bragðið,
kona . . . Et5a áhrifin. Eins og glamp-
andi sólskin innvortis. Og svo var
Þarna magadanzmær. . . arabísk . . .
og það var nú kvenmaður . . .
— Maga . . . hvað segirðu? Nei, nú
gengur fram af mér. . .
— Já, svona sem dillar til magan-
um eftir músikkinni, skilurðu . . .
naflinn gengur upp og niður og til
hægri og vinstri og sitt á hvað, skil-
urðu. . . . Það var nú kroppur . . .
og ekki í nokkurri spjör, skilurðu. ..
— Je minn eini, ég á bara engin
orð yfir ólifnaðinn. Já, og hjá svona
skepnu sefur maður, blásaklaus og
hefur ekki hugboð um neitt. Ég segi
það satt. . . að ef Það væri ekki . . .
húsið . . . og bíllinn. . . .
— Svona, svona, gæzkan . . . ekki
að fara að skæla. Þetta var bara
draumur, skilurðu ... Svona, gæzkan,
— Já, en — gæzkan . . .
— Gæzkan . . . gæzkan . . . Guð
minn góður, að vakna við slíkt og
annað eins, og Það á sunnudags-
morgni. . .
— Svona, vina mín.. . Það er glaða-
sólskin, og við skulum skreppa í bíln-
um á eftir — eitthvað upp í sveit, skil-
urðu. Já, það er rétt, gráttu bara út,
Þér léttir við Það. Ég veit að þetta
var andstyggilegur draumur . . . en
það var hann Jói, skilurðu, sem
teymdi mig þarna inn. Þú veizt nú
hvernig hann er hann Jói. . . Svona,
kysstu mig nú, gæzkan, og ég skaí
heita því og efna það, að láta hann
Jóa aldrei . . . Já, svona — kysstu
mig annan, og svo skulum við ekki
minnast á þetta meira . . .
— Fyrirgefðu mér, vinur minn . .
en þú verður nú líka að játa . . .
— Já, já — ég játa . ..
— Veiztu hvers vegna ég vakti þig,
gæzkan ?
— Hvernig ætti ég að vita það ...
— Ég ætlaði einmitt að fara að
segja þér draum, sem mig dreymdi.
— Nei, en gaman. Var nú elskuna
mína að dreyma blessaða litlu engl-
ana með hvítu vængina, sem svífa við
sólroðin skýin . . .
— Eg veit nú ekki hvort Það er
beinlínis hægt að kalla hann engil.
Og þetta var ekki heldur uppi í há-
loftunum ... heldur í Tjarnargarð-
inum. Ég sat þarna á bekknum hjá
konunni, sem heldur á krakkanum. . .
myndastyttunni, þú veizt . . . og það
var tunglsljós, og svo agalega rómó.
Og svo kom til mín Þýzkur sjóliðsfor-
ingi, svo agalega glæsilegur og karl-
mannlegur . . . Og veiztu hvað . . .
hann bara tók mig Þarna orðalaust í
faðm sér, lyfti mér upp af bekknum
eins og ég væri smástelpukrakki . . .
og hljóp með mig i fanginu inn í einn
runnann. Ó — guð minn góður . . .
— Og hvað svo . . . hvað svo. . .
— Hvað svo . .. Þú rakst í mig oln-
bogann, svo ég hrökk upp. Ætli þú
hafir ekki eitthvað verið að fikta við
arabiska gáluna. . . .
►
l