Vikan - 02.11.1961, Blaðsíða 18

% m :
: : '
Íli«i
iiill

Hugur
Stenlunds læknir
reikaði í sífellu til
stúlkunnar, sem var
sjúklingur

Framhaldssaga
Annar hluti.
r
Svefntöflurnar komu að
nokkru gagni fyrst í stað, en
um leið og hún vaknaði af
dvalanum, sóttu hugsanirnar
að henni . . . Litli dengsi og
bangsinn hans og hvíta lík-
kistan i kapellunni; hennar
eigin æska og sá miskunnar-
lausi agi, sem hún hafði orðið
að lúta. Andlit manns nokk-
urs, sem Hilding hét og gerði
ýmist að brosa tvírætt, glotta
hæðnislega eða bíta hörkulega
á jaxlinn; maðurinn, sem
skildi einmanaleik hennar í
stórborginni, en vildi hins-
vegar ekki við hana kannast,
þegar hann hafði gert hana
barnshafandi. Og nú var
Litlidneesi dáinn og grafinn;
hafði orðið undir vörubíl, að-
eins fiögurra og hálfs árs ...
Klukkan var orðin fjögur. Það
mátti einu gilda hvað stóð
í notkunarreglunum. Eina
enn ... stundarfjórðung í
fimm: aðeins tvær töflur í
viðbót, hún varð að festa
svefninn. Stenlund læknir
kom stundarfjórðungi of seint
til starfa í siúkrahúsinu og
fékk sér kaffisopa í nætur-
vörzlunni. Síminn hringdi —
vitanlega var það Maud. Hún
tilkvnnti að hún hefði þegið,
fyrir beirra beggja hönd, boð
í samkvæmi um kvöldið og
hanrv gat ekki hreyft mótmæl-
um. Enn hringdi sfminn. Of
s+ér skammtur af svefntöfl-
um enn einu sinni. Hann hrað-
aði sér niður. Þetta var ung
stúlka, og hún hafði eitthvað
það við sig, sem hafði sterk
áhrfi á hann. Og allt í einu
varð honum ljóst að hann
varð að bjarga lífi hennar
— hvað sem /)að kostaði ...
Leon Báckman hafði boðið hópi
frségra manna og fagurra kvenna í
samkvæmi. Hinir fáu samstarfsmenn
hans, málafærslumennirnir, hurfu í
fjöldann. Samkvæmi þetta var fyrst
og fremst helguð ungum viðskipta-
og fjármálasnillingum og þekktum
Hún hafði eitíhvað það við sig, sem
töfraði hann — eitthvað, sem
freistaði hans til að rjúfa þann eið,
sem hann hafði svarið annari.
1B VIKAN.