Vikan - 24.05.1962, Blaðsíða 4

SUNDBOLTR
model 1962
Valin efní
Nýjustu snid
FjölbnjfttAstn úrvnl
— og þér fáið það bezia
Handavinna
og húsnæðishrak
Kæra Vika mín,
Ég hef mikið fylgzt með sögum
þínum og tekið eftir framförum
þinum, sem hafa aukizt ár frá ári,
og ég óska þér til hamingju með
þann stóra sigur,sem þú hefur unnið.
Ég hef alltaf lesið Póstinn og um
hið misíynda fólk, sem þér hefur
skrifað, en aldrei hafði mér komið
til hugar, að ég ætti eftir að trúa
þér fyrir áhyggjum minum. En nú
kemur það: Ég er 18 ára og hef
stundað nám í tvo vetur á hús-
mæðraskóla úti á landi, og eins og
þú getur nærri um, þá hef ég unnið
mikla handavinnu á þessum tveim
vetrum. En svo er mál með vexti,
að ég, tvö yngri systkinin og for-
eldrar mínir búum i litilli þriggja
herbergja ibúð, og sef ég i borð-
stofunni ásamt tólf ára systur. Það
er ekki þannig að við séum efna-
iitil — nei, alls ekki — við liöfum
það alveg prýðilegt, fyrir utan það
að plássið er lítið. Mamma vill að
við seljum og fáum okkur stærra,
og pabbi vill það reyndar líka, en
þetta hefur nú dregizt í rúm þrjú ár.
Og af óskiljanlegum ástæðum vill
pabbi ekki einu sinni líta á íbúðir,
sem auglýstar eru.
Þegar ég kom heim frá skólanum,
lilakkaði ég óskaplega til að koma
vinnunni minni fyrir, hengja vegg-
teppið upp og þviumlíkt. En ég
varð fyrir hræðilegum vonbrigðum,
j)ví ekkert pláss var í íbúðinni, ekki
einu sinni í skápum eða skúffum.
Ég varð sem sagt að setja allt mitt
dót ofan í tösku og geyma niðri í
kjallara. Mér hefur dottið í hug að
leigja mér herbergi úti í bæ. Ég hef
góða vinnu, en foreldrum mínum
þykir mjog leiðiniegt að hafa ekki
pláss fyrir dóttur sína, en segja líka,
að ég sé orðin það gömul, að þau
geti iítið sagt.
Jæja, Vika mín, getur þú nú sagt
mér, hvað ég á að gera?Á ég að
sofa i borðstofunni áfram með
handavinnu mína, myndir og allt,
sem ég á (nema fötin) niðri í kjall-
ara eða leigja herbergi með vin-
stúlku minni og dúka borðin með
dúkum, sem ég hef sjálf ofið? Gólf-
teppi og veggteppi hef ég einnig ofið
sjálf
Elsku Vika mín, viitu hjálpa mér
úr þessuin vanda.
Þín einlæg,
Ein í vanda.
P.s. Ég vissi ekki, hvort ég átti að
senda peninga með.
--------Þar sem þið virðist búa
við sæmileg efni og gætuð hæg-
lega búið í mun þægilegri íbúð,
finnst mér foreldrar þínir eigi að
skilja, að stúlka á þínum aldri
þarfnast umfram allt. sjálfstæðis.
Auðvitað er það hins vegar langt
frá því að vera ástæða til þess
að þú flytjist að heiman, að þú
fáir ekki að flíka allri þinni
handavinnu. Ætli þú þyrftir ekki
heila höll undir öll ósköpin, þeg-
ar fram liðu stundir? Á hinn bóg-
inn viðurkenni ég, að það er van-
hugsað af foreldrum þínum að
hunza á þennan hátt allt þitt
strit á húsmæðraskólanum. Ég
trúi ekki öðru en hægt væri ein-
hvers staðar að hliðra til fyrir
svo sem einu veggteppi. í þínum
sporum mundi ég samt reyna að
fá mér íbúð með þessari vinkonu
um stundarsakir. Þannig iærir þú
a. m. k. að standa á eigin fótum.
Það gæti einnig orðið til þess að
opna augu foreldra þinna.
Það kemur einstöku sinnum fyr-
ir, að fólk vill senda peninga með
bréfum sínum. Ekki svo að skilja,
að við höfum eitthvað á móti
peningum, en birting bréfa sem
þessa kostar hreint ekki neitt.
Verðlagseftirlit
Kæra Vika.
Ég vildi gjarnan fá að vita, hvort
nokkurt verðlagseftirlit sé með sölu
á fokheldum íbúðum. Fer þar fram
einhvers konar opinbert mat, eða
leyfist hverjum og einum að setja
það upp, sem honum sýnist?
H. J. H.
— — — Mér vitandi er ekkert
verðlagseftirlit með sölu fok-
heldra íbúða, enda framboð og
eftirspurn afar mismunandi, jafn-
vel frá mánuði til mánaðar, og
sé ég því ekki, hvernig fram-
kvæmanlegt væri að beita slíku
mati. Það væri jafnfráleitt að
hugsa sér siíkt mat og leigumat.
Leigusamningur hlýtur alltaf að
vera samningur tveggja aðila, án
þess að nokkurt opinbert mat
komi þar nærri.
Ávísanir
Kæri Póstur,
Eru ávísanir fullgildur gjaldmið-
ill eða ekki? Ég hef orðið var við,
að sumar verzlanir neita að talca
ávísanir — og þar læt ég að sjálf-
sögðu aldrei sjá mig aftur. En fyrst
þetta fyrirkomulag er á annað borð
— af hverju þá ekki að hafa ávis-
anir nákvæmlega jafngildar og pen-
ingaseðla — þeir eru þó aldrei
nema pappír.
Með kveðju,
Geiri.
-------Ég er fyllilega sammáia
— seðlarnir eru í rauninni ein-
ungis fjár ígildi á nákvæmlega
sama hátt og ávísanir. Hitt er
það, að fjárinnistæðan er ekki
ávallt jafntrygg, er um ávísanir
er að ræða. Engu að síður ættu
verzlanir aldrei að sýna við-
skiptavinum sínum þá iítiisvirð-
ingu að neita að taka við ávís-
unum. Það er alténd ekki leiðin
til að tryggja sér trygga við-
skiptavini.
Svar
Kæri Póstur.
Ég var að sjá i blaðinu hjá ykkur
bréf frá einhverjum, sem kvartar
sáran undan álagningu iðnaðar-
manna. Plann tekur sem dæmi ein-
hverja menn, sem lcomu að kvöidi
dags og settu upp nokkrar hillur
4 VIKAN