Vikan - 28.06.1962, Blaðsíða 5

LJRIKN
hugmyndin er ríkjandi í hverju
barni — og ekki kemur hann
tengdasonur þinn í staðinn fyrir
Guð almáttugan. Talaðu um þetta
við þau. Yissulega er ég sammála
þér — amnian á sízt að skipta
sér af uppeldi barnabarnanna
— en segjum, að þetta sé réttlát
undantekning.
Lófalestur ...
Kæri Póstur.
Þessi lófalestursdama ykkar er
ekki mikið, sem hægt er að trúa á.
Það er ekkert að marka svona kukl.
Lófalestur er orðinn hálfvegis að
vísindagrein. Þessi dama ykkar þyk-
ist sjá inn í framtíðina og vera gædd
einhverjum dulrænum eiginleikum
— en til hvers er hún að lesa í lófa,
úr því þetta er ailt saman dulrænt?
Getur hún ekki eins lesið í nef eða
ökkla eða eitthvað þess háttar? Þetta
er að vanmeta góða vísindagrein að
hleypa viðvaningi í svona nokkuð.
Dóri.
-------- Sendu okkur þrykki-
mynd af lófanum á þér, og þú
skalt fá spá algerlega endur-
gjaldslaust. Um leið setjum við
þig einan í dómnefndina, sem
skera á úr því, hvort „daman"
okkar er vísindakona eða ekki.
Ég held, að við hættum ekki á
neitt. Ef þú sannfærist, höfum
við ekkert á móti því að taka
við fimmtíukallinum.
Auglýsingarnar enn ...
Kæra Vika mín.
Ég er ein af þeim, sem safna Vik-
unni, og mér finnst hún bara ágæt,
nema auglýsingarnar finnst mér
óttalega leiðinlegar. Nú vil ég koma
með uppástungu: Er ekki hægt að
hafa allar auglýsingarnar innst inni
í blaðinu, þannig að það sé hægt
að rífa þær einfaldlega úr fyrir þá,
sem safna Vikunni?
Svo þakka ég allt gamalt og gott.
B.G.G.
--------Ég er hræddur um, að
við fengjum heldur lítið fyrir
auglýsingarnar, ef þessi tilhögun
væri á — auglýsingar eru nú
einu sinni ekki það efni, sem les-
endur sækjast helzt eftir, en til
þess að auglýsing hafi áróðurs-
gildi, verður hún að vera ein-
hvers staðar þar sem einhver sér
hana — það gefur auga leið. Jafn-
vel fólk eins og þú kemst varla
hjá því að líta á stöku auglýsingu
með fyrirkomulaginu, sem nú er
á. Um leið er tilganginum náð.
Auglýsendur myndu fljótt snúa
baki við okkur, hérna á blaðinu,
ef þeir vissu fyrirfram, að eng-
inn myndi líta á auglýsinguna..
Farin að reykja ...
Kæri Póstur.
Ég á dóttur, 15 ára, sem ég held
að sé mjög góð stúlka, en fyrir
nokkrum mánuðum komst ég að því,
að hún er farin að reykja. Hún gerir
það að vísu aldrei framan i mér, en
ég bæði sé það á puttunum á henni
og finn oft af henni lykt. Ég er
húin að harðbanna henni þetta, en
hún hlustar ekki á mig. Segðu mér,
er eitllivert lyf til, sambærilegt við
Antabus, sem hægt er að gefa svona
gallagripum?
Með kveðju.
Móðir.
--------Mér er ekki kunnugt um
neitt lyf af þessu tagi, sem komið
er á markaðinn. Hins vegar vil
ég benda þér á, að það þýðir
sjaldnast, eða aldrei, vil ég leyfa
mér að segja, að BANNA krökk-
um á þessum aldri að reykja.
Auðvitað vita þau, að þetta fellur
engan veginn í góðan jarðveg
hjá foreldrunum. Skynsamlegasta
leiðin er að umbera þetta í fyrstu
og reyna með skynsamlegum for-
tölum að fá barnið ofan af þess-
um fjára. Það þýðir ekki að
banna slíkt — oft dugar jafnvel
gagnsefjunin; að ýta beinlínis
undir þetta hjá krökkunum. Þá
hættir það að verða spennandi.
Eftirprentanir ...
Kæri Póstur.
Væri ekki hægt að reyna að stoppa
þettá eftirprentunarfargan hérna á
íslandi. Maður keniur ekki svo orðið
í hús, að ekki taki á móti manni
rauður, glottandi hestur eða ámóta
skrímsli. Listaverkin missa mjög
gildi sitt, ef eftirprentanir eru gerð-
ar af þeim. Þær hætta þá að gleðja
augað, liætta að koma manni á ó-
vart, verða ekki merkilegri en þrösk-
uldur eða gólflisti. Komdu þessu á
framfæri fyrir inig, Póstur minn.
Bubbi.
— — — Ég hef svosem heyrt
marga kvarta undan þessu saraa,
en ég held við verðum að sleppa
því að láta þetta fara í taugarnar
á okkur — ekki láturn við þrösk-
ulda og gólflista angra okkur.
Myndirnar hanga á veggjunum,
vegna þess að heimafólki finnst
að þeim prýði — okkur kemur
það ekkert við, þótt það sé
smekklaust eða smekklegt. En
auðvitað er þetta að vissu leyti
eðlileg kvörtun hjá þér. Ef við
sæjum sömu myndina á hverju
heimili, myndi hún fljótt missa
seiðmátt sinn og hætta að draga
að sér athygli manna, jafnvel
þótt betra listaverk fyndist ekki
í þessum heimi.
VIKAN g