Vikan - 28.06.1962, Blaðsíða 4

Hefndargjöf
• • •
EGILSSTAÐIR?
í síðustu viku seldum við farmiða til Tókíó,
Narssarssuak og Egilsstaða.
Við erum alla daga reiðubúnir til að veita við-
skiptavinum okkar hina beztu ferðaþjónustu.
Seljum farseðla um allan heim með flugvélum,
skipum, járnbrautum og bílum.
EKKERT ÞJÓNUSTUGJALD
við Ingólfsstræti
gegnt Gamla Bíói.
Kæri Póstur.
Ég átti stórafmæli um daginn, og
eins og oft er við slík tækifæri, bár-
ust mér margar góSar gjafir. Ein
frænka mín gefur mér yfirleitt gjaf-'
ir viS þessi tækifæri, og mér finnst
ákaflega gaman aS því, aS bún skuli
þó muna eftir mér. Gallinn er bara
sá, aS þessi frænka mín er ógurlega
ósmekkleg, og allt þaS, sem hún
hefur gefiS mér, hefur stungiS illa
i stúf viS annaS, sem ég á.
. Mig langar nú aS spyrja þig, Póst-
ur sæll, hvort ég geti sóma míns
vegna skilaS svona munum. SiSast
fékk ég stóreflis postulinskrukku,
sem ég veit alls ekki hvar ég á aS
fela í ibúSinni, svo aS htiS beri á.
Ég veit, aS hún vill mér vel, frænk-
an, en ég þjáist af þessu. Get ég
skilaS svona munum eSa ekki?
Dúdú.
-------Gott þetta var ekki stál-
krukka, sem hún gaf þér. Það
hefði líklega lítið gagnað að reka
olnbogann „óvart“ í hana.......
Eigingirni ...
Kæri Póstur.
Mig langar til aS segja þér frá
vandamáli, sem hefur valdiS mér
miklum áhyggjum. Svo er mál meS
vexti, aS ég missti mömmu mina
fyrir fimm árum, og nú er ég orSin
16 ára. ViS pabbi höfum veriS ægi-
lega góSir vinir og næstum þvi ó-
aSskiljanleg. Og einu sinni sagSi
hann, aS viS skyldum alltaf vera
saman — en nú held ég, aS hann sé
búinn aS gleyma þessu. Fyrir tveim-
ur mánuSum fór hann aS umgang-
ast konu mjög mikið. Þess vegna
höfum viS veriS miklu minna sam-
an. Ég hef kannski ekkert á móti
þessari konu en mér finnst pabbi
fara illa meS mig, með þvi að vera
alltaf með henni.Og núna um dag-
inn stakk pabbi upp á því að við
færum þrjú saman í sumarfrí. Ég
get ekki hugsað mér að fara i sumar-
frí með einhvérri ókunnugri konu.
Hvað á ég að gera, Vika mín. Svar-
aðu mér fljótt.
Ein i öngum sínum.
— — — Þú hefur líklega ekki
reynt að setja þig í sporin hans
pabba þíns. Mér finnst hann eiga
heiður skilið fyrir að vera þér
svona góður, eftir að móðir þín
dó — og hann á það vissulega
skilið að eignast góða konu. Þú
ert alltof eigingjörn — þú vilt
eiga pabba þinn ein og aðeins
ein. En hvað þá með pabba þinn?
Einhvern tfma kemur að því, að
þú kynnist manni, sem kannski
síðan giftist þér. Hvað myndirðu
sjálf segja, ef pabbi þinn krefðist
þess að þú yrðir áfram hjá hon-
um og hættir við að gifta þig?
Mér finnst, að þú ættir ekki að
hugsa þig um tvisvar, og fara í
þessa ferð með pabba þínum og
konunni. Þannig sýnir þú hversu
þér þykir vænt um pabba þinn..
Reykja úti á götu
Kæra Vika.
Hvernig stendur á þvi, að allir
eru að nöldra út af því, þegar konur
reykja úti á götu? ÞaS segir enginn
neilt við því, þegar karlmenn reykja
úti á götu. Hvað á þá þessi asna-
skapur að þýða?
Bibba.
--------Á meðan þú veizt, að
þetta er kjánalegt, þá er það
kjánalegt. Á meðan menn for-
dæma slíkt, verður að varast það,
ef ekki á að verða fyrir aðkasti.
Það þykir nú einu sinni konu
ósamboðið að reykja úti á götu
— þótt ekkert sé sagt við því,
ef karlmenn gera það. Ennþá er
það uppreisn gegn almennings-
álitinu fyrir kvenmann að reykja
úti á götu. Enn eitt súrt eplið,
sem þið verðið að bíta í, kven-
mennirnir.
Og annað bréf í sama dúr:
....Og viltu svo benda þessum
stelpum (--------bréfritari er hér
að tala um ungpíur Reykjavíkur) á,
að það spillir ósegjanlega fyrir
þeim, þegar þær sjást jóðla tyggi-
gúmmi, svo ég tali nú ekki um þær
lægst settu á vitsmunasviðinu, sem
spúa út úr sér stórum jórturkúlum.
Ef svo ótrúlega hefur viljað til, að
þessar blöðruskvisur hafa verið
snoppufríðar, áður en þær settu upp
i sig tyggigúmmiið, þá hverfur gjör-
samlega öll snoppufegurðin, þegar
þær byrja að blása. Þið gangið ekki
í augun á neinum með þessum
blástri, stelpur minar....
Doremi.
Eiga börnin að biðja
bænirnar sínar ... ?
Kæri Póstur.
Mig langar að leggja fyrir þig
vandamál, sem hefur valdið mér
miklum áhyggjum. Dóttir mín giftist
fyrir nokkrum árum, og nú eiga
þau hjónin tvö lítil börn, myndar-
legustu og gáfuðustu börn, og ég er
slolt amma. Ég hef yfirleitt aldrei
skipt mér neitt af uppeldinu, en nú
langar mig vissulega til þess að opna
munninn.
Tengdasonur minn gengur með
einhverjar guðleysisgrillur, og það
má ekki kenna börnunum að lesa
bænirnar sínar. Mér finnst ég endi-
lega þurfa að skipta mér af þessu.
Mér finnst það svo sjálfsagt, að
börnin séú alin upp í góðri guðs-
trú. Hvað finnst þér að ég ætti að
gera, Póstur góður? Amman.
--------Til þessa hefur það eng-
an skaðað, þótt hann læsi bæn-
irnar sínar, nema sfður væri.
Mér finnst þetta óþarfa fyrirtekt
í honum tengdasyni þínum. Það
er börnunum svo éíginlegt að
eiga sér guð, hvort sem þau svo
afneita honum, þegar þau kornast
til vits og ára, eða ekki. Hún
dóttir þín hefur alizt upp f góðri
guðstrú, og ekki virðist það hafa
spillt fyrir henni — tengdasonur
þinn kaus hana samt. Almættis-