Vikan - 28.06.1962, Blaðsíða 42

Sirius
er stjarnan mín
Læknirinn ... Frh.
eina, litla orð var þrungið slikri ör-
væntingu og sársauka, að hún vissi
sig samstundis varnarlausa fyrir. I
næstu andrá fann hún hann vefja
sig örmum. Og hún vafði hann örmum
í mót af trylltri ástríðu. Hún.hugsaði
ekki, en allur líkami hennar þráði af
heitum ofsa að mega njóta hans aftur.
Hann fann heitar, þvalar varir
hennar titra er þær læstust að munni
hans i sárum kossi, fann hvernig all-
ur iíkami hennar skalf og nötraði.
— Eva .... Eva, ástin mín ....
Sjálf varð hún þess ekki vör að
hún grét, en tár hennar féllu á hend-
ur honum. Hann hrökk viö og sleppti
tökunum.
— Við skulum ekki segja neitt,
kjökraði hún. Eg skil ....
Hann fann til sársauka; hann þráði
það eitt að mega taka hana í faðm
sér.
— Ég veit að það er þýðingarlaust
að b.öja þig fyrirgefningar, hvislaði
hann.
Hún hristi höfuðið og tók báðum
hondum fyrir andlit sér. Hann varð
aö taka á öllu sem hann átti til, að
hann tæki hana ekki aftur í faðm
sér. Honum var það ljóst, að hann
mátti ekki iáta undan enn einu sinni.
Hann varð að reyna að ná valdi yfir
pessum óstýriiátu tilfinningum sínum.
Hvaða þýðingu hafði E'va eiginlega
fyrir hannV Unni hann henni i raun
og veru, eða var þetta bara ástríða?
Hann unni Lilian .... Lilian, sem
ailtaf var einmana.
— Ég skil þetta ekki, Eva, mælti
hann. Én vitanlega er það ekki nein
aisökun.
— Þú elskar hana, er það ekki,
spurði hún, en tók ekki hendurnar
frá andlitinu.
— Víst geri ég það, svaraði hann
seinlega. En á allt annan hátt. Hún
er móðir dóttur minnar, eiginkona
mín, sem ég heí heitið að elska i bliðu
og stríðu. En ég get ekki gert hana
hamingjusama. Eg vanræki hana. Og
nú . . . . nú geri ég þig lika óhamingju-
sama, Eva. Eí þú aðeins gætir ímynd-
að þér hve innilega ég fyrirlit sjálf-
an mig.
Hann þagnaði við. Tók að ganga
um góif. Lífið var flókið og erfitt
viðiangs — ekki það líf, sem heyrði
starfinu til, heldur hinn þátturinn.
nonum fannst sem Það mundi verða
auðveidara að hjálpa öðrum en sjálf-
um sér.
— E'inar .... ég verð að íara héð-
an.
Rödd hennar var eins og neyðar-
óp. Hann nam staðar frammi fyrir
henni.
— Þú fyrirlítur mig, og það skil
ég vel. Þú hefur fyllstu ástæðu til
þess. Ég veit að það er hræðilegt,
sem ég hef gert þér. Og ég vildi allt
tii vinna, að geta bætt fyrir það með
einhverju móti.
— Heldurðu að það væri unnt að
koma því þannig fyrir aö ég fengi
að fara?
Hann reyndi að koma einhverju
skipulagi á hugsanir sínar.
— Ekki fyrr en ráðningartíminn
er útrunninn. I október. Annars
mundi það eyðileggja alla þina fram-
tíð í starfinu, er ég hræddur um.
Framhald í næsta blaði.
Plötur og dansmúsík.
Framhald af bls. 24.
eftir að heyrast þegar Let me in
verður leikið í óskalagaþáttum út-
varpsstöðvanna, en síðara lagið er
vel flutt, góður söngur og undir-
leikur.
ARGO-hljómpiata, sem fæst i
Drangey, Laugavegi 58.
Ricky Nelson: Young world og
Summertime. Fyrra lagið á plötunni
hefur þegar náð miklum vinsæld-
um hér á landi þegar þetta er ritað,
það er mjög svipaður andi yfir lag-
inu og var yfir Travelin man, sem
Ricky gerði frægt fyrir einu ári.
Þetta er með skemmtilegri plötum
þessa 22 ára gamla söngvara, hon-
um fer stöðugt fram þó að fram-
farirnar séu hægfara. Það er ekki
tekið fram á plötunni hvaða hljóm-
sveit aðstoðar en undirleikur hljóm-
sveitarinnar er afburða góður og út-
setning Iagsins mjög vel gerð.
Síðara lagið er hið gamalkunna
Summertime úr Porgy og Bess og
hefur það verið fært í rokkbúning.
Söngur Ricky er allgóður, en mað-
ur á ekki gott með að sætta sig við
þá ineðferð, sem þetta gullfallega
lag fær i þessari nýju útsetningu
veinandi gítara og tillirigðalauss
söngs. Imoerial hljómplata, sem fæst
i Drangey, Laugavegi 58.
MANADAR
í hverjum mánuði.
42 VIKAN