Vikan - 16.08.1962, Side 13

ER EIN2
LOWBUNUM
TEKST
EKKI ÚÐ
FLÝJCl
wanoc
Úr viðhafnarsalnum, sem byggður var við þær byggingar, er fyrir voru, þá er Bessastaðir voru
gerðir að bústað Forseta Isiands. Þetta er glæsilegt lierbergi búið vönduðum húsgögnum, og
myndum eftir marga af fremstu listamönnum þjóðarinnar.
Einkaskrifstofa forsetans. Herbergi þessu var áður skipt í tvennt, — þegar Grímur Thomsen sat
á Bessastöðum var hér til dæmis bæði skrifstofa hans og svefnherbergi. Hér vinnur forsetinn að
sínum persónulegu hugðarefnum í afar fögru umhverfi, svo sem sjá má á myndinni. Hinn glæsi-
legi húsbúnaður er ýmist í eigu ríkisins eða einkaeign forsetans.
Rætt vsð
frú Sólveigu Eggerz
Pétursdóttur
listmálara.
Annars er margbreytileikinn beztur.
— Hvað er um nám yðar að segja?
— Ég byrjaði að læra i Myndilistarskólanum
sem krakki og hafði af því bæði gagn og gaman.
Á ungum aldri fluttist ég til Bretlands með for-
eldrum mínum og gekk þar á listaskóla í London
um skeið. Um þær mundir kynnlist ég mannin-
um mínum og gifti mig og batt það enda á frek-
ara nám.
— Vinnið þér að nokkru sérstöku núna?
— Það get ég varla sagt. Ég er nýkomin norð-
an úr Víðidal, þar sem ég hef dvalizt undanfar-
ið með manninum mínum, og málaði ég þar all-
mikið. Svo fór ég ekki i'yrir alls löngu til Þing-
valla, í Þórsmörk og alla leið austur á Síðu og
málaði talsvert á öllum þessum stöðum. Þetta
voru mestmegnis vatnslitamyndir, en auk þess
hcf ég að undanförnu unnið að nokkrum olíu-
málverkum.
— Að lokum langar mig til að vikja aftur að
kortagerðinni, frú Sólveig, og vita, hvort þér
ællið að halda lengra á þeirri braut.
— Það fer eftir því, hvernig undirtektir verða.
Ef Bessastaðakortin hljóta vinsældir og seljast
vel, get ég hugsað mér að halda þessu eitthvað
áfram. Einkum hefði ég áhuga á, að gera myndir
af gömlum íslenzkum bæjum og koma þeim á
kort. Þessir gömlu bæir eru nú óðum að hverfa,
en þeir eru bæði listræn og menningarleg verð-
mæti, sem okkur er skylt að varðveita með ein-
hverjum hætti. Ég álit, að það verði einna bezt
gert með þvi að mála þá, áður en það er um
seinan, eftir sönnum fyrirmyndum en ekki út
í loftið eins og ýmsir gera sér leik að. G. A.
VIKAN 13