Vikan - 06.02.1964, Qupperneq 41

komið málum, er ekki í fyrstu
rcjð hjá unga fólkinu, heldur hjá
því þjóðfélagi, sem ekki hefir
betur dugað til þess að veita því
hjálp á eríiðu tímaskeiði. Og
stöðugt verður sú spuming
þyngri á metunum hvort þjóð-
fólagið sjálift taki ekki þátt í því
að gera hinum ungu erfitt um
aSí tileinka sér lieiit siðgæði og
lifa verðmætu, sómasamlegu
lífi“.
En biskuparnir stóðu ekki
einir — meir en þrjú þúsund
kennarar sendu einnig sína álits-
gerð um ástandið og norskar
konur sendu Stórþinginu einnig
sína álitsgerð.
Meðan þessu fer fram hjá ná-
grönnunum, það er að menn taka
að hugsa út í það hvernig þjóið-
félagið afsiðar æskulýðinn — og
gera tilraun til að taka aðra
stefnu, þá situr allt við það sama
hjá oss. Mér var nýlega tjáð af
fróðum manni að barn hafi ver-
ið fermt eftir tveggja daga und-
irbúning. Foreldrarnir vildu það
og prestur lét til leiðast. Hér
hallast ekki á. Kirkjan — leik-
menn og prestar — standa sam-
an í því að bregðast æskulýðn-
um, koma fermingunni af áður
en unglingarnir gerast of ódælir,
í stað þess að fylgjast nokkuð
með þeim á hinum erfiðu árum.
Og þeir eru fermdir í bunkum.
Fermingin er afgreidd eins og
fiskvinna í frystihúsi, enda er
andrúmsloftið svo kalt í kirkj-
unni að útlendingar, sem ekki
skilja málið, finna til kuldans í
vorum vel hituðu kirkjum, og
hafa orð á þessu ástandi.
Hvar er siðfræSin?
Fyrir kemur að ungt fólk spyr
eftir siðfræði, það vill vita hvað
sú fræðigrein fjallar um. Nú er
nóg til af slíkum bókum á mál-
um frændþjóða vorra í Vestur-
Evrópu, og auðið að benda á þær
bækur. En svo er um erlent efni
að það fær miklu minni viðfestu
en það sem er á móðurmálinu.
Hvað hafa höfundar vorir •—
kirkjulegir og leikmenn skrifað
um þetta efni? Til eru að vísu
bækur, sem hafa siðfræðilegt
gildi (t. d. Athöfn og uppeldi,
eftir dr. Matthias Jónasson) en
áherzlan liggur þó í öðru, sem
eðlilegt er.
Það svar, sem maður fær í
bókaverzlunum, er í stuttu máli
á þessa leið: Siðfræði er ekki
til. Hvers vegna ekki? Sennilega
af því að það yrði með öllu til-
gagnslr.ust að skrifa slíka bók,
því enginn vildi gefa hana út
og fáir lesa. Hjá frændþjóðum
vorum er hins vegar nóg til af
bé'kum handa æskulýðnum um
þessi efni.
„Unslingarnir sjálfir"
Ekki má gleyma því svari, sem
ég heí sjálfur fengið frá ungu
fólki um orsakir „Þjórsárdals-
viðburðanna“. Unglingarnir eiga
nokkra sök sjálfir. Til eru á ís-
landi fyrirmyndarmenn — hvers
vegna líkizt þið ekki þeim? Til
er líka góður félagsskapur —
hvers vegna eruð þið ekki þar?
Eða búið sjálf til nýjan, góðan
félagsskap? Ég vona og veit að
þið getið orðið föðurhetrungar
— oftast þarf ekki mikið til —
en án fyrirhafnar verður það
ekki. Þið þurfið ekki aðeins að
geta varizt afsiðuninni —, í út-
varpi, sjónvarpi, kvikmyndum,
sorpritum o.fl. Nýtt land þarf að
nema og græða það, sem orðið
er að auðn. Guð hefir skapað
svo mikið gott í ykkur og handa
ykkur að. engin skynsamleg
ástæða er til að verða að síð-
lausum skríl. Fylgið góðum og
lærið gott. Þar með skapið þið
góðan félagsskap og leggið
grundvöll að gæfusömu lífi.
Jóliann Hannesson.
MILL J ÓN AMÆRIN G-
UR í ÞJÓNUSTU
ROOSEVELTS
FKAMHALD AF BLS. 9.
óánægðir með hann. En það
merkilega gerðist, að báðir aðil-
ar urðu fljótlega á einu máli um,
að Joseph Kennedy hefði vissu-
lega verið ómissandi maður i
þetta vandasama embætti. Sam-
starfsmenn Roosevelts skildu
strax, að Kennedy ætlaði að
vinna verk sitt vel og kauphall-
armenn fundu að löggjöfin var
eftir allt saman mjög heppileg
og voru hæstánægðir með eftir-
litsstjórn Kennedys. Var þetta
raunar í eina skiptið, alla stjórn-
artíð Roosevelts, að stuðnings-
menn forsetans og andstæðingar
urðu á einu máli um umbóta-
ráðstöfun hans. Þetta var ekki
sízt að þakka framkomu Kenn-
edys.
Milljnóamæringurinn óx veru-
lega í áliti hjá Roosevelt eftir
þessa glæsilegu frammistöðu og
var þegar ætlaður aukinn frami.
Skipulagshæfileikar Kennedys
voru óumdeilanlegir. En hvergi
átti eítir að reyna jafn mikið á
þessa hæfileika hans og eftir að
Roosevelt kvaddi hann til að
endurskipuleggja kaupskipaflota
Bandaríkjanna. Það virtist raun-
ar vera mál manna, að enginn
væri heppilegri í starfið en
Kennedy. Þingið gekk svo langt
í því að sýna honum traust sitt,
að það samþykkti, gagnstætt
venju, að milljónamæringurinn
mætti halda hlutabréfum sínum
í þeim fyrirtækjum, skipafélög-
um eða skipasmíðastöðvum, sem
hefðu viðskipti við stjórnina eða
ættu ef til vill einhverra hags-
muna að gæta gagnvart þeirri
nefnd sem hann átti að stjórna.
Verkefni nefndarinnar var
ónvenjulega flókið og erfitt að
/anL
ASTER
Specifique Traitement
kemur í veg fyrir blóðsókn til augnalokanna, lífgar blóðrásina
og fjörgar vöðvana í augnalokunum.
Berið Lancaster Specifique Traitement
í kringum augun rétt áður en þér far-
ið að sofa og komið i veg fyrir að þér
fáið bauga eða poka í kringum augun.
/AN^/
ASTER
ÚTSÖLUSTAÐIR. — REYKJAVÍK: Tíbrá,
Gjafa- og snyrtivörubúðin, Orion, Holts-
Apótek, Tjarnarhárgrciðslustofan. —
AKUREYRI: Verzlunin Drífa.
allra dómi. Flestir töldu það vera
minnst tveggja ára verk, en
Kennedy var gefið eitt ár, enda
mikið í húfi vegna styrjaldar-
innar. Hann lauk því á tíu mán-
uðum. Niðurstöður hans voru
síður en svo jákvæðar. Hann gaf
meðal annars þá yfirlýsingu, að
hann myndi framvegis banna
börnum sínum að ferðast með
bandarískum farþega- eða vöru-
flutningaskipum. Átti þetta að
undirstrika það álit hans, að
verzlunarfloti Bandaríkjanna
væri í niðurníðslu.
Þessi og önnur stóryrði hans
voru sízt til þess fallin að vekja
trú á því, að hann gæti orðið
góður sendiherra. Roosevelt
hafði í huga að skipa hann am-
bassador Bandaríkjanna í Stóra-
Bretlandi, Forsetann vantaði í
starfið mann, sem hafði vit og
þekkingu til að taka upp samn-
inga við Breta um hinar miklu
stríðsskuldir þeirra við Banda-
ríkin. Kennedy hafði sýnt, að
hann var þrátt fyrir hvassyrði
sín, snjall samningamaður.
Framan af var hinn nýskipaði
ambassador í miklu dálæti hjá
Bretum. Hann varð einnig þekkt-
ari og vinsælli í Bandaríkjunum
en nokkru sinni fyrr. Ástæðan
fyrir því var fyrst og fremst sú,
að bandarísk blöð, einkum tíma-
rit, skrifuðu mikið og lofsamlega
um hann og fjöí'skyldu hans,
enda gáfu brezku blöðin ærið
tilefni til þess. Þau tóku á móti
ambassadornum með þeim um-
mælum, að hann væri glæsileg-
asti Bandaríkjamaðurinn, sem
farið hefði yfir Atlantshafið síð-
an á dögum Lindbergs. Hann var
kallaður „Jolly Joe“ sem rnætti
útleggja sem „Káti Jói“ og gerði
allt vitlaust þegar honum tókst,
nokkrum dögum eftir komu sína
til Bretlands, að leika „hole in
one“ í fyrstu þátttöku sinni á
brezkum golfvelli. „Stórkostleg
byrjun“, æptu brezku blöðin með
stærsta fyrirsagnaletri sínu. Þá
vakti barnahópur Kennedy-hjón-
anna ekki svo litla athygli, níu
talsins. Eitt af bandarísku viku-
ritunum fullyrti, að frú Kennedy
hefði skjalasafn til að hafa reiðu
á vitneskju sinni um barnasjúk-
dóma krakkanna níu, bólusetn-
ingar, tannviðgerðir og þess hátt-
ar og klæddi þau öll í samlit
baðföt til að eiga auðveldara með
að telja þau á baðströndinni.
Vikuritið Time fullyrti, að Kenn-
edy hefði sagt við Bretadrottn-
ingu, að hún væri „allra lag-
legasta hnáta“ og að drottning-
in hefði orðið upp með sér af
hrósinu. Þegar ambassadorinn
sagði á fundi með klæðskerum
í Lundúnum að enskar buxur og
sokkar væru að hans dómi of
há og skyrturnar of síðar, voru
ummæli hans birt í rammafrétt-
um á forsíðum hundruða dag-
blaða. Vegna vinsælda hans er-
VIKAN 6. tbl. —