Vikan - 04.08.1966, Blaðsíða 14

lilllllll
■ : ' y:
iÉIÉlll;;;
'stmMS'm'
ÍWMÍMW:
Wmmmm

ðjM
: t •.
;V.: T:

'/V'# /
ér
M

■ ■ ■ ;

*

'■
Kristmynd sem varð tveggja
manna bani
.lörgen Rosteck heitir nítján
ára gamall listmálari í Bremen
í Þýzkalandi. Hann naut lítillar
alþýðuhylli og fáir töldu verk
hans nokkurs virði. Varð honum
því að jafnaði lítið ágengt, er
hann gekk á milli húsa og bauð
myndirnar til sölu. Kjör hans
voru kröpp, enda bjó hann með
iinnustu sinni, Marion Weigel, og
áíti með henni harn.
Meðal teikninga hans var eitt
af Kristi, nokkuð sérstætt í stíl,
og taldi Jörgen það hezt verka
sinna. Hann hafði unnið að henni
í viku samfleytt, jafnt nætur sem
daga. Svo gekk hann á milli
manna með Krist sinn og reyndi
að selja. En enginn vildi kaupa.
Einn stakk tuttugu mörkum í
hendina á Jörgen. Annar skamm-
aði hann:
— Hversvegna vinnið þér ekki
eins og allir aðrir, ungi maður?
Iíann gafst upp í þetta sinn,
en skömmu síðar lagði hann aft-
ur af stað með myndina, enda
skorti þau Marion fé og húseig-
andinn, sem þau Ieigðu hjá, hafði
hótað að henda þeim út, ef þau
drægju lengur að greiða leiguna.
—■ I dag sel ég myndina, sagði
Jörgen hughreystandi við Mar-
ion, áður en hann gekk af stað.
Klukkan tvö um daginn kom
Jörgen aftur heim. Þá var hann
þögull og fölur.
— Hefurðu fengið peninga?
spurði Marión og hélt að honum
hefði tekist að selja myndina.
Hann tók ekki undir spurning-
una, en bauð Marion á lítið veit-
ingahús þar skammt frá. Hann
pantaði drykk og sagði svo:
— Nú verður þú að vera dug-
leg stúlka, því dálítið hræðilegt
hefur komið fyrir.
Marion skildi ekki við hvað
hann átti. Hann sat og þagði. Að
lokum sagði liann:
-— Þær eru báðar dánar. Ég
skil það ekki.
— Hverjar eru dánar? spurði
Marion skelfd. Hvað ertu að tala
um?
— Alma Schiitt og Karin.
Hin fyrrnefnda var stjúpmóðir
Jörgens en hin dóttir hennar.
■:
m
Ein skelfilegasta uppgötvun,
er vestrænir menn gerðu í
sambandi við Kóreustríðið, var
vitneskjan um hinn svokallaða
heilaþvott, sem kommúnistar til-
einka sér. Fangar úr liði Sam-
einuðu þjóðanna, einkum banda-
rískir, urðu að þola hinar hrylli-
legustu andlegar og líkamlegar
pyndingar, sem smátt og smátt
brutu niður mótstöðuafl þeirra
og fengu þá til að segja allt sem
þeir vissu um stríðsfyrirætlanir
landa sinna. Margir urðu öryrkj-
ar æfilangt eftir meðferðina, sem
þeir fengu í klóm hinna aust-
rænu manndýra.
Þegar Bandaríkjamenn hófu
þátttöku í Víetnamstriðinu, gerðu
þeir ráð fyrir — og sjálfsagt ekki
að ástæðulausu — að Víetkong-
menn myndu láta stríðsfanga
svipaðri meðferð og tíðkuð var
hjá skoðanabræðrum þeirra í
Kóreu.
Til þess að búa hermenn sína
undir það, sem þeir geta átt von
á, ef þeir falla í hendur víet-
namskra kommúnista, hafa
bandarísk hernaðaryfirvöld því
komið sér upp sérstökum æfinga-
búðum í nánd við borgina Col-
umbus, og heitir staðurinn Fort
Benning. Æfingarnar, sem þarna
fara fram, eru mjög svo sérstæð-
ar, því þær eru fólgnar í því að
venja hermennina við alskonar
pyndingar, sem trúlegt er að þeir
vcrði að þola ef þeir verða hand-
teknir af Víetkong.
Það skal tekið fram, að að-
eins sjálfboðaliðar eru við æfing-
ar í Fort Bcnning, sem dátarn-
ir í gríni kalla,, Hamingjubúð-
irnar“. Hver hermaður er æfður
í tuttugu og þr jár vikur samfleytt
— ef hann heldur vistina svo
lengi út — og grundvallarregl-
an er: Sofðu og hvíldu þig hverja
mínútu, sem þú færð Iausa, til
að búa þig undir pyndingar næsta
dags.
Búðirnar eru byggðar sem ná-
kvæm eftirlíking af kommúnísk-
um fangabúðum, og kennararnir
bera norður-víetnamska einkenn-
sbúninga og útbúnað í samræmi
við það. Frí er aldrei gefið og
þeir, sem inn í búðirnar koma,
verða að hugsa um það eitt að
halda út þessar tuttugu og þrjár
vikur. Flestum þeirra tekst það
ekki.
Til frekari skýringar má til--
færa noklcur dæmi um æfingarn-
ar:
„Fangarnir“ eru látnir standa.
Einn „fanganna“ yfirheyrður af
Víetkongmanni“ (með hatt). Yf-
irheyrslurnar eru hafðar óhemju
langar og þreytandi.
„Fangarnir“ eru látnir liggja tjm-
unum saman á hnjánum á trjá-
bút með útréttar hendur. Ef ein-
hver þeirra dettur eða hreyfir
sig úr þessum stellingum, fær
hann heldur ómjúklega meðferð.
Námskeið í
pindingum
„Víetkongmenn“ halda „fanga“
föstum með hálstaki og einn þeirra
slær hann fyrir bringspalirnar,
ef hann svarar ekki sem þeim líkar.