Vikan - 28.09.1967, Síða 18

EEEESIalalaEEESIaíaEEÉilaíaía
ÞÆTTIRUM
GRÍM THOMSEN
OG
MAGDALENU
THORESEN

IsIsIelsEÉiIslBlalsEBlslalálsIstals
2. HLUTI
Krlstmund Bjarnason
m.
Grímur lauk meistaraprófi með miklu lofi vorið
1845. Að því loknu brá hann sér enn heim til íslands
og hefur lítt þurft að kvíða heimkomunni að unn-
um svo frækilegum sigri, þótt á öðrum vettvangi
væri en foreldrarnir höfðu ætlað honum. Hann
hafði raunar einatt þótt hótinu kotrosknari en efni
stóðu til. Guðrún systir hans lét þess getið árið áður
að af honum „hefði stundum staðið gustur“. Skap
foreldra hans hafði mýkzt, eins og hann mun hafa
grunað. Þorgrími er tjóst, að strákur hefur komið
„nafni á þetta sitt fyrirtæki“, en ef til vill er hon-
um allur kostnaðurinn hugstæðari. Hann verður
þess nefnilega brátt áskynja, að enn muni eitthvað
vera loðið við fjármál meistarans, enda þótt hann
hafi leynd á, meðan hann er í föðurhúsum. Það er
ekki fyrr en á árinu 1846, að Finnur Magnússon
ritar gultsmiðnum og nefnir sitthvað af skuldum
Gríms. Séra Ámi í Görðum, hinn gamli lærifaðir
hans, hefur reynzt hollur ráðgjafi. Prófessorinn
ymprar mjúklega á við Þorgrím, að hann greiði
„undirhald” Gríms „frá 20. júlí 1844 til þess sein-
ast í apríl 1845“ eða til þess hann sneri til föður-
húsanna aftur.
Brytanum verður bumbult af þessum bita, sem
hann hafði áður heitið að kingja ekki. Þrátt fyrir
miklar áhyggjur getur gullsmiðurinn ekki gerzt
sá ódrengur að launa hjálpsemi Finns við soninn
með því að neita að greiða skuldir hans. En Finn-
ur er svo hygginn — ef til vill að undirlagi séra
Árna og Gríms — að gefa Þorgrími skuldirnar
inn í smáskömmtum, en sem kunnugt er hefur
slíkt ekki eins hastarlegar verkanir. Lauk þeim
málum svo, að Þorgrímur greiddi allt, en var að
því að minnsta kosti til ársins 1848.
En hér er farið fram í söguna. -— Meistarinn
er kominn heim, og er sláttur á piltinum. Hann
bregður sér norður í land til að hitta móðurbróð-
ur sinn. Farareyrir hans hefur líklega ekki verið
rífur, því að hann krakar í „smálán“ hjá amt-
manni, sem næst tveim kýrverðum þess tíma, en
smáskildingur á heimsborgaravísu, þótt öðrum aug-
um sé litið á á Álftanesinu. Hann mun hafa haft
mV DÖKKAN i
18 VIKAN 3ð-tbI'