Vikan - 21.12.1967, Blaðsíða 12

fótunum bar hún silfurlita skó. Þeir voru ekki
málaðir heldur saumaðir með fíngerðum
sporum.
— Það hljóta að hafa verið álfameyjar,
sem saumuðu þessa skó, sagði mamma.
— Eða mýs, sagði Christabel, sem var elzt.
Elísabeth, sem var yngst, var að virða fyrir
sér fíngerðu sporin. — Alfamýs, sagði hún.
Það halda eflaust margir að það sé gott og
gaman að vera yngst, en Elísabeth fannst það
síður en svo. Systkini hennar voru stöðugt að
segja henni, hvað hún átti að gera eða ekki
gera, allan daginn, og hún var alltaf skilin
eftir eða látin bíða.
— Þú getur ekki komið með, þú ert svo
lítil, sagði Christabel.
— Þú nærð ekki, þú ert svo stutt, sagði
Godfrey, sem var eini bróðirinn.
— Þú kannt ekki að spila, þú ert svo mik-
ið flón, sagði Josie. Josie var ekki nema tveim
árum eldri en Elísabeth, en hún lét aldrei
sitt eftir liggja.
Christabel var átta ára, Godfrey sjö, Josie
sex, en Elísabeth var aðeins
fjögra ára, og mjög ólík hinum j
bcrnunum. Þau voru grannvaxin, hún
var feit, þau vor|) háfætt, en hún
hafði ósköp stutta *fótleggi, hár
þeirra var liðað,' Hennar slétt, þau
voru bláeygð, en[a^)gu hennar voru
grá, og mjög gjöfn á að fyllast af tár-
um. Þau óku á tvfhíólum, Christabel á
grænu, Godfrey dírauðu og Josie á dökk-
bláu. Elísabeth átW.gamalt þríhjól, sem máln-
ingin var öll dottin-.af, og það ískraði ámát-
lega í hjólunum. f !
Enginn vissi hvaðan hún kom. — Mamma
ykkar hlýtur að hafa átt hana, þegar hún
var barn, sagði pabbi, en mamma mundi
ekki eftir því.
— Hún hlýtur að hafa komið með pabba
ykkar að heiman, með jólaskrautinu, sagði
mamma, en pabbi kannaðist ekkert við það.
Frá þvi börnin mundu eftir sér hafði álfa-
brúðan verið á jólatréstoppnum á hverjum
jólum.
Hún var sex þumlungar á hæð, klædd
hvítum, fíngerðum kjól, sem var alsettur
k glitrandi perlum; hún var með silfurlita
jp^„.... vængi og á höfðinu hafði hún silfur-
fljpas^, Iita kórónu, glitrandi daggardropi
InBgag^, úr gleri hékk fram á ennið; í
hendinni hélt hún á silfur-
'ÍMBHmLiKÍBl litum töfrasprota, og á
— Letibykkja, kotlaði Christabel, um leið
og hún þaut framhjá.
— Skjaldbaka(í'sapði Godfrey.
— Bleiubarn, sggði Josie.
— Ég er hvorlci l^tibykkja, skjaldbaka
eða bleiubarn, sagði Elísabeth, en þau
heyrðu það ekkþ 'pau voru á fleygi
ferð niður brekkuna,. Iz - z(s - íz, ískr-
aði í hjólinu henrian, og augun fyllt-
ust af tárum. {, *
Fram^iald á bls. 29. JmI

* í'$!
111 f '4 •
l'liÁ 4 M .É M
U 'i: ijik. í: ‘l. jw ¥ j m
i 'ik kk ,11 Hgk k'm { jl Jjj
12 VIKAN “■tbl