Vikan


Vikan - 15.02.1968, Blaðsíða 36

Vikan - 15.02.1968, Blaðsíða 36
Trlplax 65MLF01 Hvar sem glæsiJciki, yndisþokki og hæfni mætast þar er Marlboro! Hin UOTH ORÖF Framhald af bls. 17 sókn til að komast að því hvort glæpur hafi átt sér stað. Ef ég rekst á eitthvað sem bendir til þess mun ég láta þær upplýsing- ar ganga til yðar. — Mér þykir verst ef eitthvað hefur farið framhjá okkur. Hvað á að hafa gerzt? — Skjólstæðingur okkar ósk- ar að fá fulla sönnun fyrir því að fráfall frú Phelps hafi verið slys. Walmo starði á hann. ■— Slys! Drottinn minn hún drukknaði! — Hjálparlaust, það er það sem ég á að komast að. — Heyrið þér nú. Það voru engin merki um ofbeldi á henni. Ég læt það ekki viðgangast að Pétrar og Pálar komi hingað og æsi fólkið upp.... — Þetta mun fara mjög hljótt, sjeriff. Breckenridge opnaði svarta skjalatösku og rétti nokk- ur blöð yfir borðið. — Þetta er dulargervi mitt. Þessi skjöl gáfu til kynna að Breckenridge væri fulltrúi tryggingarsambands norðurríkj- anna, og þar var meðal annars formleg beiðni um rannsókn og skýrslur um fráfall Lucille Horne Phelps í sambandi við tryggingu nr. þetta og þetta að upphæð 25.000.00 dollarar með sérstakri tilvísun um tvöfaldar bætur, fyr- ir fráfall af völdum slyss, sem ógiltist ef um sjálfsmorð væri að ræða. — Sjálfsmorð? spurði Walmo hranalega og svo birti yfir hon- um. — Auðvitað. Spyrjið bara. Þetta var ekki morð og það var ekki sjálfsmorð. — Það er einmitt það sem við verðum að segja skjólstæðingi okkar, eftir að rannsókn er lok- ið. En við höfum tekizt á hend- ur að grennslast fyrir um það. — Einhver að kasta peningum ofan í hít. Hver? Breckenridge hikaði. — Ég skal segja yður það sjeriff, þótt lögum samkvæmt þurfi ég þess ekki. Það er ungfrú Barbara Horne, yngri systir hinnar látnu. — Ég sá hana víst við jarðar- förina. Hvar fékk hún svona fáránlega hugmynd? — Ég veit það ekki. — Eruð þér einn um þetta? — Já. — Þekkið þér lögleg sönnun- argögn, ef þér rekizt á þau? Augnaráð Breckenridge var svo hörkulegt að Walmo hnykkti við. — Sjeriff, ég hef verið á lögregluskóla fullan tíma, unnið hjá C. I. C. og sex ár sem lög- regluforingi. — Hversvegna hættuð þér því? — Skiptir það máli? — Þetta er bara venjuleg for- vitni. — Ég var í borgarlögregluliði, sem stóð sig fyllilega samkvæmt ströngustu kröfum, mjög gott, samkvæmt einkunn F. B. I. svo urðu kosningar og skipt um borgaryfirvöld og pólitíkusarnir skiptu um í efstu röðum lög- regluliðsins, létu fá nýja lögfræð- inga í efstu stöður og tókst að koma öllu í skítinn á um það bil einu ári. Ég hef verið í þessu starfi í tvö ár. Ég vil heldur hafa lögreglustjörnu, en þeir voru svo óánægðir þegar ég sagði upp að þeir skitu mig út, þegar ég fór. Ég kann fullvel reglurnar um sönnunargögn, ég veit hvern- ig gangurinn er. — Þetta var bara forvitni. Allt í einu brosti Breckenridge. Brosið var jafn óvænt og harkan andartaki áður. Það var ótrú- lega hlýtt og vingjarnlegt. — Ég skal reyna að ljúka þessu af fljótlega. Ef þér vilduð leyfa mér að sjá gögnin og gefa mér nauð- synlegustu upplýsingar ... ef þér eruð ekki of önnum kafinn. — Ég skal með ánægju hjálpa yður eins og ég get, sagði Walmo glaðlega. Barbara Horne var aftur kom- in til Motel Kaminu, um hálf fjögur. Hún vonaði að hún hefði ekki móðgað Jason og Bonny Yates. Þau höfðu viljað bíða og hjálpa henni að taka saman fögg- ur sínar og fara með hana út að húsi sínu, við vatnið, austast í borginni og hétu henni að fá alla gestaálmuna fyrir sjálfa sig. Og Kelsey Phelps hafði virzt áfram um að hún þægi þetta. Að lokum varð hún að beita næstum hörðu, áður en þau gáfust upp og fóru. Hefði það ekki verið vegna um- mæla Lucille um vinahóp Kels- eys hefði verið erfiðara að neita. Hún mundi eftir þessu úr bréfi frá henni: — Þegar maður hefur kynnzt þeim öllum nógu vel verður manni loksins ljóst að þau eru bara afskaplega vel þvegin, glæsileg og fyndin dýr. Þetta hafði allt virzt svo óraun- verulegt. Allir vinir Kelsey Phelps höfðu hagað sér eins og Lucille hefði dáið af slysförum, í stuttu ferðalagi, óviðráðanleg- um aðskilnaði frá sínum elskaða eiginmanni. Og það var engin uppgerð í sorg Kelseys, hann virtist yfirkominn. Augun voru starandi og hreyfingarnar óviss- ar. Samkvæmt þessu langa og illa stílaða samúðarskejdi, frá for- eldrum Kelseys, voru þau ein- hversstaðar á miðju Indlands- hafi á leiðinni til Bombey. Og nú var Lucille jarðsungin í grafreit Phelps, áreiðanlega síðasta staðn- um, sem hún hafði búizt við. Eftir stundarkorn, þegar hún AUs staöar sömu gæðm, sem gert hafa Marlboro leiðandi um allan heim: Amerískt tóbak - Amerísk gæði, úrvals filter. Filter • Flavor • Flip-Top Box iirll) n l'O 36 VIKAN 7 tbl-

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.