Vikan - 28.03.1968, Blaðsíða 9

SVIPMYNDIR ÚR
2. HLUTI
TEXTI: GYLFI GRÖNDAL
Tuttugu og fimm metra há obel- SéS í gegnum súlnaskóginn í
iska í Lúxor. Karnak.

íx \s\'
merki í Ijósi dagsins; standa viS
sfinxinn og horfa upp eftir honum;
gera sér í hugarlund, hvernig and-
lit hans muni hafa litið út, áður en
það var skemmt. Á skrautsýning-
unni í gærkveldi virtust augu hans
lukt, en það hefur verið sjónblekk-
ing. Þau eru galopin, — þessi augu
sem hafa séð sólina rísa við fljót
lífsins í fimm þúsund ár. Hér hafa
Napoleon, Caesar og Alexander
mikli kropið í kvikum sandinum,- lit-
ið síðan upp — í kyrr augu eilífs
dauða.
Við stöndum við Keops-pýramíd-
ann: steinn við stein, stall af stalli.
Gaman væri að klifra upp á topp-
inn! Til skamms tíma var ferða-
mönnum leyft það, en nú er slík
fjallganga bönnuð. Maður lætur sér
nægja að taka upp lítinn stein til
minja og stinga honum í vasann —
til að setja í stofuna, þegar heim
kemur. Annars þarf ekki áþreifan-
lega hluti til að minna á pýramíd-
ana og sfinxinn. Þeir verða vafa-
laust með hinu síðasta sem týnist
úr hverfulu minni í tímans flaumi.
Slíkt er aðdráttarafl þeirra.
tíðarvon og draumur landsbúa, sem
loksins er að rætast, Smíði hennar
á að Ijúka síðari hluta þessa árs,
ef áætlanir standast.
Þegar hún er tekin til starfa eykst
ræktað land um helming. Eftir það
á enginn að þurfa að líða skort.
Hún tryggir nægilegt vatn til að
veita yfir landið allt árið um kring.
Þurrkurinn, hinn gamli ógnvaldur,
er þar með úr sögunni. Einnig ver
hún landið gegn flóðum. Vonir
standa til, að unnt reynist að rækta
hrísgrjón til útflutnings. Og hún mun
sjá landinu fyrir nægilegu rafmagni
til iðnreksturs.
Stíflan mun auka þjóðartekjurn-
ar um 234 milljónir punda á ári.
Kostnaðarverðið er áætlað 425
milljónir punda, svo að hún kemur
til með að borga sig á tæpum tveim-
ur árum.
Við skoðum þetta mikilfeng-
lega mannvirki. Framkvæmdir eru
í fullum gangi. Stórvirkar vélar og
verkamenn í þúsundatali keppast
við að gera að veruleika drauminn
um bætt kjör og blómlegra líf.
Assúan er lítill bær, talsvert
minni en Reykjavík, en hefur vax-
ið ört á siðustu árum vegna stífl-
unnar, sem er 25 kílómetrum sunn-
ar. Enn eru það andstæður sem
blasa við. Að þessu sinni eru það
þó ekki fornöldin og nútíðin sem
stangast á, heldur hverfi af ný-
tízkulegum húsum annars vegar og
hrörlegir leirkofar hins vegar. f
nýju húsunum búa starfsmenn stífl-
unnar, en þorpsbúar í kofunum. Hið
Arabi á asna sínum. Pálmatré í baksýn.
t m
||* ’'/• yiú
wtmimm
Þessar risavöxnu súlur fundust í Lúxor fyrir fimmtíu árum.
Það er flogið með tveggja hreyfla
rússneskri vél, sem Ifkist Fokker
Friendship, suður á bóginn — alla
leið til Assúan. Það nafn þekkja
flestir vegna stíflunnar, sem við það
er tengt.
Þegar komið er svona sunnar-
lega, er talið nær óhugsandi, að
ekki sé steikjandi sólskin og heið-
blár himinn. Og enda þótt stöðug-
leiki veðurfarsins sé á hverfanda
hveli á þessum sfðustu og verstu
tímum, reynist þetta rétt. Loksins
fáum við að njóta hins eina og
sanna veðurs þessa lands.
Assúan-stíflan hefur verið kölluð
musteri lífsins. Er það vissulega
réttnefni. Hún er stórfellt átak til
þess að beizla og gernýta lífæð
landsins: Nílarfljótið. Hún er fram-
eina sem er sameiginlegt með þess-
um ólíku vistarverum er eyðilegt
umhverfið: gular klappir á stangli,
en foksandur á milli.
Einkennilegt atvik ber fyrir augu,
er við ökum um bæinn f átt að
gisthúsi okkar. Járnbrautarlest kem-
ur brunandi. Hópur fólks stendur
og bíður eftir henni. Hún stanzar
ekki, heldur hægir aðeins á sér.
Fólkið þeysist að henni. Aðeins ör-
fáir komast inn í hana, en flestir
klifra upp á vagnana og setjast
þar. Lítill snáði verður undir í þvög-
unni. Hann rís eldsnöggt á fætur
og hleypur. En hann verður of
seinn. Hann stendur einn eftir og
horfir á lestina hverfa í fjarska.
Þetta litla atvik verður mér lengi
Framhald á bls. 29.
12. tw. VIKAN 9