Vikan - 28.03.1968, Page 21

HENNY
HERMANNS
DOTTIR
RAUÐAGERÐI 10
REYKJAVÍK
NO. 6 TIL ÚRSLITA
Hún er 16 ára, fædd 13. janúar 1952,
dóttir Unnar Arngrímsdóttur og Her-
manns Ragnars Stefánssonar. Hún er
168,5 sm á hæð, bláeyg og ljóshærð.
Hún er að læra að verða danskennari,
en það er þriggja ára nám. Síðastlið-
ið sumar var hún i Danmörku og
lærði þar dans í einkatímum og I
skóla, en hún leggur líka stund á ball-
ett, stepp og jassballett. Þetta er tólfta
árið, sem hún er í ballett.
Hún á ekki margar tómstundir, þvl
auk námsins er hún öðrum þræði í
Þjóðleikhúsinu, þar sem hún hefur
verið statisti. Einstaka sinnum fer
hún þó í bíó og um helgar fer hún
á böll, oft á menntaskólaböll eða
verzlunarskólaböll, en stundum í Búð-
ina. Hún segir að það sé tvennt ólíkt
að dansa á balli og dansa í sambandi
við danskennslu, hvort tveggja þó
skemmtilegt, því hún hafi mjog gam-
an af dansi yfirleitt. Hún segist ekki
hafa orðið þess vör, að strákarnir
þori ekki að bjóða henni upp vegna
þess, hve miklu framar hún standi
þeim í danskúnstinni, að minnsta kosti
þurfi hún ekki að sitja, þegar hún,
fari á böll. Hún segist verða nokkuö
vör við ölvun unglinga, sér í lagi
stráka, stundum um of. Hún telur að
þeir neyti áfengis vegha feimni; til
að auka sér kjark.
Hún álítur að unglingavandamál sé
til, og að skólarnir geti hjálpað til að
bæta úr því, með því að hafa oftar
opið hús og málfundi og þéttari dans-
æfingar. Aðspurð um það, hvort hún
teldi að það yki strákunum kjark, ef
danskennsla yrði upp tekin í skólun-
um, svo þeir þyrftu ekki að súpa sér
hann til, svaraði hún, að það væri
örugglega spor í rétta átt. Hún álítur,
að ungar stúlkur eigi ekki að ganga
í hjónaband fyrr en um tvítugt og
mannsefnin eigi þá að vera 23—24 ára.
Hún er ekki hrifin af löngum trúlof-
unum en telur nauðsynlegt, að kynn-
ingartími hjónaefnanna sé nægur.
Henný biður alltaf um leyfi ef hún
ætlar út og fær það ekki fyrr en hún
tilgreinir, hvert ferðinni er heitið. —
Hún fer aldrei út til þess að fara
bara eitthvað, hún fer í ákveðnum til-
gangi á ákveðinn stað.
Væri hún ekki íslenzk, kysi hún
helzt að vera norsk (sem hún er að
1 8) eða dönsk. Henni líkar veðrátta
þessara landa vel og málin, þar að
auki eru löndin falleg.
Varðandi hlutskipti íslenzkra kvenna
sögunnar vildi hún búa yfir kjarki
og viljastyrk Helgu Haraldsdóttur, sem
synti með drengina sína úr Harðar-
hólma til lands, hafa hár Hallgerðar
á Hlíðarenda — og svo gæti verið
gaman að verða fyrsta landnámskona
einhvers staðar eins og Auður Djúp-
úðga.
☆
12. tbl.
VIKAN 21