Vikan - 28.03.1968, Qupperneq 44

Músik og málaralist
Höggdeyfar
í ameríska bíla:
BUICK
CHEVROLET I
CHEVROLET II
CHRYSLER
DODGE
FORD
FAIRLANE
FALCON
MERCURY
PLYMOUTH
PONTIAC
RAMBLER
JEEP-WILLYS
í evrópska bíla:
COMMER
FÍAT
FORD enskir
FORD þýzkir
HILLMAN
MERCEDES BENZ
OPEL
RENAULT
SAAB
SIMCA
SINGER
VAUXHALL
VOLVO
VOLKSWAGEN
VATNSLÁSAR 1
MARGAR GERÐIR
LOFTNETSSTENGUR
í MIKLU ÚRVALI
ALLT Á SAMA STAÐ
EGILL VILHJÁLMSSON HF.
LAUGAVEGI 118 - SÍMI 2-22-40
V.
Schellenberg hafði aflað sönn-
unar um að Svisslendingar vissu
um njósnimar, en lengra komst
hann ekki á þeim vegi. Honum
tókst ekki að plokka neinar upp-
lýsingar upp úr Masson. En ekki
hvarflaði að honum að gefast
upp. Hann greip nú til þess ráðs
að senda heilan her njósnara inn
í Sviss til að þefa uppi sendistöð
þá, er þar var starfrækt fyrir
Rússa.
Masson varð fljótlega var við
aðsókn þessa og ákvað að sjá til
þess, að engin sendistöð yrði
handa Schellenberg að finna. —
Annars gat hlutleysi Sviss verið
í hættu. Hefðu Þjóðverjar þefað
uppi Lucy-hópinn, hefðu þeir
getað notað hann sem átyllu til
tafarlausrar árásar.
Tuttugasta nóvember 1943 var
barið að dyrum hjá Alexander
Foote. Meðan gestirnir voru að
brjóta sér leið gegnum tvær
þykkar hurðir, tókst honum að
eyðileggja loftskeytatæki sín svo
rækilega, að af þeim sást hvorki
tangur né tetur. Eins fór hann
með dulmálslykla sína og upp-
lýsingar, sem hann hafði undir
höndum þá stundina. Honum létli
ólýsanlega þegar hann sá að hin-
ir aðgangshörðu komumenn voru
frá svissnesku gagnnjósnaþjón-
ustunni — ekki frá SD, eins og
hann hafði grunað. Síðar kom í
Ijós að Masson mátti ekki seinni
vera; SD hafði ákveðið að
hremma Foote tuttugasta og
þriðja nóvember.
En njósnarar Schellenbergs
héldu snuðri sínu áfram. Níunda
maí 1944 lét Masson setja Rössl-
er og félaga hans alla í fangelsi,
því aðeins þar voru þeir fullkom-
lega öruggir fyrir SD. Schellen-
berg sá að hann gat ekkert frek-
ara gert í málinu. Hann var sigr-
aður.
Áttunda seplember sama ár
var Rössler og félögum sleppt
út; Masson leit þá svo á að hætt-
an væri hjá liðin. í september
náði Rössler að nýju loftskeyta-
sambandi við bækistöðvar yfir-
herstjórnarinnar í Berlín og fór
aftur að taka við upplýsingum
þaðan. Nú hafði hann ekki leng-
ur beint samband við Moskvu og
sendi því hin óhemju mikilvægu
leyndarmál, sem hann stöðugt
fékk í hendur, til Vesturveld-
anna, en þar var þeim enn sem
fyrr ekki gefinn sá gaumur, sem
vert hefði verið. En úrslit stríðs-
ins voru fyrirsjáanleg hvort eð
var: örlög nasismans ráðin.
ENDIR.
Framhald af bls. 13
•— Nei, nei. Ég er bara gutlari.
Læt mér nægja bókstafahljóma.
— Nú hefurðu samið allmörg
lög, Rúnar, bæði fyrir hljóm-
plötu og Hljómsveit Ólafs. Á
hvaða lagi hefurðu mestar mæt-
ur?
Hann hugsar sig um en segir
svo:
— Ég býst við, að lagið „Úr
glugganum" geti orðið nokkuð
gott. Þetta lag var flutt í síðasta
sjónvarpsþætti hljómsveitarinn-
innar. Söngurinn á því var þá
hálf mislukkaður en ég held að
lagið sjálft sé ekki svo galið.
\T ar það ekki stórt hopp
^ að fara úr Dátum yfir í
Hljómsveit Ólafs Gauks.
— Jú, viðbrigðin voru mikil
enda vinnubrögðin með allt öðr-
um hætti. Annars vorum við
hættir í Dátum, þegar ég fór til
Gauksins. Það var eitthvað los
á hljómsveitinni og kæruleysi,
svo við ákváðum að hætta. Þetta
kom mörgum á óvart, skal ég
játa, enda vorum við með 12
laga plötu í bígerð um þær mund-
ir og vorum langt komnir með að
æfa lögin.
— Þú varst að minnast á ólík
vinnubrögð?
Já, maður lifandi. Hjá Dát-
unum varð músikin til hjá okk-
ur öllum í sameiningu. Allir
lögðu á ráðin og allt varð þetta
til eftir eyranu. Hjá Gauknum
fær maður bara blað —- og vesgú!
Þar dansa allir limir eftir einu
höfði. Ólafur útsetur allt sjálf-
ur og stjórnar sinni hljómsveit
af mikilli röggsemi.
— Er þetta ekki góður skóli
fyrir ungan hljómlistarmann?
- Tvímælalaust. Ég h^f
kynnzt alls konar músik í stað
þess að áður var „beat“ músikin
ríkjandi. Og ég hef líka lært að
spila á bassa. Það var ég raunar
hræddastur við, þegar Ólafur bað
mig að koma í hljómsv°itina!
En á nú beal músikin ekki
enn sterk ítök í þér?
— Jú, sú baktería loðir enn
við mann og það gengur áreiðan-
lega seint að hrista hana af sér.
Og svo er það sjónvarpið?
— Það hefur verið al-
veg sérstaklega skemmtilegt að
fá að kynnast því, hvernig þættir
eru gerðir fyrir sjónvarp. Sjón-
varpið er sannkallaður ævintýra-
heimur. Ég er viss um, að enginn
getur gert sér í hugarlund, nema
sá, sem reynt hefur, hvílík vinna
liggur að baki einum sjónvarps-
þætti.
— Ertu nervus fyrir framan
myndavélarnar?
— Aldrei í upptökunum. En ég
er oft nervus á æfingum, þegar
starfsfólkið flykkist í stúdíóið til
að horfa á. Þá fæ ég verulegan
Hi fcxnVmcjargjafa
Svtfnpokar - TjÖld
Á Mabarsebk - Ftr&aprímusar.
Sportval
| Laugavegi 116
44 VIKAN 12- *w.