Vikan


Vikan - 29.08.1968, Blaðsíða 44

Vikan - 29.08.1968, Blaðsíða 44
ei - Belfó Eftir að sjónvarpstæki komu inn á heimilin hefur mikið mætt á sófasettinu og sérstak- lega örmunum. En Be!ió sófasettið er með heiium teakörmum ~og varna þess vegna áklæðinu frá sliti. Hagkvæmir greiðsluskilmálar. fivja Bólsturgerðin Laugavegi 134 - Sími 16541 PÉR SPARID MEDÁSKRIFT ÞÉR SPARIÐ TÍU KRÓNUR A HVERJU BLAÐI MEÐ ÞV! AÐ VERA ÁSKRIFANDI AÐ VIKUNNI VUCAN F.K IIEIMILISKLAD OG í ÞVÍ ERU GREINAK OG EFNI FVRIR ALLA Á IIEIMILINU, — UNGA OG GAMI.A, SPENNANDI SÖGUR OG FRÁSAGNIR, FRÓÐLEIKUR, FASTIR ÞÆTTIR O. FL,, O. FL. KLIPPIÐ HÉR-----------------------------------.-----KLIPPIÐ HER Kr. 400,00. Hvert bluð á kr. 30,77. Kr. 750,00. Hvert blað á kr. 28,85. 1. maí — I. ágúst — 1. nóvember. rVinsamlegast sendiS mér Vikuna í áskrift 1411 MID I4F B I I □ 3 MANUÐIR - 13 tölubl. ■ □ 6 MÁNUÐIR - 26 tölubl. ■ Gjalddagar: 1. febrúar - SKiUFJÐ GREINILEGA L HILMIR HF. VIKAN PÓSTHÓLF 533 SfMAR: 36720 - 35320i SKIPHOLTI 33 REYKJAVfK J ist nær. Robert stakk lykli í skrána og hvarf inn í húsið. Hún skauzt, fyrir aftan hann, upp að aðaldyrunum. Svo dró hún djúpt andann nokkrum sinnum. Inni hljómaði rödd Roberts gegnum mannlaus herbergin. - Harriet? Hún stakk lyklinum í skrána og opnaði dyrnar. — Enginn eldur í arninum, hagði hann upphátt. Siðan með vaxandi hneykslunarhreim: — Engir inniskór, ekkert sherry. Harriet fór inn og lokaði á eft- ir sér. — Harriet! hvar ertu? Harri- et, elskan, ertu lasin? Nú var hneykslunin blönduð ótta. Hún gat ekki svarað strax. Hún vissi til hvers hann ætlað- ist og að þessu sinni vaknaði með henni uppreisnarhugur. Hann var hræddur, hneykslaður og ýmislegt fleira, aðeins vegna þess að brugðið hafði verið út af venjunni. Hann vildi alltaf hafa allt í nákvæmlega sama farinu: Að Harriet kæmi alltaf til að taka á móti honum, um leið og hann kæmi inn um dyrn- ar, að Harriet sæi um að inni- skórnir hans væru nákvæmlega á sama stað hvert kvöld, að Harriet hellti sherry í glas handa honum. Að Harriet væri þvegin og ilmvatnsborin og sæti þarna reiðubúin að hlusta á lýsingar hans á skelfingum og sigrum dagsins eins og alla aðra daga, en þessi dagur hafði ekki verið eins og allir hinir dagarnir og í svo sem eins og mínútu hélt hún dauðahaldi í þá trú að þeir myndu aldrei verða þeir sömu. — Harriet!.... Þetta var tilgangslaust. Hún varð að láta undan síga. Hún kallaði léttilega: Ó, ertu komin heim, Ro- bert. Hann kom rjúkandi fram í anddyrið. - Harriet, hvar hefurðu ver- ið? Er eitthvað að? Veiztu hvað klukkan er? Hún hugsaði um tómleikann í risinu, tómleikann í sjálfri sér. tómleikann í húsinu, sem skorti allt, sem hét lífsþróttur, birta og tilgangur. — Já, Robert, sagði hún. — Mér þykir þetta leitt. Gráðugi sveitamaðurinn hafði þeyst hurt á snjóhvítum fáki sínum. Eða mótorhjólinu, stræt- isvagni númer tuttugu og tvö — eða hvað það nú var. Hún lagði frá sér pokann með matnum og fór úr kápunni. Ro- bert flýtti sér að hjálpa henni. Þú hefur farið til læknis- ins! Hvað er að — hvað er að þér? — Af hverju hefði ég átt að fara til læknis? Hún gekk inn í venjuna og gaf honum þennan venjulega, snögga koss á kinnina. — Þú ert eitthvað svo óeðli- leg. Þú ert kafrjóð. Augun í þér glampa. Óó! Hún hafði vonazt til að það væri allt saman horfið núna. Hún reyndi að hugsa ekki um riddarann unga, sem þeysti nú til vesturs — eða öllu líklegar, eftir því sem henni hafði skil- izt, í austur. Látum hann fara. Minninguna um hann mást. — Mér líður vel, Robert, prýðilega. Hún fór framhjá honum, svo hann gæti ekki virt hana meira fyrir sér. Hann kom á eftir henni inn í setustofuna. — Hvað er þá að? Áhyggjurn- ar voru horfnar. Ergjan komin í þeirra stað. ■— Eg kom heim, allt í myrkri, enginn eldur í arninum, engir inniskór, enginn heimajakki, ekkert sherry. . . .! Hann kveikti ljósið og rak milda Ijósaskiptabirtuna út í gegnum tluggana út í garðinn. — Ertu húin að ná í vínið? Leggja á lorðið? Hugsa um kvöldmatinn? Ja.... — Geturðu ímyndað þér, hvernig mér varð við, að korna svona inn, allt í myrkri, enginn til að taka á móti mér, ekkert vín . . . engin kona! líg hélt að þú værir orðin fárveik, það hefði LIUJU LILUU LIUJU Liliubindi eru betri Fást í næstu búö. 1 44 VIKAN 34- tbl-

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.