Vikan - 31.10.1968, Blaðsíða 5

tízku hjá strákum núnj.
Það eru allir með þetta. En
nú er hann búinn að kaupa
sér jakkaföt með vesti.
Mér finnst það ekki klæða
hann vel. Hann er orðinn
alltof karlalegur. Hann er
nú ekki nema nítján ára
Og ekki nóg með það.
Hann er farinn að eanga
með gamalt vasaúr með
gullkeðju, sem afi hans
átti, og montprik með
silfurhnúð á endanum! Mér
er svo sannarlega nóg boð-
ið. Þessi sérvizka hans er
að gera mig vitlausa. ’Ég
hef enga ánægju af að fara
út með honum lengur. Það
glápa allir á hann, og ég
hef séð stelpur bendn á
hann og hlæja og flissa. Ég
hef þegar reynt að tala um
fyrir honum, en það gagr>-
ar ekki. Hann verður bál-
reiður. Ég þori ekki a'ð
tala meira um þetta, af
ótta við að hann segi mér
þá að fara til fjandans. —
Hvað ráðleggur þú mér að
gera í málinu?
Með beztu kveðjum og
fyrirfram þakklæti.
A. V. G.
Þú erf of spéhrædd. Nú
á dögum ríkir algert frelsi
í tízkunni. Ungt fólk klæð-
íst þeim fötum sem það
vill sjálft. Yfirskegg, síðir
bartar og alskegg þykir
fínt núna. Líklega eru það
áhrif frá Bítlunum eða
öðrum átrúnaðargoðum. —
Hvers vegna má strákur-
inn þinn ekki vera svolítið
frumlegur? Þú skalt kæra
þig kollótta um stelpu-
bjána, sem hlæja og flissa
að öllu. Vertu hreykin af
því að eiga sjálfstæðan
mann fyrir kærasta.
EINMANA í HEIÐAR-
DALNUM
Kæri Póstur!
Þú ert svo úrræðagóður
og vilt allan vanda leysa
og öllum gott gera. Nú vill
svo til, að ég tel mig vera
í hópi hinna einmana. Mig
langar til að eignast góð-
an pennavin. Hann má
vera á aldrinum 17—38
ára.
Ég er sveitamaður og
hef verið hér norður í
landi alla mína ævi, að
fráskildum sjö árum, sem
ég var í atvinnu á Suður-
landi. Ég eignaðist þar
marga og góða vini, sem
hugurinn er reyndar alltaf
hjá.
Þá gerist það, að mér
berast þær fréttir
heiman, að leysa eigi upp
æskuheimili mitt sökum
fátæktar. Við erum mörg
systkinin og tvö voru fyrir
innan fermingu, þegar
þetta gerðist. Mig langaði
til að reyna að halda æsku-
heimilinu saman. Ég varð
því að yfirgefa alla mína
góðu vini og hverfa heim
í heiðardalinn.
Ég er 34 ára. Þar sem ég
kann ekki við að flíka
nafni mínu eitthvað út í
loftið, gætir þú þá ekki,
Póstur góður, tekið á móti
bréfunum og komið þeim
til mín, ef einhver vildi
skrifast á við mig.
Með kærri þökk.
Einmana
í heiðardalnum.
Við höfum þegar gerzt
milligöngumenn í bréfa-
skiptum fyrir tvær ein-
mana stúlkur og bréfun-
um hefur rignt yfir þær.
Og hér kemur sem sagt
beiðni frá ungum manni,
sem býr i afskekktri sveit.
Það er vissulega vel gert
og virðingarvert að snúa
aftur til æskustöðva sinna
til þess að koma í veg fyr-
ir, að bernskuheimili
manns fari í eyði. Það
mættu fleiri fylgja for-
dæmi þessa unga manns.
HRÚTUR OG LJÓN
Svar til S. H.:
Það gleður okkur, að þú
skulir fylgjast af lífi og sál
með stjörnuspánni. Þú
nefnir fæðingardag þriggja
manna og spyrð, hvernig
þeir hæfi þér samkvæmt
stjörnuspánni. Sá, sem
fæddur er í hrútsmerkinu
og sá sem fæddur er í
Steingeitarmerkinu hæfa
þér báðir vel. Hins vegar
skaltu varast þann, sem
fæddur er undir nauts-
merkinu. Nautinu og ljón-
inu kemur illa saman. Við
vonum, að þú hafir skilið
þetta.
P.S. Krossgátuverðlaun-
in eru á leiðinni til þín.

— Hann arfleiddi lækna-
vísindin að líkama sínum!
Befjunaráklæíi
Gefjunaráklæðin breytast sí-
féllt í litum og munstrum, því
i æður tízkav hverju siu ni.
Eitt breytist þó ékki, röru-
vöndun verksmiðjunnar og
gæði íslenzku ullárinnar. Allt
þetta hefur hjálpað til að gcra
Gefjunai áklæðið vinsælasca
húsgagnaáklæðið i laudinu.
Iíllarverksm iðjáv GEFJUN
iiniiiniiiniiiTitr
43. tbk VIKAN 5